Θα έχετε πάρει χαμπάρι φαντάζομαι τι γίνεται στην Ισπανία.
Φαντάζομαι λέω γιατί τα εγχώρια ΜΜΕ δεν ασχολούνται και πολύ, έχουν άλλα θέματα που τα ενδιαφέρουν.
Στην Ισπανία λοιπόν από τις 15 Μαΐου ξεκίνησε μια ειρηνική διαμαρτυρία στην πλατεία Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης και εν όψει περιφερειακών εκλογών που γίνονται την Κυριακή 22 Μαΐου.
Χιλιάδες πολιτών κατέβηκαν να διαμαρτυρηθούν για την ανεργία, τη φτώχεια και τις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες και γρήγορα η διαμαρτυρία επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ισπανίας παίρνοντας μορφή χιονοστιβάδας.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι συνεχείς συγκεντρώσεις δεν οργανώθηκαν και δεν καθοδηγούνται από κόμματα, συνδικαλιστικές ή άλλες οργανώσεις αλλά αποτελούν αυθόρμητη αντίδραση που ξέσπασε μέσα από τα διαδικτυακά μέσα επικοινωνίας.
Το επίσης ενδιαφέρον είναι ότι δεν θέλουν οι "Αγανακτισμένοι" να καπελωθούν από τα κόμματα και οργανώσεις και γι΄αυτό καταγγέλλουν και αυτούς σαν συνυπεύθυνους για την κατάσταση.
Ποιο θα είναι το μέλλον μιας τέτοιας αντίδρασης; κανένας ακόμα δεν μπορεί με σιγουριά να πει.
Το μόνο σίγουρο μέχρι στιγμής είναι ότι το διαδίκτυο αποδεικνύεται πολύ πιο ισχυρό από ότι φαντάζονταν οι κυβερνώντες και φυσικά το ότι περνάμε σε νέες μορφές πάλης των Λαών χωρίς κηδεμονίες από θεσμοθετημένες στις Δημοκρατίες εξουσίες.
Πέρα από την αυτονόητη αξία της διαμαρτυρίας μένει να δούμε αν και ποια θα είναι η συνέχεια και πιθανή επέκταση μιας τέτοιας μορφής αντίδρασης.
Φαντάζομαι λέω γιατί τα εγχώρια ΜΜΕ δεν ασχολούνται και πολύ, έχουν άλλα θέματα που τα ενδιαφέρουν.
Στην Ισπανία λοιπόν από τις 15 Μαΐου ξεκίνησε μια ειρηνική διαμαρτυρία στην πλατεία Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης και εν όψει περιφερειακών εκλογών που γίνονται την Κυριακή 22 Μαΐου.
Χιλιάδες πολιτών κατέβηκαν να διαμαρτυρηθούν για την ανεργία, τη φτώχεια και τις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες και γρήγορα η διαμαρτυρία επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ισπανίας παίρνοντας μορφή χιονοστιβάδας.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι συνεχείς συγκεντρώσεις δεν οργανώθηκαν και δεν καθοδηγούνται από κόμματα, συνδικαλιστικές ή άλλες οργανώσεις αλλά αποτελούν αυθόρμητη αντίδραση που ξέσπασε μέσα από τα διαδικτυακά μέσα επικοινωνίας.
Το επίσης ενδιαφέρον είναι ότι δεν θέλουν οι "Αγανακτισμένοι" να καπελωθούν από τα κόμματα και οργανώσεις και γι΄αυτό καταγγέλλουν και αυτούς σαν συνυπεύθυνους για την κατάσταση.
Ποιο θα είναι το μέλλον μιας τέτοιας αντίδρασης; κανένας ακόμα δεν μπορεί με σιγουριά να πει.
Το μόνο σίγουρο μέχρι στιγμής είναι ότι το διαδίκτυο αποδεικνύεται πολύ πιο ισχυρό από ότι φαντάζονταν οι κυβερνώντες και φυσικά το ότι περνάμε σε νέες μορφές πάλης των Λαών χωρίς κηδεμονίες από θεσμοθετημένες στις Δημοκρατίες εξουσίες.
Πέρα από την αυτονόητη αξία της διαμαρτυρίας μένει να δούμε αν και ποια θα είναι η συνέχεια και πιθανή επέκταση μιας τέτοιας μορφής αντίδρασης.