Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Ο Γιάννης Μανιάτης και η ενεργειακή πολιτική της χώρας

Ο συντοπίτης Βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Μανιάτης, διαχειρίζεται το θέμα της ενέργειας στη χώρα μας από τον Οκτώβριο του 2009 και με ένα μικρό διάλειμμα κάποιων μηνών, μέχρι σήμερα.

Επομένως και αφού ο χρόνος είναι υπεραρκετός, μπορούμε να κάνουμε αποτίμηση του έργου του και του τι πραγματικά έχει καταφέρει μέχρι τώρα.

Σε καμιά περίπτωση δεν κάνω τον ειδικό, όμως σαν πολίτης που παρακολουθώ και πληρώνω το αποτέλεσμα της πολιτικής του κ. Μανιάτη κάθε δύο μήνες στη ΔΕΗ, έχω δικαίωμα τουλάχιστον να εκφράζω αμφιβολίες για την πολιτική του Υπουργού Ενέργειας.


Διαβάσαμε χθες ότι το 44% των πολυκατοικιών της Αθήνας δεν ανάβει την κεντρική θέρμανση, στο Άργος τη Δευτέρα θα γίνει έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο γιατί τα Σχολεία είναι ψυγεία, οι λογαριασμοί του ρεύματος είναι πλέον τόσο δυσβάστακτοι που χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να τους πληρώσουν, μικρομεσαίες αλλά και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις κλείνουν επειδή δεν αντέχουν το κόστος της ενέργειας για τη λειτουργία τους.

Να πούμε για τα εκατομμύρια Ελλήνων που τουρτουρίζουν λόγω των απαγορευτικών τιμών κάθε είδους θέρμανσης;

Και καλά, ας πούμε ότι οι περισσότεροι θα αντέξουμε το κρύο, όμως πως θα συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς ρεύμα, χωρίς πετρέλαιο ή αέριο; Πως θα παράγουν κάτι και οι τελευταίες βιομηχανίες που έχουν απομείνει;

Χθες επίσης στην ουσία έκλεισε η "Χαλυβουργική", εδώ πια δεν μιλάμε μόνο για τους εργαζόμενους που θα χάσουν τις δουλειές τους αλλά για την ίδια την Ελληνική Οικονομία, όταν μια από τις μεγαλύτερες και παραγωγικότερες βιομηχανίες βάζει λουκέτο.

Χθες ακόμη, η ΕΒΙΚΕΝ που εκπροσωπεί 23 εταιρείες-μέλη οι οποίες προέρχονται από διάφορους κλάδους, όπως το τσιμέντο, ο χάλυβας, τα μη σιδηρούχα μέταλλα, το χαρτί, τα λιπάσματα κ.α., και εκπροσωπεί σήμερα περίπου το 50% της εγχώριας βιομηχανικής κατανάλωσης ενέργειας, στέλνει στον Υπουργό Μανιφέστο για το μείγμα ενέργειας μέχρι το 2030, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει:

"Κύριε Υπουργέ,
Τα τελευταία χρόνια, χάθηκε η ισορροπία στην άσκηση ενεργειακής πολιτικής στη χώρα. Έτσι, ενώ αναλωνόμαστε στη συζήτηση για το Κλίμα, έχει ξεχαστεί εντελώς το ζήτημα της επίδρασης αυτών των πολιτικών στο κόστος της ενέργειας. Ξέρετε καλά πως τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί αλλεπάλληλες (περισσότερες από 30) συσκέψεις (σχετικά δελτία τύπου του υπουργείου αναφέρονται πιο κάτω)σε όλα τα επίπεδα για ένα ζήτημα που καθημερινά, στην κυριολεξία, κλείνει επιχειρήσεις και αφήνει στο δρόμο χιλιάδες εργαζομένους. Εντούτοις κανένα ουσιαστικό μέτρο, ακόμα και από αυτά που προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία (πχ. η αντιστάθμιση ρύπων), δεν έχει εφαρμοστεί για τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής."

