"Καλώς τον Αντώνη", "Χρόνια πολλά Γιώργο", "Μα γιατί μου λες χρόνια πολλά; και η γιορτή και τα γενέθλια μου έχουν περάσει", "Για τα τριάντα χρόνια της Αλλαγής, Γιώργο".
Μπορεί να ξεκινήσει και έτσι η σημερινή συνάντηση Παπανδρέου-Σαμαρά, μπορεί και όχι.
Σημασία έχει ότι αυτή η συνάντηση θα σηματοδοτήσει την αποχώρηση του Γιώργου από την Πρωθυπουργία είτε αυτή γίνει τις αμέσως προσεχείς ημέρες είτε πάρει παράταση για λίγο.
Ο Σαμαράς είναι αδύνατο να δεχτεί συγκυβέρνηση ή έστω να στηρίξει την παραπαίουσα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα ζητήσει εκλογές.
Ακόμη και στην απίθανη περίπτωση (στην πολιτική τίποτα δεν αποκλείεται) που ο Σαμαράς συμφωνήσει σε κάποια μορφή Εθνικής Κυβέρνησης ο Παπανδρέου δεν θα είναι επικεφαλής.
Επομένως αν ο Αντώνης έχει πολύ χιούμορ θα μπορούσε να ευχηθεί "χρόνια πολλά".
Ας πάμε στα σοβαρά, για 37 χρόνια αυτό που ονομάστηκε ΠΑΣΟΚ και καπηλεύτηκε το Σοσιαλισμό και τα πιστεύω της Αριστεράς δεν ήταν παρά ένα ψευτοαστικό κόμμα που λειτούργησε στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας παραπλανώντας με τους πανίσχυρους μηχανισμούς που έστησε το Λαό και δίνοντας τα πάντα στο Κεφάλαιο και τις δυτικές συμμαχίες.
Θα πουν κάποιοι ότι αναγνώρισε την Εθνική Αντίσταση και έβαλε στο Δημόσιο για χρόνια αποκλεισμένους Έλληνες, ναι φρόντισε όμως αυτά να τα μετατρέψει σε στηρίγματα για να εξασφαλίζει την εξουσία.
Να πάμε πιο βαθιά, είναι λογικό και σωστό σε κάθε δημοκρατία δυτικού τύπου να υπάρχει ένα κυρίαρχο αστικό κόμμα που να εκφράζει τον αστικό πληθυσμό που συνήθως ονομάζεται κεντροδεξιό.
Υπάρχει συνήθως και ένα κόμμα που το ονομάζουν κεντροαριστερό ή σοσιαλδημοκρατικό.
Αυτά για τις Δημοκρατίες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης που δεν έχουν, στην πραγματικότητα, καμιά σχέση με την Ελλάδα.
Γιατί το λέω αυτό; μα γιατί η Ελλάδα δεν έχει αστικό πληθυσμό, και ιδίως με συνείδηση αστού που σημαίνει κεφαλαιοκράτης, τόσο όσο να δικαιολογεί δύο κόμματα που να φτάνουν σε εκλογικά αποτελέσματα 80% και πάνω.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν εξαρχής μια εφεύρεση για να μπει φραγμός στην Αριστερά, για να μην μπορέσει η Αριστερά και μάλιστα η Κομμουνιστική να σταθεί εμπόδιο στην πλήρη υποταγή της χώρας στο μεγάλο Κεφάλαιο και τις μεγάλες δυνάμεις, Αμερική και δορυφόρους της.
Το προηγούμενο του 1958 με την ΕΔΑ (και παράνομο το ΚΚΕ) έπρεπε πάση θυσία να αποτραπεί.
Να το προχωρήσω και πιο πέρα; κανένα κέντρο και δημοκρατική παράταξη δεν υπάρχει στην Ελλάδα, ούτε υπήρξε ποτέ.
Ας μου πει κάποιος την ιδεολογία του κέντρου, της δημοκρατικής παράταξης.
Ή είσαι αστός και πιστεύεις στην οργάνωση του κράτους, των μέσων παραγωγής και του κοινωνικού ιστού με βάσει το κέρδος του ιδιώτη ή είσαι στην άλλη πλευρά στην κοινωνικοποίηση όλων για το καλό όλων.
Αν κάτι κρίνεται στη σημερινή συνάντηση Παπανδρέου-Σαμαρά είναι αν ο Μεσσήνιος θα δώσει το φιλί της ζωής στο υπό διάλυση ΠΑΣΟΚ ή θα το στείλει μια ώρα αρχύτερα στο "χρονοντούλαπο της ιστορίας".
Εκεί που ανήκει.