Μάλιστα ο Κώστας Καράπαυλος αναφέρει και ένα άρθρο κάποιου Γιατρού για να ενισχύσει την άποψη υπέρ των γενόσημων.
Πολύ επιφανειακή προσέγγιση που αγνοεί και τα επιστημονικά δεδομένα αλλά και την πρακτική από τα τόσα χρόνια που υπάρχουν στην αγορά τα γενόσημα.
Ο πιο εύκολος τρόπος για ένα Συνταγματολόγο Υπουργό Υγείας που σώνει και καλά θέλει να μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη είναι να αντικαταστήσει τα ακριβά με τα ίδια, κατά τη γνώμη του, αντίγραφα που είναι φτηνότερα κατά 40%, με μια καθαρά λογιστική πράξη.
Είναι έτσι τα πράγματα; ας δούμε με λίγα λόγια τι σημαίνει πρωτότυπο και τι γενόσημο.
Το πρωτότυπο είναι όντως πρωτότυπο και χρειάζεται για να βγει ασφαλές στην κυκλοφορία μια έρευνα και προεργασία που κρατάει τουλάχιστον δέκα χρόνια και πλήθος ερευνών και πειραμάτων από εκατοντάδες επιστήμονες και χιλιάδες ώρες εργασίας που για να πληρωθούν στις εταιρίες που τα παράγουν, αφού κανένα κράτος πια δεν κάνει έρευνα, τους δίνεται το δικαίωμα για είκοσι χρόνια να έχουν την αποκλειστικότητα της διάθεσης παγκοσμίως.
Μετά την παρέλευση της εικοσαετίας και τη λήξη της πατέντας μπορεί η κάθε φαρμακευτική εταιρία, σύμφωνα με την άδεια που κατέχει στην κάθε χώρα, να παράγει και να διαθέτει αντίγραφα του πρωτότυπου σκευάσματος που είναι φυσιολογικό να έχει μικρότερη τιμή από το πρωτότυπο.
Το πρόβλημα στη χώρα μας, από το 1968 που άνοιξε το φαρμακευτικό επάγγελμα αλλά και τα άλματα της επιστήμης που προσέθεσε νέα φάρμακα που έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην βελτίωση της ποιότητας ζωής και την αύξηση του προσδόκιμου της ζωής, είναι κυρίως πρόβλημα πολυφαρμακίας, υπερσυνταγογράφησης, ανύπαρκτων ελέγχων, υποκατάστασης φτηνών φαρμάκων με ακριβά και αλλοπρόσαλλης για να μην πω απουσίας φαρμακευτικής πολιτικής που βόλευε όλους όσους εμπλέκονται στο χώρο του φαρμάκου.
Τα όποια μέτρα κατά καιρούς και που για χρόνια λαμβάνονταν γρήγορα εγκαταλείπονταν ή παρακάμπτονταν από την "αγορά" που συνέχιζε να ανθίζει σε βάρος των Ασφαλιστικών Ταμείων και των ασθενών.
Να μην σας κουράσω με αίτια και αποτυχίες που αντί να μειώνουν συνεχώς αύξαναν τη φαρμακευτική δαπάνη, να περιοριστώ στα γενόσημα.
Κατ΄αρχήν να πούμε ότι τα γενόσημα σε πολύ λίγες χώρες του κόσμου υπάρχουν και ευδοκιμούν, τουλάχιστον αυτές που λέμε προηγμένες, στη χώρα μας ευδοκιμούν εδώ και πολλά χρόνια παράλληλα με τα πρωτότυπα χάρη στο Ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο.
Το κόστος τους για τον Έλληνα παραγωγό είναι ελάχιστο σε σχέση με το πρωτότυπο, όχι ότι στα πρωτότυπα δεν έχουμε υπερκοστολογήσεις και υποτιμολογήσεις, γιατί η πρώτη ύλη η φαρμακευτική ουσία δηλαδή μπορεί να προέρχεται από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου και από οποιοδήποτε εργαστήριο που συνοδεύεται βέβαια από τα απαραίτητα πιστοποιητικά αλλά που ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι είναι αξιόπιστα;
Για να καταλάβετε, άλλο να φοράς ένα μπλουζάκι Made in... και άλλο να το καταπίνεις με τη σιγουριά ότι θα σε κάνει καλά.
Όσο για τις περιεκτικότητες σε δραστική ουσία, συνθήκες παραγωγής και αποτελεσματικότητα δεν θα είχα καμιά αντίρρηση αν δεν ήξερα ότι οι έλεγχοι είναι τυπικοί και είναι αδύνατον να ελεγχθούν τα χιλιάδες παρασκευάσματα που κυκλοφορούν.
Ας μην βιαστούν κάποιοι να πουν ότι κινδυνολογώ, δείτε απλά πόσους επιστήμονες και υπαλλήλους διαθέτει το Ελληνικό κράτος και ο ΕΟΦ για τον πρωτογενή έλεγχο των φαρμακευτικών προϊόντων και αν αυτοί είναι δυνατόν να παρακολουθούν όλη την παραγωγή.
Με αυτά δεν κατηγορώ τους παραγωγούς των γενόσημων, το αντίθετο, γιατί πολύ καλά γνωρίζουν όλοι ότι από το 1970 και μετά "άνθισε" το φρούτο του "ΙΚΑτζίδικου" φαρμάκου που πληρωνόταν με το κομμάτι, κυρίως από αυτούς που έβγαζαν φασόν φάρμακα σε διάφορα εργοστάσια χωρίς οι ίδιοι να έχουν μονάδα παραγωγής φαρμάκων.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της Φαρμακευτικής δαπάνης πολύ πάνω από κάθε φυσιολογική άνοδο λόγω της μακροβιότητας των ανθρώπων, και εξ αιτίας των φαρμάκων.
Γνωστά πράγματα στον Ιατρικοφαρμακευτικό κόσμο που όμως όλοι κάνουν πως δεν γνωρίζουν, πυροβολούν όλοι τα ταξίδια για Συνέδρια και τα δώρα των Πολυεθνικών και ξεχνούν όλα τα άλλα.
Πολλά τα επιχειρήματα και οι προτάσεις για μείωση της Φαρμακευτικής δαπάνης που εδώ και εικοσιπέντε χρόνια ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος, το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των Φαρμακοποιών, προτείνει χωρίς ποτέ να εισακουστεί.
Το αποτέλεσμα τελικά αυτής της πολιτικής που ψηφίστηκε ξέρετε ποιο θα είναι; θα κινδυνεύσουν σοβαρά οι Ελληνικές Φαρμακευτικές Εταιρίες που εκτός από αξιόπιστα γενόσημα είχαν αναπτύξει και αξιόλογη ερευνητική δράση και είχαν αξιολογότατες εξαγωγές και θα ανθίσουν και πάλι αυτοί που θα "πουλάνε" φτηνή πρώτη ύλη, ποιος ξέρει από που φερμένη, με προσφορές και δώρα στους Φαρμακοποιούς.
Θα ξανανθίσει με το "κομμάτι" απλά θα αλλάξουν αυτοί που θα εισπράττουν το αντίτιμο.
Εδώ θα είμαστε φίλε Κώστα, για να δούμε και ποιος έχει δίκιο, οι Πολυεθνικές θα παραμείνουν αλώβητες, διάφοροι "Αλκαπόνηδες" θα πλουτίσουν και οι υγιείς σοβαρές Ελληνικές Φαρμακευτικές θα έχουν πρόβλημα και μαζί τους οι χιλιάδες εργαζόμενοι.