Φυσικά και δεν πήρε ο πόνος τον Prefadoro για τους μεγαλοβιομήχανους, όμως η πραγματικότητα είναι αυτή, όποιος την αρνείται απλώς κλείνει τα μάτια στο πρόβλημα.

Για πέστε μου, πόσους μήνες ακούμε για μείωση της τιμής του αερίου από τη Ρωσία; Μανιάτης, Σαμαράς, Παπούλιας, Gazprom, μέχρι Πούτιν, πάνε κι έρχονται, αποτέλεσμα;

Γιατί δεν χρησιμοποιούμε λιγνίτη, που είναι φτηνός και Ελληνικός, μέχρι να αναπτυχθούν οι άλλες μορφές παραγωγής οικολογικής ενέργειας;

Τι έγιναν οι συμφωνίες για τους αγωγούς φυσικού αερίου που είχαν υπογραφεί από το 2008;

Έχουν μετρηθεί επακριβώς οι συνέπειες της φορολόγησης του πετρελαίου θέρμανσης και των άλλων φόρων στα καύσιμα, στη συνολική εισπρακτική πολιτική σε σχέση με τη βλάβη που προκαλείται λόγω των υπέρογκων φόρων σε σπίτια και επιχειρήσεις;

Πόσο θετικό ή αρνητικό είναι το ισοζύγιο της εφαρμοζόμενης πολιτικής στην ενέργεια;

Ποιο το όφελος τελικά από την ενέργεια, από την ηλιακή και αιολική στο τιμολόγιο που πληρώνουμε;

Πολλά ακόμη μπορώ να θέσω σαν ερωτήματα, θα προτιμήσω τις διαπιστώσεις.

Η αποτυχία του Γιάννη Μανιάτη είναι προφανής, συνέβαλε αποφασιστικά στην μείωση του επιπέδου ζωής των πολιτών, οδήγησε σε αδιέξοδο πολλά νοικοκυριά και ανάγκασε επιχειρήσεις να μην μπορούν να λειτουργήσουν λόγω κόστους της ενέργειας.

Αντί αυτών ο Γιάννης Μανιάτης θα αντιπαραθέσει τις προσπάθειες που κάνει για την ανάδειξη και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που πιθανόν βρίσκονται στον Ελλαδικό χώρο.

Καμιά αντίρρηση, μόνο που μιλάμε για το άγνωστο μέλλον και για να ζήσουμε και να δούμε αν επαληθευτούν οι προσδοκίες μας, πρέπει να επιβιώσουμε στο παρόν.

Ο Γιάννης Μανιάτης κάθε άλλο παρά μας βοηθάει.

Το Μανιφέστο της ΕΒΙΚΕΝ

Prefadoros

Υ.Γ. Πριν ανεβάσω την ανάρτηση και ρίχνοντας μια ματιά στο facebook δείτε τι διάβασα από τον φίλο Φώτη Αργυρίου από τη Βέροια:

"Ποιος ακριβαίνει το ρεύμα ρε παιδιά σε τούτο τον τόπο που έχουμε άφθονο ΦΝΗΝΟ λιγνίτη,και κλείνουν οι βιομηχανίες;

1. Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ;

2. Οι απατεώνες που πουλάνε φούμαρα για "πράσινη ανάπτυξη" και με ανεμογεννήτριες - φωτοβολταϊκά 'κονομάνε δισεκατομμύρια και τινάζουν την τιμή του ηλεκτρικού στα ουράνια για να πληρώνονται οι επιδοτήσεις τους.

3. Τα λαμόγια οι πολιτικοί που αγοράζουν φυσικό αέριο όταν μπορούμε να έχουμε ΦΘΗΝΟ ρεύμα από λιγνίτη;

4. Οι καταναλωτές που δεν έχουμε πάρει ακόμα τα μαδέρια να τους ξεκεφαλιάσουμε;"