Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Η θεοποίηση της ΣΔΙΤ. Μια ακόμη φούσκα;

Έχει ενδιαφέρον στη χώρα και στις εποχές που ζούμε, ότι κάθε τόσο ανακαλύπτουμε και κάτι που το θεοποιούμε και περίπου πιστεύουμε ότι από μόνο του θα μας λύσει όλα μας τα προβλήματα.

Βέβαια αυτό δεν γίνεται έτσι ξαφνικά, δεν έρχεται η θεία φώτιση στα μυαλά μας.

Κάποιοι το πασάρουν έντεχνα, με καλή προπαγάνδα και συστηματική διαφήμιση, αποτέλεσμα, να περνά στην κοινή γνώμη ότι αυτό είναι η λύση.

Όπως συμβαίνει συνήθως και στη ζωή, ούτε λύση είναι ούτε και καταστροφή από μόνο του.


Μιλάω για τη διαδικασία με ΣΔΙΤ, Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, που εντάσσονται τελευταία διάφορα έργα.

Δεν είναι καμιά καινούργια μέθοδος, απλά εδώ και περίπου δέκα χρόνια μπήκαν κάποιοι κανόνες στο διαχρονικό "νταραβέρι", κάποιοι κεφαλαιοκράτες ή έχοντες προσβάσεις σε Τραπεζικό δανεισμό να εκμεταλλεύονται περιουσία του Δημοσίου.

Στην ουσία δηλαδή βάζει το κράτος την περιουσία του και το κοινωνικό αγαθό που διαθέτει και ο ιδιώτης τη διαχείριση και την οργάνωση ώστε να υπάρχει όφελος για τους πολίτες και κέρδος για τον ιδιώτη.

Αυτά σε θεωρητικό επίπεδο γιατί αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον ιδιώτη, αυτός που την πληρώνει είναι άμεσα ή έμμεσα ο λαός, στο όνομα του οποίου έχει γίνει η ΣΔΙΤ.

Πρόσφατα λοιπόν είχαμε την ένταξη σε διαδικασία ΣΔΙΤ της Μαρίνας του Ναυπλίου, ένα έργο που ο Prefadoros από την αρχή, εκτός της αλλοίωσης του περιβάλλοντος, έχει και σοβαρές αντιρρήσεις για την παράδοση σε ιδιώτη μιας τέτοιας έκτασης και ενός περιβαλλοντικού έργου αλλά και άμεσα Τουριστικού.

Είναι γνωστό ότι ο ιδιώτης κατασκευάζει αυτό που πιστεύει ότι θα του αποφέρει περισσότερο κέρδος και όχι αυτό που θα είναι πιο χρήσιμο για την περιοχή.

Κοιτάξτε την Ακροναυπλία, κοιτάξτε την Αρβανιτιά, κοιτάξτε την πισίνα και τον κήπο μπροστά στον Αμφιτρύωνα, με ΣΔΙΤ είναι και αυτά, απλά έχουν άλλο όνομα.

Με ΣΔΙΤ λοιπόν και τα σκουπίδια της Πελοποννήσου, σημαία έχει γίνει για την Περιφέρεια, όμως τα ερωτηματικά πολλά.

Δεν είμαι μίζερος, μακάρι να είναι η λύση, όμως γιατί δεν διευκρινίζονται κάποια βασικά σημεία που θα επηρεάσουν άμεσα τη ζωή μας, αλλά και για χρόνια;

Αν ας πούμε, τα προγράμματα ανακύκλωσης και περιορισμού του όγκου των σκουπιδιών που αρχίζουν να εφαρμόζουν οι Δήμοι περιορίσουν τον όγκο των σκουπιδιών, όπως άλλωστε είναι και οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα υπάρχει αρνητική ρήτρα και θα πληρώνουμε περισσότερα στην εταιρεία;

Αν η μεταφορά των σκουπιδιών γίνεται μακρυά από τα εργοστάσια, ποιος και πόσο θα πληρώνει την επιβάρυνση;

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον αλλά και η υποβάθμιση της αξίας της γης στην περιοχή του Σταθμού Μεταφόρτωσης; Ποιες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα γίνουν και ποιος θα επιβαρυνθεί το κόστος των έργων; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στον οδικό άξονα που θα κινούνται απορριμματοφόρα και κοντέινερ και μάλιστα με μεγάλη συχνότητα;

Τέλος, αν η εταιρεία δεν έχει τα προσδοκώμενα κέρδη, τι θα γίνει;

Άσε που μπορεί να μην μιλάει για καύση, αλλά και η Υγειονομική ταφή που προβλέπεται τείνει στην Ευρώπη στο τέλος της.

Πολλά λοιπόν, τα περισσότερα αναπάντητα μέχρι στιγμής, ερωτήματα για τη διαχείριση των απορριμμάτων και κυρίως το ένα και κυρίαρχο για τις συνεργασίες τύπου ΣΔΙΤ, αν δεν έχουμε το προβλεπόμενο όφελος τι γίνεται; Και κυρίως ποιος θα πληρώσει και ποιος θα υποστεί τις συνέπειες;

Επειδή λοιπόν τα ερωτήματα μένουν αναπάντητα και υπάρχει και κακή εμπειρία από τέτοιου είδους συμπράξεις, παραμένω επιφυλακτικός μέχρι τελείως αρνητικός.

Αρνούμαι να συμφωνήσω στο κόστος και την υποβάθμιση της ζωής μου, στο όνομα της όποιας προσδοκίας κέρδους του όποιου ιδιώτη.

Ας μου αποδείξουν το αντίθετο και γω πρώτος μαζί τους.

Prefadoros