Ας πούμε ότι γινόταν και Πρωθυπουργός στις επόμενες εκλογές, τι θα έκανε; πως θα πολιτευόταν; προφανώς θα συνέχιζε την πολιτική που έχει δεσμευτεί με το Μνημόνιο και την εύκολη λύση των χαρατσιών.
Από την άλλη ο Σαμαράς, εν μέσω αντιμνημονιακών πυρών μέσα από την παράταξη του, προσπαθεί να πείσει ότι θέλει αυτοδυναμία για να έχει "λυμένα χέρια" στην εφαρμογή της πολιτικής του που αποβλέπει στην ανάπτυξη.
Μάλιστα, να πούμε ότι τα ξεχνάμε όλα, ότι δεν ήταν αυτοί οι δύο Βενιζέλος και Σαμαράς που υπέγραψαν τη συμφωνία, θέλετε να πούμε ότι δεν έχουν ευθύνη και ότι τους δίνουμε την ευκαιρία να ξεκινήσουν ή να επανεκκινήσουν από την αρχή;
Να το κάνουμε, όμως ήδη υπάρχει το νέο Μνημόνιο και οι επιπτώσεις του γίνονται καθημερινά και πιο αισθητές στον κόσμο και στη χώρα αλλά και οι δεσμεύσεις για ακόμα σκληρότερα μέτρα που έρχονται.
Δεν τα γνωρίζουν οι Βενιζέλος και Σαμαράς; και πιστεύουν ότι δεν τα γνωρίζουν οι πολίτες που βλέπουν μέρα με τη μέρα να εξαντλούνται τα όποια αποθέματα, υλικά και ηθικά, τους απομένουν;
Φυσικά και τα γνωρίζουν αλλά προσπαθούν να παγιδεύσουν τους ψηφοφόρους για μια νέα ευκαιρία, ότι τάχα υπάρχει λύση και ότι όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Να καταφέρουμε ακριβώς τι; αυτό δεν μας το λένε.
Το ξέρουν όμως πολύ καλά, η μετατροπή της χώρας σε ένα φτηνό και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό και με ανύπαρκτες αντιστάσεις στην αρπαγή κάθε περιουσιακού στοιχείου που ανήκει στο Λαό, αυτός ήταν ο στόχος εξαρχής και δυστυχώς δεν βρέθηκαν οι πολιτικοί εκείνοι για να πουν το όχι.
Υπερβολές; προπαγάνδα; μα εχτές μόλις η Πρόεδρος του ΔΝΤ κ. Λαγκάρντ προσγείωσε τους λίγους που έχουν μείνει σε αυτή τη χώρα να ελπίζουν λέγοντας ότι οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα θα αυξηθούν και οι μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό θα φτάσουν στα επίπεδα της Κροατίας.
Και για να μη μείνει καμιά αμφιβολία και να σβηστεί από το λεξιλόγιο και τα προγράμματα των κομμάτων η λέξη "ανάπτυξη" συμπληρώνει:
"Αν και είναι σαφές ότι αυτές οι αλλαγές στο βασικό μισθό δεν θα φέρουν ανάπτυξη με λιγότερη κατανάλωση και έσοδα από φορολογία στον τομέα που αφορά την αγορά, είναι όμως βασική παράμετρος για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας".
Τι έχουν να πουν οι Αρχηγοί του δικομματισμού και της Συγκυβέρνησης;
Κάτι θα βρουν πάλι, άλλωστε υπάρχει αρκετό ακόμη κομματικό ακροατήριο να κουνάει τις σημαίες αντί να σκέφτεται.