Ένα από τα ελαττώματα των Ελλήνων είναι ότι ξεχνάνε εύκολα ή μάλλον να το πούμε πιο εύστοχα, θυμούνται ότι θέλουν ή ότι τους συμφέρει.
Στις 3 Νοεμβρίου 2014, ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια όπου ζήτησε συγκεκριμένα:
"Την άμεση σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών προκειμένου να συμφωνηθεί η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών πριν την προεδρική εκλογή και πριν την υπογραφή νέων συμφωνιών με τους εταίρους.
Ο κ. Τσίπρας πρότεινε ακόμη στο συμβούλιο αυτό να διερευνηθεί η δυνατότητα να υπάρξει συμφωνία για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, από τη Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές.
«Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα», πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη «με ομαλό και συντεταγμένο τρόπο να υπάρξει μια κυβέρνηση ισχυρή, με ισχυρή λαϊκή εντολή»".
Σαφέστατη πρόταση που έδινε διέξοδο με συναίνεση και συμφωνία για ομαλές πολιτικές εξελίξεις.
Η απάντηση της κυβέρνησης και του Αντώνη Σαμαρά ήταν αρνητική, είχε ελπίδες ακόμη να διαχειριστεί την κατάσταση και να παρατείνει το βίο της κυβέρνησης.
Άλλωστε πως να κάτσει στο ίδιο τραπέζι ο Σαμαράς με τον Τσίπρα, εδώ τον αποφεύγει και στη Βουλή.
Μετά το αδιέξοδο με την Τρόικα και την ανάγκη υπογραφής νέου Μνημονίου με δυσβάσταχτους όρους, που μάθαμε από τα mails, και παρά τα λεγόμενα για έξοδο από την κρίση, αυτή παραμένει και αγνοεί τα λόγια, αναγκάστηκε να επιταχύνει τις διαδικασίες για εκλογή Προέδρου, με συμφωνία των δανειστών, αφού πήρε μικρή παράταση δύο μηνών.
Ένα ακόμη τεράστιο λάθος του Αντώνη Σαμαρά, αν είχε συμφωνήσει τότε με την πρόταση Τσίπρα όλα σήμερα θα ήταν διαφορετικά.
Τουλάχιστον δεν θα έφτανε στο σημείο να απειλεί Βουλευτές για την ψήφο τους, αν δεν συμφωνήσουν με τις επιλογές στο δικό του αδιέξοδο, πως τάχα θα καταστραφεί η χώρα όπως μας τρομοκρατούν οι παπαγάλοι, με το ονοματεπώνυμο τους στο "Παρών".
Συμπεριφορά ανθρώπου που πιστεύει πως μόνο αυτός κατέχει την απόλυτη αλήθεια και διαθέτει την αποκλειστικότητα του Πατριωτισμού.
Και βέβαια η συναίνεση αποτελεί πρόσχημα για να βρεθούν "συνένοχοι" και όχι πραγματικές λύσεις.
Υπάρχει όμως η καταγραφή της Ιστορίας και η μνήμη, όχι η επιλεκτική, για να ανατρέπουν τις σκοπιμότητες.
Prefadoros
Υ.Γ.1 Μέχρι τη Δευτέρα το μεσημέρι έχει περιθώριο να σώσει ότι μπορεί ο Πρωθυπουργός, μακάρι και για τον ίδιο και προπαντός για τη χώρα.
Υ.Γ.2 Λόγω των ημερών, Ασσόδυο…
Στις 3 Νοεμβρίου 2014, ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια όπου ζήτησε συγκεκριμένα:
"Την άμεση σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών προκειμένου να συμφωνηθεί η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών πριν την προεδρική εκλογή και πριν την υπογραφή νέων συμφωνιών με τους εταίρους.
Ο κ. Τσίπρας πρότεινε ακόμη στο συμβούλιο αυτό να διερευνηθεί η δυνατότητα να υπάρξει συμφωνία για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, από τη Βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές.
«Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα», πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη «με ομαλό και συντεταγμένο τρόπο να υπάρξει μια κυβέρνηση ισχυρή, με ισχυρή λαϊκή εντολή»".
Σαφέστατη πρόταση που έδινε διέξοδο με συναίνεση και συμφωνία για ομαλές πολιτικές εξελίξεις.
Η απάντηση της κυβέρνησης και του Αντώνη Σαμαρά ήταν αρνητική, είχε ελπίδες ακόμη να διαχειριστεί την κατάσταση και να παρατείνει το βίο της κυβέρνησης.
Άλλωστε πως να κάτσει στο ίδιο τραπέζι ο Σαμαράς με τον Τσίπρα, εδώ τον αποφεύγει και στη Βουλή.
Μετά το αδιέξοδο με την Τρόικα και την ανάγκη υπογραφής νέου Μνημονίου με δυσβάσταχτους όρους, που μάθαμε από τα mails, και παρά τα λεγόμενα για έξοδο από την κρίση, αυτή παραμένει και αγνοεί τα λόγια, αναγκάστηκε να επιταχύνει τις διαδικασίες για εκλογή Προέδρου, με συμφωνία των δανειστών, αφού πήρε μικρή παράταση δύο μηνών.
Ένα ακόμη τεράστιο λάθος του Αντώνη Σαμαρά, αν είχε συμφωνήσει τότε με την πρόταση Τσίπρα όλα σήμερα θα ήταν διαφορετικά.
Τουλάχιστον δεν θα έφτανε στο σημείο να απειλεί Βουλευτές για την ψήφο τους, αν δεν συμφωνήσουν με τις επιλογές στο δικό του αδιέξοδο, πως τάχα θα καταστραφεί η χώρα όπως μας τρομοκρατούν οι παπαγάλοι, με το ονοματεπώνυμο τους στο "Παρών".
Συμπεριφορά ανθρώπου που πιστεύει πως μόνο αυτός κατέχει την απόλυτη αλήθεια και διαθέτει την αποκλειστικότητα του Πατριωτισμού.
Και βέβαια η συναίνεση αποτελεί πρόσχημα για να βρεθούν "συνένοχοι" και όχι πραγματικές λύσεις.
Υπάρχει όμως η καταγραφή της Ιστορίας και η μνήμη, όχι η επιλεκτική, για να ανατρέπουν τις σκοπιμότητες.
Prefadoros
Υ.Γ.1 Μέχρι τη Δευτέρα το μεσημέρι έχει περιθώριο να σώσει ότι μπορεί ο Πρωθυπουργός, μακάρι και για τον ίδιο και προπαντός για τη χώρα.
Υ.Γ.2 Λόγω των ημερών, Ασσόδυο…