Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Η απάτη των Μνημονίων μετέτρεψε σε χώρα ανέργων και συνταξιούχων την Ελλάδα με μισθούς και συντάξεις πείνας

Πεντέμισι χρόνια μετά την εφαρμογή των Μνημονίων, πρέπει να είναι κάποιος ή ανόητος(;) ή να έχει συμφέροντα αν επιμένει ότι μας "χρειάζονται Μνημόνια για να γίνουμε σοβαρό κράτος".

Τεχνηέντως μέσα από τα συγκεκριμένα Μνημόνια περιέχονται και κάποιες, ο θεός να τις κάνει μεταρρυθμίσεις, για να πλασαριστεί η μεγάλη σφαγή και η βίαιη αφαίμαξη του εισοδήματος των μικρών κυρίως νοικοκυριών με οριζόντια εισπρακτικά μέτρα.

Μετά λοιπόν από τόσα χρόνια και ενώ οι μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόζονται, το μόνο αποτέλεσμα που έχει η εφαρμογή των Μνημονίων είναι να μεταφέρεται πλούτος από τους οικονομικά αδύνατους στους δυνατούς και τους δανειστές.

Αν ήθελαν πραγματικές μεταρρυθμίσεις, αυτές έπρεπε να γίνουν κάθετα και στοχευμένα, στις πηγές της διαφθοράς και του κομματικού κράτους, που ζουν και βασιλεύουν.

Τα έχουμε πει και τα έχουμε γράψει, η ταπεινότητα μου εδώ, αλλά και Αριστερά κόμματα και πλήθος αρθρογράφων, που δυστυχώς δεν ακούγονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που για χρόνια κατήγγειλε τα Μνημόνια, έφτασε στο σημείο να τα ψηφίζει και να τα υλοποιεί, παρά την αναγκαιότητα που επικαλείται και πως εξακολουθεί να μην πιστεύει σ΄αυτά.

Η ουσία είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σωθεί η χώρα και οι πολίτες που έχουν εγκλωβιστεί στην ανεργία, σε μισθούς και συντάξεις πείνας και δεν έχουν κλεμμένα, μαύρα και λογαριασμούς στο εξωτερικό.

Πολύ κατατοπιστικό το άρθρο του Σάββα Ρομπόλη στα ΝΕΑ, το οποίο δημοσιεύω ολόκληρο.

Να προσθέσω μόνο ότι το μέγεθος της απάτης των Μνημονίων και ότι άλλος ήταν ο στόχος τους εξ΄αρχής, φαίνεται από το ότι, ενώ από το πρώτο Μνημόνιο του 2010, μέχρι και το τελευταίο του 2015, κάθε χρόνο υπάρχουν μεταβολές που υποτίθεται ότι διορθώνουν το Ασφαλιστικό, αυτό πάει άκλαυτο και συνεχώς μεγαλώνει το αδιέξοδο, ενώ έχουν κατακρεουργηθεί οι συντάξεις.

Θα μείνουμε πάλι στις διαπιστώσεις, λογικό, γιατί το θέμα είναι βαθύτατα ταξικό και πολλοί δεν το καταλαβαίνουν.

Δεν καταλαβαίνουν ότι για μια ακόμη φορά γίνεται βίαιη μεταφορά πλούτου από τις αδύνατες μάζες στην πλουτοκρατία, για να χρησιμοποιήσω τον όρο του ΚΚΕ.

Και δεν είναι μόνο ότι μειώνονται, μισθοί, συντάξεις, μπαίνουν χαράτσια και φόροι, που δεν πηγαίνουν ούτε στην υγεία, ούτε στην παιδεία, ούτε στον πολιτισμό, ούτε στο κοινωνικό κράτος, ούτε καν στην εθνική άμυνα, είναι ότι υπάρχει πλέον άφθονο φτηνό εργατικό δυναμικό που τροφοδοτείται και από τις στρατιές ανέργων, προς δόξαν της υποτιθέμενης ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Δεν μπορώ πιο απλά, δεν γίνεται...

Prefadoros


Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για την απασχόληση στην Ελλάδα.

Όπως αναφέρει ο ομότιμος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, Σάββας Ρομπόλης, στα ΝΕΑ,  «μια χώρα όπως η Ελλάδα, με 4.740.000 άτομα εργατικό δυναμικό, 3.500.000 άτομα στην απασχόληση, 1.240.000 άτομα στην ανεργία και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη, δεν μπορεί να προσδοκά ούτε αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών στη βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ούτε ανάταξη του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού.

Σε μία τέτοια προοπτική εγκυμονείται ο κίνδυνος μονιμοποίησης της φτωχοποίησης σημαντικού τμήματος του πληθυσμού και σοβαρής καθίζησης του τεχνολογικού και παραγωγικού υπόβαθρου».

Τα νέα επίσημα στοιχεία είναι εντυπωσιακά:

Ο αριθμός των συνταξιούχων (στοιχεία 2015) της χώρας ανέρχεται σε 2.656.007 άτομα. Έως 50% είναι οι μειώσεις στις συντάξεις λόγω μνημονίων ενώ έρχεται και νέο ψαλίδι λόγω των μέτρων που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο. Οι 6 στους 10 συνταξιούχους στη χώρα μας έχουν σύνταξη κάτω από 700 ευρώ και μάλιστα το 44,8% παίρνει σύνταξη κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ.

Ο αριθμός των ανέργων κινείται στα 1.196.736 άτομα. Οι προβλέψεις της Κομισιόν για την ανεργία στη χώρα μας προβλέπουν ότι φέτος θα διαμορφωθεί στο 25,7% και το 2016 στο 25,8%.

Σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος. Η μακροχρόνια ανεργία κινείται στο 73,1% όταν κάθε άνεργος είναι περισσότερο από δυόμισι έτη άνεργος. Σήμερα καταγράφεται ένα παρατεταμένο υψηλό επίπεδο ανεργίας (25% φέτος -9,5% το 2009) από το οποίο το 48,5% πλήττει τους νέους και τις νέες (18-24 ετών).

Οι 9 στους 10 ανέργους βρίσκονται στο περιθώριο και δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ ούτε ως επίδομα ανεργίας ούτε ως επιδότηση απασχόλησης.

Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός (όσοι δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθε σε 3.296.280 άτομα.

Το σύνολο των απασχολούμενων αριθμεί 3.591.407 άτομα. Ο μέσος καθαρός μισθός σήμερα είναι κάτω από τα 815 ευρώ ενώ με μηνιαίο μισθό 346 ευρώ απασχολείται μισό εκατομμύριο μερικώς απασχολούμενων. Παράλληλα ένα εκατομμύριο είναι οι απλήρωτοι (από 1 έως 5 μήνες) εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Οι 7 στις 10 θέσεις εργασίας που ανοίγουν είναι προσωρινής απασχόλησης, οι λεγόμενες ευέλικτες μορφές εργασίας.

Με αυτά τα δεδομένα παρατηρεί ο Σάββας Ρομπόλης, η ελληνική οικονομία στην πολύπλευρα δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει, έχει ανάγκη από άμεσο σχεδιασμό και υλοποίηση ενός σοκ επενδυτικής, αναπτυξιακής, τεχνολογικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους στην αναγκαιότητα αναδιάρθρωσης του χρέους, αξιοποίησης των ευρωπαϊκών αναπτυξιακών πόρων.

ΤΑ ΝΕΑ