Θα μου επιτρέψετε, μετά την μικρή ανάπαυλα, να αναφερθώ στη σοβαρότητα και κρισιμότητα της κατάστασης που βιώνουμε χωρίς να ξέρουμε που πηγαίνει η χώρα και που εμείς.
Στο εσωτερικό μετά την ανακοίνωση του Μεσοπρόθεσμου οι αντιδράσεις μεγαλώνουν, οι Αγανακτισμένοι συνεχίζουν στις πλατείες, οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε μεγάλο ποσοστό δείχνουν διστακτικοί στο να στηρίξουν τα μέτρα χωρίς τουλάχιστον κάποιες αλλαγές, πολίτες εξεγείρονται και απειλούν Βουλευτές με εξώδικα, η Αντιπολίτευση χωρίς ενιαίο αντιπολιτευτικό λόγο παρουσιάζεται "λίγη" στο να προσφέρει λύσεις ή να υποδείξει τρόπους διαφυγής από το αδιέξοδο, η οικονομική καταιγίδα μοιάζει δυσβάσταχτη για το λαό με αβέβαιο αποτέλεσμα και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους για να διασωθούν από την κρίση αφού κύριο στήριγμα είχαν τόσα χρόνια τις δημόσιες επενδύσεις που σχεδόν μηδενίζονται.
Χωρίς να χρειάζεται να έχει κάποιος ειδικές οικονομικές γνώσεις και με μια απλή ανάγνωση διαπιστώνει ότι το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα πρώτον δεν βγαίνει ως προς τους στόχους και δεύτερον θα αφήσει πίσω του μια χώρα λεηλατημένη με εξαθλιωμένους κατοίκους.
Στο εξωτερικό έχουμε σήμερα έκτακτο Eurogroup για μια πρώτη εκτίμηση της Ελληνικής κατάστασης, την Παρασκευή συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί, τη Δευτέρα σύνοδο Υπουργών των 27 και 23 με 24 Σύνοδο Κορυφής με κύριο θέμα την καταβολή της 5ης δόσης και απόφαση για το νέο δάνειο 80-90 εκατομμυρίων ευρώ.
Στο τέλος δε Ιουνίου την ψήφιση αν όλα πάνε καλά μέχρι τότε του Μεσοπρόθεσμου από τη Βουλή.
Συγχρόνως έχουμε την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση από την Standard and Poor’s στην κατηγορία "σκουπίδια" αλλά και τις πολύ σοβαρές αναλύσεις από Financial Times και Guardian που επισημαίνουν πως η διευθέτηση του «ελληνικού προβλήματος» περισσότερο έχει να κάνει με την κατά το δυνατόν διασφάλιση των ευρωπαϊκών τραπεζών που είναι εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος παρά στην επίλυση της κρίσης και στα συμφέροντα της Ελλάδας και της τρωθείσας οικονομίας της ...!
Συμπληρώνουν δε ότι: «η νέα λιτότητα που επιβάλλεται από την ελληνική κυβέρνηση θα χρησιμεύσει μόνο για να κρύψει τις καταστροφικές συνέπειες του ανεύθυνου δανεισμού» και «ακραίος φορολογικός μαζοχισμός», χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται από τον αρθρογράφο της Guardian για να περιγράψει τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του περιβόητου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Ο ίδιος ο συντάκτης μάλιστα καταλήγει στο συμπέρασμα πως ούτε αυτός ο … μαζοχισμός δεν πρόκειται να λειτουργήσει!
Απέναντι σε αυτή την πολυπλοκότητα μια Κυβέρνηση που είναι σαφές ότι όχι μόνο δεν μπορεί να σταθεί και να διαχειριστεί την κατάσταση αλλά μοιάζει σαν να μην μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος των προβλημάτων πόσο μάλλον να προτείνει και να διεκδικήσει κάποιες λύσεις.
Πανικόβλητη αποζητά άρον-άρον σανίδα σωτηρίας σε νέο δάνειο που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αποπληρωθεί παρά την προσφορά εθνικού πλούτου και λιτότητας για το λαό σαν εγγύηση.
Είκοσι μήνες τώρα είναι πραγματικά πρωτόγνωρο μια Κυβέρνηση να μην μπορεί στοιχειωδώς να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους παρά τους Νόμους που έχει ψηφίσει και έχουν μείνει στη μέση ή αναιρούνται με νεότερους.
Όταν με το πρώτο Μνημόνιο ζητάς θυσίες και κόβεις μισθούς και συντάξεις και μετά από ένα χρόνο έρχεσαι και λες αποτύχαμε και δώστε και άλλα τότε είναι φυσιολογικό και οι πλατείες να γεμίζουν αλλά και οι ήδη φτωχότεροι πολίτες να μην σου έχουν πια εμπιστοσύνη.
Όπως λέμε η Κυβέρνηση ξόδεψε γρήγορα το πολιτικό της κεφάλαιο και πλέον είναι δεδομένο ότι θα σύρεται από ντόπια και κυρίως ξένα συμφέροντα μέχρι την πτώση της αργά ή συντομότερα.
