Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Το πάρκινγκ στην Παλιά Πόλη και το Λιμάνι του Ναυπλίου, μια δύσκολη περίπτωση

Τα τελευταία περίπου εκατό χρόνια το αυτοκίνητο συντροφεύει την πορεία του ανθρώπου και όσο περνά ο καιρός η "εξάρτηση" από τα πλεονεκτήματα που παρέχει η χρήση του, γίνεται όλο και μεγαλύτερη.

Στις μέρες μας το αυτοκίνητο είναι το απαραίτητο και αναντικατάστατο εργαλείο για δουλειά, μετακίνηση, ψυχαγωγία, αποτελεί ακόμα και φετίχ.

Είναι αυτονόητο ότι όσο υπάρχουν αυτοκίνητα πρέπει να υπάρχουν και χώροι στάθμευσης γι΄αυτά.

Στην πόλη του Ναυπλίου και ιδιαίτερα σε αυτό που λέμε Ιστορικό κέντρο, η μορφολογία και η ρυμοτομία δυσκολεύουν την εξεύρεση χώρου απόθεσης, πάρκινγκ, των αυτοκινήτων.

Οι χώροι στάθμευσης, μετά και την πλακόστρωση και πεζοδρόμηση του μεγαλύτερου κομματιού της Παλιάς Πόλης, περιορίστηκαν ακόμα περισσότερο.

Το Λιμάνι, που "σήκωνε" ένα μεγάλο βάρος, μετά τις ρυθμίσεις που αναμένονται και το ISPS, που υποχρεωτικά θα εφαρμοστεί, για να αλλάξει ο τρόπος προσέγγισης κρουαζιερόπλοιων και η αποβίβαση τουριστών, θα έχει πλέον μικρές δυνατότητες φιλοξενίας οχημάτων.

Το πρόβλημα λοιπόν που δημιουργείται, προσπαθεί ο Δήμος να λύσει δίνοντας προτεραιότητα στις θέσεις πάρκινγκ των μονίμων κατοίκων.

Το ζήτημα είναι ότι λύνοντας το θέμα του πάρκινγκ για τους κατοίκους, όχι όλους, δεν λύνεις συνολικά και το πρόβλημα.

Γιατί πολύ απλά, στην Παλιά Πόλη, περνούν από οκτώ, δέκα, δεκαπέντε ώρες, ίσως και περισσότερο, συμπολίτες που έχουν επαγγελματική και γενικότερα οικονομική δραστηριότητα και που γι΄αυτούς το αυτοκίνητο αποτελεί ανάγκη να βρίσκεται κάπου κοντά και όχι ένα ή δύο χιλιόμετρα μακρυά.

Υπάρχουν περιπτώσεις, καθημερινά, που το αυτοκίνητο μετακινείτε τρεις και τέσσερις φορές από το πρωί μέχρι το μεσημέρι.

Αναφέρομαι στα καταστήματα, στους ιδιοκτήτες και υπαλλήλους, τα ξενοδοχεία και την εξυπηρέτηση των πελατών τους και σε όποια άλλη δραστηριότητα.

Είναι νομίζω αυτονόητο ότι δεν μιλώ για περιπτώσεις που αφήνω το αυτοκίνητο κάπου, του βάζω μια κουκούλα και το ξεχνάω, κάτι που ισχύει και για τους μονίμους κατοίκους.

Αυτή η περίπτωση πρέπει να αποκλειστεί, από τη στιγμή που δεχόμαστε την ανάγκη του αυτοκινήτου σαν εργαλείου, πρέπει να βρούμε τρόπους να χρησιμοποιείται σαν τέτοιο από όλους.

Μια άλλη παράμετρος είναι ότι "βγάζοντας" τα περισσότερα αυτοκίνητα από το Παλιό Ναύπλιο, δημιουργούμε νέες οικονομικές "πιάτσες" και αλλάζουμε έτσι τον οικονομικό χάρτη της περιοχής.

Ακούμε για την μελέτη Μαΐστρου, που αποτελεί περίπου "Ευαγγέλιο" για τις ρυθμίσεις στην Παλιά Πόλη, καλώς, από τη στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχει και κάτι άλλο.

Οι άδειες λοιπόν στους μονίμους κατοίκους θα δοθούν με βάση τη μελέτη, όμως ήδη εγείρονται αντιρρήσεις, από άλλους κατοίκους, για τις απαιτήσεις εκχώρησης των αδειών.

Το θέμα αναβλήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο της περασμένης εβδομάδας και θα συζητηθεί στο επόμενο.

*** Επειδή πολλοί φίλοι ρωτούν για την άδεια, σας παραθέτω ολόκληρη την απόφαση:

ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΗΜΑΤΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Προσπάθησα, όσο το δυνατόν συνοπτικά, να περιγράψω τα προβλήματα που θα προκύψουν από την εφαρμογή μιας μισής, όπως κατά τη γνώμη μου η προτεινόμενη, λύσης.

Ελπίζω, να μην ξεκινήσει ένας νέος πόλεμος με αφορμή το πάρκινγκ.

Εύχομαι, οι επαγγελματίες να κατανοήσουν ότι οι πλακοστρώσεις δεν έγιναν για να επεκταθούν αυθαίρετα προς πάσα κατεύθυνση, αλλά για τον περίπατο των πεζών.

Πιστεύω, ότι μόλις τώρα ξεκινά η συζήτηση για το αύριο του Ναυπλίου.

Prefadoros