Η δεύτερη θα έρθει τον Ιούνιο, αν μέχρι τότε όλα έχουν κυλήσει ομαλά.
Αυτό που κάνει εντύπωση, αλλά δεν αποτελεί έκπληξη, είναι η "εκκωφαντική" σιωπή όλων όσων ασχολούνται ενεργά με την πολιτική στην Αργολίδα, αιρετών ή όχι, οι οποίοι από τον Οκτώβριο του 2011 έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους.
Η χώρα και ο τόπος μας περνούν τις πιο δύσκολες στιγμές, μετά τον πόλεμο, και οι πολιτικοί του Νομού δεν έχουν βγάλει τσιμουδιά.
Συνήθως λαλίστατοι στα εύκολα και ανώδυνα αδυνατούν να αρθρώσουν μια λέξη, μια πρόταση, ένα σκεπτικό, μια κριτική, μια θέση βρε αδερφέ, έστω με μισόλογα αν συμφωνούν ή διαφωνούν με τη νέα Δανειακή Σύμβαση και τις επιπτώσεις που αυτή θα έχει στο μέλλον.
Φωτεινή εξαίρεση ο Γιάννης Μανώλης που από την αρχή έμεινε σταθερός και στο πρώτο και στο δεύτερο Μνημόνιο και κάνει αγώνα εναντίον τους.
Κατανοώ ότι ΟΛΟΙ, σαν προϊόντα κομματικών μηχανισμών που εξαρτώνται πολιτικά από αυτούς, αποφεύγουν να πάρουν ξεκάθαρες θέσεις, άλλωστε το κόμμα τους αύριο εύκολα μπορεί να τις αλλάξει και να βρεθούν εκτεθειμένοι, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην εκφράζουν έστω αυτά που ακούνε από τους ψηφοφόρους τους.
Οι Γιάννης Μανιάτης και Γιάννης Ανδριανός, υπακούοντας στην κομματική πειθαρχία και ψηφίζοντας, αποφεύγουν να κάνουν δηλώσεις, αυτή η στάση είναι πολύ πιο έντιμη από τον καιροσκοπισμό όλων των άλλων που κάνοντας το κορόιδο προσδοκούν, χωρίς νομίζουν να εκτίθενται, να εισπράξουν από τα βουλευτικά ΝΑΙ των αυριανών συνυποψηφίων τους.
Με τη σιωπή τους πιστεύουν ότι θα περάσουν και αυτή τη φορά το ποτάμι χωρίς να βραχούν.
Να το κάνω πιο συγκεκριμένο, που είναι να μας πουν για την απόφαση της Συγκυβέρνησης και για το δεύτερο Μνημόνιο οι Νομαρχιακές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σαν καθοδηγητικά όργανα του Νομού που τους εμπιστεύεται το 85% των πολιτών;
Οι μόνες δηλώσεις, που πρόχειρα θυμάμαι είναι του Προέδρου της ΝΟΔΕ, και όχι του Οργάνου, για την Έλσα Παπαδημητρίου, τον Γιάννη Μανώλη και το Νοσοκομείο να πάει στο Άργος, από το ΠΑΣΟΚ; υπάρχει ακόμα με τη μορφή που ξέραμε; ποιος να μιλήσει και τι να πει;
Υπάρχουν όμως και Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Περιφερειακοί Σύμβουλοι, υποψήφιοι Βουλευτές και πολιτευτές που τους έχουμε ψηφίσει, δεν αισθάνονται την υποχρέωση να κοινοποιήσουν τις απόψεις τους; "σιγουράντζα"; εδώ μιλάμε για χρεοκοπία, για ανεργία που θα φτάσει 25%, για βάρβαρη μείωση μισθών και συντάξεων, για πρόβλημα επιβίωσης, είναι δυνατόν να μην μιλάνε; έστω να μας πουν ότι συμφωνούν γιατί θεωρούν ότι αυτό είναι το σωστό, και ας πέσουν έξω, σάμπως η πρώτη φορά θα είναι;
Εκείνοι όμως που παίρνουν βραβείο για την, ούτε στα λόγια, αντίσταση στην οικονομική ισοπέδωση και καταρράκωση κάθε εργατικού δικαιώματος είναι οι Εργατοπατέρες κ.κ. Κολεβέντης και Μπαρού, οι επί εικοσαετία Πρόεδροι των Εργατικών Κέντρων Άργους και Ναυπλίου.
Ειλικρινά τους λυπάμαι, τραγικές φιγούρες, στα γεράματά τους θα αναπολούν τους ηρωικούς αγώνες για τα δίκαια των εργαζομένων που τόσα χρόνια εκπροσωπούσαν.
Οι εποχές αναδεικνύουν αυτούς που βγαίνουν μπροστά, έστω και μόνοι τους, η λήθη προσφέρει "θαλπωρή" στους άλλους, τους πολλούς, τους λίγους.