Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ο Καμμένος, ο Μανώλης και οι "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ"

Κοιτάζοντας τα πρωτοσέλιδα της Κυριακής, που κατά κανόνα δίνουν τον πολιτικό τόνο αλλά και κατεύθυνση, εντύπωση μου έκανε ότι καμιά δεν είχε έστω και μια μικρή αναφορά στο εγχείρημα της δημιουργίας νέου κόμματος από τον Πάνο Καμμένο.

Είναι εντυπωσιακό σαν γεγονός γιατί όταν αποδεδειγμένα αρκετές χιλιάδες συμπολιτών μας ενδιαφέρονται γι΄αυτή τη νέα κίνηση, μέσα από τα αδιάψευστα sosial media, να μην αναφέρεται στα πρωτοσέλιδα που μονοπωλούν τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια γεγονότα.


Υπάρχει βέβαια εξήγηση, τα καθεστωτικά ΜΜΕ που αποτελούν μέσο και βραχίωνα της εξουσίας σύσσωμα έχουν ταχθεί υπέρ της νέας Δανειακής Σύμβασης με πρόσχημα την αναπόφευκτη πτώχευση με διαφορετικό τόνο ανάλογα με το ιδεολογικό κοινό τους.

Μπορεί στις μέσα σελίδες να υπάρχουν και άρθρα σημαντικών και αξιόλογων δημοσιογράφων με αντίθετες φωνές αλλά αυτές μάλλον λειτουργούν, παρά την πρόθεση των συντακτών, σαν άλλοθι στην ολοκληρωτική στήριξη που τα μέσα προσφέρουν στην πολιτική εξουσία.

Το ζήτημα είναι, και ανεξάρτητα από το όποιο οικονομικό μέλλον της χώρας, να μην διαταραχθεί το δικομματικό σύστημα που από τη Μεταπολίτευση και μετά στήθηκε και χρειάζεται να συνεχίσει να υπάρχει σαν η μοναδική προοπτική εξουσίας.

Όσο τα δημιουργούμενα κόμματα είναι υπέρ του Μνημονίου, "Δημοκρατική Συμμαχία", ή εναντίον αλλά δεν θέλουν να ανατρέψουν το σύστημα και απορροφούν δυσαρεστημένους του δικομματισμού, "Δημοκρατική Αριστερά", αυτά προβάλλονται και έχουν μόνιμη στήριξη γιατί δεν απειλούν το δικομματισμό και προσωρινά εκτονώνουν δυσαρεστημένους πολίτες που σε επόμενη ευκαιρία θα επιστρέψουν στα κόμματά τους.

Με αυτή τη στρατηγική θα ήταν μάλλον απίθανο να επιφύλασσαν έστω και τυπικά υποδοχή στο νέο κόμμα "Ανεξάρτητοι Έλληνες" που όχι απλά είναι κατά του Μνημονίου, στοχεύει την ανατροπή του μεταπολιτευτικού πολιτικού σκηνικού και δεν διστάζει να μιλήσει για συνεργασία ακόμα και με την Αριστερά προκειμένου να μην περάσουν τα αντιλαϊκά και αντεθνικά μέτρα, χωρίς βέβαια να φεύγει από τις βασικές αρχές της Αστικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής οικογένειας.

Επικίνδυνα πράγματα για το Σύστημα, αν έχει και από τα σπλάχνα του τέτοιες απρόβλεπτες αντιδράσεις τα πράγματα μπορεί και να γίνουν δύσκολα.

Από τη μια μεριά υπάρχει η Αριστερά που συνεχώς δυναμώνει, αν αρχίσουν και οι πραγματικές ενδοσυστημικές διαφοροποιήσεις τότε ίσως, και μετά τις επόμενες εκλογές, να μην φτάνει το άθροισμα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για να συνεχιστεί ο δικομματισμός.

Ο Καμμένος, παλιός παίκτης και γνώστης, ήξερε και το είπε, ότι μια κίνηση από το κέντρο και από ψηλά θα αποτύγχανε στο ξεκίνημα γιατί όσο και χρήμα να έπεφτε η διατήρηση του δικομματισμού είναι πάνω απ΄όλα.

Έτσι κατέφυγε στο διαδίκτυο και στην περιφέρεια όπου εύκολα δίνεται η δυνατότητα στον δυσαρεστημένο να εκφραστεί αλλά και κατά κάποιο τρόπο να δεσμευτεί ώστε να ακολουθήσει το νέο κόμμα.

Η δυναμική που μοιάζει να αναπτύσσεται είναι ενδιαφέρουσα, ασφαλή συμπεράσματα ακόμα δεν μπορεί να βγουν, αυτά μάλλον θα τα έχουμε σε λίγες μέρες όταν θα ακολουθήσουν και οι λεγόμενοι επώνυμοι που θα στελεχώσουν το νέο κόμμα.

Ένας που από την αρχή εντάχθηκε είναι και ο συμπολίτης μας Γιάννης Μανώλης που σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη στα τοπικά μέσα, με σοβαρότητα έκπληξη για τον Prefadoro, αποδήμησε τη στροφή της ΝΔ σε θέσεις αντίθετες από αυτές που για δυο χρόνια εξέφραζε αλλά και η τοποθέτηση για τις συνέπειες της Συμφωνίας που πλήττει όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτως ιδεολογικών πιστεύω.

Όλη τη συνέντευξη μπορείτε να την δείτε σε βίντεο στα "Παραπολιτικά" της Σωτηρίας Παπαδοπούλου, εδώ.

Για το μέλλον των "Ανεξάρτητων Ελλήνων" προφανώς είναι πολύ νωρίς να πούμε, μπορούμε όμως να προβλέψουμε ότι αν μείνει μόνο στο Αντιμνημονιακό και δεν εκφράσει ευρύτερη πολιτική άποψη, έστω και μέσα στα πλαίσια του Αστικού συστήματος, θα έχει την τύχη κάθε προσωρινής κίνησης διαμαρτυρίας.

Αυτό βέβαια που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Αργολίδα είναι η πιθανή ανατροπή των μέχρι σήμερα δεδομένων, κάτι που ο Γιάννης Μανώλης ήδη προανήγγειλε, και για τη ΝΔ συνολικά αλλά και στους σχεδιασμού των προσώπων που θα διεκδικήσουν τις Βουλευτικές έδρες.

Στην πολιτική ποτέ μην λες ποτέ, και κυρίως τίποτα να μην αποκλείεις.