Πολύς κόσμος στο Ναύπλιο, για τέσσερις πέντε μέρες βούλιαξε στην κυριολεξία από επισκέπτες από όλη την Ελλάδα, τις γύρω περιοχές αλλά και πολλούς Ευρωπαίους με πρώτους τους Ιταλούς.
Έβλεπες την παλιά πόλη να ασφυκτιά, να ξεπερνιούνται τα όρια της, δεν ήταν λίγοι όσοι δυσανασχετούσαν για το κυκλοφοριακό, το πάρκινγκ, γιατί δεν έβρισκαν καρέκλα να καθίσουν στο μέρος που ήθελαν, για την εξυπηρέτηση που φυσικό είναι να έχει καθυστερήσεις και ελλείψεις με τόσο κόσμο, κάποιοι που δεν μπορούσαν να βολτάρουν χωρίς στριμωξίδι, άλλοι γιατί έσπρωχναν με δυσκολία το καρότσι με το μωρό, οι πιο μεγάλοι με τη φασαρία.
Φυσικά και δεν είναι δυνατόν να μείνουν όλοι και για όλα ικανοποιημένοι, αυτό βέβαια δεν αποτελεί άλλοθι για μας, να εξηγούμαστε.
Οι επιτάφιοι στολίστηκαν όπως κάθε χρόνο, εκτός φυσικά του Άγιο Νικόλα, το προσωπικό μου έπαθλο το δίνω στην Παναγία, τον Άγιο Γεώργιο και τον Κωνσταντίνου και Ελένης του Τολού, όπως και της καλύτερης περιφοράς μέσα στη θάλασσα από τα Κρητικά παλικάρια.
Απογοήτευση για τις δυο ενορίες της Πρόνοιας, με χειρότερο τον επιτάφιο της Αγιά Τριάδας με το άσπρο κουτί με πέρλες, κρίμα στην προσπάθεια και το χρόνο που ξόδεψαν οι γυναίκες...
Για τον κλειστό Άγιο Νικόλα τα είπα και θα τα ξαναπώ, για τη σπατάλη σε χορωδίες, βεγγαλικά και Γαϊτάνους στο Άργος, και αυτά τα είπα και νομίζω ότι δικαιώθηκα, δεν πρόσθεσε τίποτα ούτε ο Γαϊτάνος τη Μεγάλη Παρασκευή στο Άργος, ούτε οι επισκέπτριες χορωδίες στο Ναύπλιο.
Τα βεγγαλικά, που τα πληρώσαμε 6.500 Ευρώ, αυτή τη φορά "ρίχτηκαν" από το Παλαμήδι, ενδιαφέρον σαν θέαμα, κάτι διαφορετικό, όμως νομίζω και αυτό βλέπω παγκοσμίως, τα βεγγαλικά "ρίχνονται" από χαμηλά και πάνε προς τον ουρανό, η ανοδική τροχιά τους πριν σκάσουν, είναι μέρος της μαγείας τους, γι΄αυτό προτιμώ το Μπούρτζι, αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη που δεν είναι υποχρεωτικό να αρέσει σε όλους.
Δε μου αρέσει καθόλου αυτό το έθιμο(;) με τις καραμπίνες στην Ασίνη, επίσης στην Ασίνη αυτή η φασαρία με σφυριά, γυαλιά και ό,τι βάσταγε κάθε πιστός στην πρώτη Ανάσταση, όπως και το ψήσιμο αρνιών μέσα στο παλιό Ναύπλιο, όπου ήθελε ο καθένας...
Φυσικά στηρίζουμε το γεύμα Αγάπης της Ευαγγελίστριας για το οποίο κάτι έχω να πω προσεχώς...
Ξεκίνησαν και οι κρουαζιέρες με αναχώρηση από το Λιμάνι μας και πολύ το χαρήκαμε...
Στα πολιτικο-παραπολιτικά άφαντος ο Αναγνωσταράς που μάθαμε πως ήταν στα μέρη μας, είδα την Έλσα τη Μεγάλη Παρασκευή στην πλατεία Συντάγματος, δεν είδα τον Ψινάκη που ήρθε ταξίδι αστραπή να συναντήσει τον Κωστούρο για το ταξίδι στην Κίνα που ετοιμάζει, ούτε τον Αντώνη Σαμαρά που η παρουσία του ήταν πολύ διακριτική αυτή τη φορά, χωρίς να περιτριγυρίζεται από τους δεκάδες κολαούζους και παρατρεχάμενους της εποχής των μεγαλείων...
Αν μάλιστα με μια μνημειώδη! ανακοίνωση ο Γιάννης ο Μπόλλας δε μας ενημέρωνε για την παρουσία του εδώ, ελάχιστοι θα την έπαιρναν χαμπάρι, αλλάζουν γρήγορα τα πράγματα...
Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναγιορτάσουμε...