Στο εσωτερικό μετά την ανακοίνωση του Μεσοπρόθεσμου οι αντιδράσεις μεγαλώνουν, οι Αγανακτισμένοι συνεχίζουν στις πλατείες, οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε μεγάλο ποσοστό δείχνουν διστακτικοί στο να στηρίξουν τα μέτρα χωρίς τουλάχιστον κάποιες αλλαγές, πολίτες εξεγείρονται και απειλούν Βουλευτές με εξώδικα, η Αντιπολίτευση χωρίς ενιαίο αντιπολιτευτικό λόγο παρουσιάζεται "λίγη" στο να προσφέρει λύσεις ή να υποδείξει τρόπους διαφυγής από το αδιέξοδο, η οικονομική καταιγίδα μοιάζει δυσβάσταχτη για το λαό με αβέβαιο αποτέλεσμα και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους για να διασωθούν από την κρίση αφού κύριο στήριγμα είχαν τόσα χρόνια τις δημόσιες επενδύσεις που σχεδόν μηδενίζονται.
Χωρίς να χρειάζεται να έχει κάποιος ειδικές οικονομικές γνώσεις και με μια απλή ανάγνωση διαπιστώνει ότι το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα πρώτον δεν βγαίνει ως προς τους στόχους και δεύτερον θα αφήσει πίσω του μια χώρα λεηλατημένη με εξαθλιωμένους κατοίκους.
Στο εξωτερικό έχουμε σήμερα έκτακτο Eurogroup για μια πρώτη εκτίμηση της Ελληνικής κατάστασης, την Παρασκευή συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί, τη Δευτέρα σύνοδο Υπουργών των 27 και 23 με 24 Σύνοδο Κορυφής με κύριο θέμα την καταβολή της 5ης δόσης και απόφαση για το νέο δάνειο 80-90 εκατομμυρίων ευρώ.
Στο τέλος δε Ιουνίου την ψήφιση αν όλα πάνε καλά μέχρι τότε του Μεσοπρόθεσμου από τη Βουλή.
Συγχρόνως έχουμε την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση από την Standard and Poor’s στην κατηγορία "σκουπίδια" αλλά και τις πολύ σοβαρές αναλύσεις από Financial Times και Guardian που επισημαίνουν πως η διευθέτηση του «ελληνικού προβλήματος» περισσότερο έχει να κάνει με την κατά το δυνατόν διασφάλιση των ευρωπαϊκών τραπεζών που είναι εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος παρά στην επίλυση της κρίσης και στα συμφέροντα της Ελλάδας και της τρωθείσας οικονομίας της ...!
Συμπληρώνουν δε ότι: «η νέα λιτότητα που επιβάλλεται από την ελληνική κυβέρνηση θα χρησιμεύσει μόνο για να κρύψει τις καταστροφικές συνέπειες του ανεύθυνου δανεισμού» και «ακραίος φορολογικός μαζοχισμός», χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται από τον αρθρογράφο της Guardian για να περιγράψει τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν στο πλαίσιο του περιβόητου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Ο ίδιος ο συντάκτης μάλιστα καταλήγει στο συμπέρασμα πως ούτε αυτός ο … μαζοχισμός δεν πρόκειται να λειτουργήσει!
Απέναντι σε αυτή την πολυπλοκότητα μια Κυβέρνηση που είναι σαφές ότι όχι μόνο δεν μπορεί να σταθεί και να διαχειριστεί την κατάσταση αλλά μοιάζει σαν να μην μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος των προβλημάτων πόσο μάλλον να προτείνει και να διεκδικήσει κάποιες λύσεις.
Πανικόβλητη αποζητά άρον-άρον σανίδα σωτηρίας σε νέο δάνειο που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αποπληρωθεί παρά την προσφορά εθνικού πλούτου και λιτότητας για το λαό σαν εγγύηση.
Είκοσι μήνες τώρα είναι πραγματικά πρωτόγνωρο μια Κυβέρνηση να μην μπορεί στοιχειωδώς να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους παρά τους Νόμους που έχει ψηφίσει και έχουν μείνει στη μέση ή αναιρούνται με νεότερους.
Όταν με το πρώτο Μνημόνιο ζητάς θυσίες και κόβεις μισθούς και συντάξεις και μετά από ένα χρόνο έρχεσαι και λες αποτύχαμε και δώστε και άλλα τότε είναι φυσιολογικό και οι πλατείες να γεμίζουν αλλά και οι ήδη φτωχότεροι πολίτες να μην σου έχουν πια εμπιστοσύνη.
Όπως λέμε η Κυβέρνηση ξόδεψε γρήγορα το πολιτικό της κεφάλαιο και πλέον είναι δεδομένο ότι θα σύρεται από ντόπια και κυρίως ξένα συμφέροντα μέχρι την πτώση της αργά ή συντομότερα.