Είπε ο Γιάννης Μανιάτης προχθές:
"Σε 200 εκατ. βαρέλια ανέρχονται οι πρώτες εκτιμήσεις για τα ενεργειακά αποθέαματα στον Πατραϊκό και μεταξύ 3 και 6 εκατ. στο Κατάκολο, σύμφωνα με τον υφυπουργό Περιβάλλοντος Γ.Μανιάτη, ο οποίος τόνισε ωστόσο πως η αξιοπιστία των εκτιμήσεων αυτών ελέγχεται.
Σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας την Παρασκευή, στην οποία παραβρέθηκε, ο Γ.Μανιάτης ανέφερε πως το 5% «των προσδοκώμενων εσόδων από την αξιοποίηση υδρογονανθράκων στον πατραϊκό κόλπο και στο Κατάκολο Ηλείας θα πηγαίνει, ως ανταποδοτικό τέλος, στις τοπικές κοινωνίες μέσω της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Παράλληλα, το 20% των προσδοκώμενων εσόδων του δημοσίου θα επιστρέφουν στην περιοχή για την υλοποίηση δράσεων και προγραμμάτων προστασίας του περιβάλλοντος, μέσω του Πράσινου Ταμείου»."
Ο Υπουργός λοιπόν μας λέει για το όφελος του Δημοσίου αλλά και της τοπικής κοινωνίας από το πετρέλαιο που θα αντληθεί, πράγμα ευχάριστο και ανακουφιστικό.
Είναι όμως τα πράγματα έτσι; ή μήπως όλα τα οφέλη θα περιέλθουν στους δανειστές μας;
Ποια είναι η θέση του Γιάννη Μανιάτη αλλά και του εν δυνάμει Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά; δεν ρωτάω για τους άλλους γιατί το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ τα έχουν αποδεχθεί από το πρώτο Μνημόνιο και η Αριστερά είναι ούτως ή άλλως αντίθετη.
Ας δούμε τι έχει ψηφιστεί και τι πρόκειται με τη νέα δανειακή σύμβαση που καλούνται οι Γιάννης Μανιάτης και Αντώνης Σαμαράς να ψηφίσουν.
Θα την ψηφίσουν; ιδού το ερώτημα.
-- Στο παράρτημα 4 της Δανειακής Σύμβασης (το πρώτο Μνημόνιο) και στη σελίδα 31 αναφέρεται:
"11. Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης – συντηρητικής ή αναγκαστικής – ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση."
-- Στην υπό διαπραγμάτευση συμφωνία για τη νέα δανειακή σύμβαση γράφτηκε, χωρίς να διαψευστεί, ότι προβλέπεται:
"1. Απόλυτη προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση του χρέους
Η Ελλάδα πρέπει να δεσμευτεί νομικά ώστε να δώσει απόλυτη προτεραιότητα στην μελλοντική εξυπηρέτηση του χρέους. Η δέσμευση αυτή πρέπει να είναι νομικά κατοχυρωμένη από την Βουλή των Ελλήνων. Τα έσοδα του κράτους πρέπει πρώτα απ’ όλα να χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση του χρέους, μόνο το υπόλοιπο των εσόδων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση των πρωτογενών δαπανών. Αυτό θα καθησυχάσει το κοινό και τους ιδιώτες πιστωτές ότι η Ελληνική Δημοκρατία θα τιμήσει τις υποχρεώσεις της μετά το PSI και θα επηρεάσει θετικά την πρόσβαση στην αγορά. Η de facto κατάργηση της δυνατότητας μιας χρεοκοπίας θα κάνει την απειλή της μη εκταμίευσης της δόσης μια πολύ αξιόπιστη GRC II. Σε περίπτωση που μια μελλοντική δόση δεν εκταμιεύεται, η Ελλάδα δεν μπορεί να απειλήσει τους δανειστές της με πτώχευση, αλλά αντίθετα θα πρέπει να δεχθεί περεταίρω περικοπές στις πρωτογενείς δαπάνες ως τη μόνη δυνατή συνέπεια οποιασδήποτε μη εκταμίευσης."
-- Επί πλέον στη συμφωνία της 26-27 Οκτωβρίου 2011 λέγεται ότι περιλαμβάνεται στο άρθρο 11 εκτός της υποθήκης της κρατικής ακίνητης περιουσίας και ο υπόγειος ορυκτός πλούτος της χώρας.
Αυτά είναι τα δεδομένα που υπάρχουν, μένει να δούμε ως που φτάνει η Εθνική και προσωπική αξιοπρέπεια του καθενός.
http://www.prefadoros-nafplio.com/