Prefadoros
Κλείνω το πρόγραμμα μου με το εκπληκτικό ρεπορτάζ του Γιάννη Μπόλλα για τον ίδιο και το Σαμαρά:
Έβλεπες την παλιά πόλη να ασφυκτιά, να ξεπερνιούνται τα όρια της, δεν ήταν λίγοι όσοι δυσανασχετούσαν για το κυκλοφοριακό, το πάρκινγκ, γιατί δεν έβρισκαν καρέκλα να καθίσουν στο μέρος που ήθελαν, για την εξυπηρέτηση που φυσικό είναι να έχει καθυστερήσεις και ελλείψεις με τόσο κόσμο, κάποιοι που δεν μπορούσαν να βολτάρουν χωρίς στριμωξίδι, άλλοι γιατί έσπρωχναν με δυσκολία το καρότσι με το μωρό, οι πιο μεγάλοι με τη φασαρία.
Φυσικά και δεν είναι δυνατόν να μείνουν όλοι και για όλα ικανοποιημένοι, αυτό βέβαια δεν αποτελεί άλλοθι για μας, να εξηγούμαστε.
Οι επιτάφιοι στολίστηκαν όπως κάθε χρόνο, εκτός φυσικά του Άγιο Νικόλα, το προσωπικό μου έπαθλο το δίνω στην Παναγία, τον Άγιο Γεώργιο και τον Κωνσταντίνου και Ελένης του Τολού, όπως και της καλύτερης περιφοράς μέσα στη θάλασσα από τα Κρητικά παλικάρια.
Απογοήτευση για τις δυο ενορίες της Πρόνοιας, με χειρότερο τον επιτάφιο της Αγιά Τριάδας με το άσπρο κουτί με πέρλες, κρίμα στην προσπάθεια και το χρόνο που ξόδεψαν οι γυναίκες...
Για τον κλειστό Άγιο Νικόλα τα είπα και θα τα ξαναπώ, για τη σπατάλη σε χορωδίες, βεγγαλικά και Γαϊτάνους στο Άργος, και αυτά τα είπα και νομίζω ότι δικαιώθηκα, δεν πρόσθεσε τίποτα ούτε ο Γαϊτάνος τη Μεγάλη Παρασκευή στο Άργος, ούτε οι επισκέπτριες χορωδίες στο Ναύπλιο.
Τα βεγγαλικά, που τα πληρώσαμε 6.500 Ευρώ, αυτή τη φορά "ρίχτηκαν" από το Παλαμήδι, ενδιαφέρον σαν θέαμα, κάτι διαφορετικό, όμως νομίζω και αυτό βλέπω παγκοσμίως, τα βεγγαλικά "ρίχνονται" από χαμηλά και πάνε προς τον ουρανό, η ανοδική τροχιά τους πριν σκάσουν, είναι μέρος της μαγείας τους, γι΄αυτό προτιμώ το Μπούρτζι, αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη που δεν είναι υποχρεωτικό να αρέσει σε όλους.
Δε μου αρέσει καθόλου αυτό το έθιμο(;) με τις καραμπίνες στην Ασίνη, επίσης στην Ασίνη αυτή η φασαρία με σφυριά, γυαλιά και ό,τι βάσταγε κάθε πιστός στην πρώτη Ανάσταση, όπως και το ψήσιμο αρνιών μέσα στο παλιό Ναύπλιο, όπου ήθελε ο καθένας...
Φυσικά στηρίζουμε το γεύμα Αγάπης της Ευαγγελίστριας για το οποίο κάτι έχω να πω προσεχώς...
Ξεκίνησαν και οι κρουαζιέρες με αναχώρηση από το Λιμάνι μας και πολύ το χαρήκαμε...
Στα πολιτικο-παραπολιτικά άφαντος ο Αναγνωσταράς που μάθαμε πως ήταν στα μέρη μας, είδα την Έλσα τη Μεγάλη Παρασκευή στην πλατεία Συντάγματος, δεν είδα τον Ψινάκη που ήρθε ταξίδι αστραπή να συναντήσει τον Κωστούρο για το ταξίδι στην Κίνα που ετοιμάζει, ούτε τον Αντώνη Σαμαρά που η παρουσία του ήταν πολύ διακριτική αυτή τη φορά, χωρίς να περιτριγυρίζεται από τους δεκάδες κολαούζους και παρατρεχάμενους της εποχής των μεγαλείων...
Αν μάλιστα με μια μνημειώδη! ανακοίνωση ο Γιάννης ο Μπόλλας δε μας ενημέρωνε για την παρουσία του εδώ, ελάχιστοι θα την έπαιρναν χαμπάρι, αλλάζουν γρήγορα τα πράγματα...
Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναγιορτάσουμε...
Prefadoros
Κλείνω το πρόγραμμα μου με το εκπληκτικό ρεπορτάζ του Γιάννη Μπόλλα για τον ίδιο και το Σαμαρά: