Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Περί τουρισμού λοιπόν και του Λιμανιού του Ναυπλίου

Η κρουαζιέρα είναι ένα είδος τουρισμού που αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στις Ελληνικές θάλασσες τα τελευταία χρόνια και δείχνει να έχει προοπτικές ακόμα μεγαλύτερης ανάπτυξης.

Οι προσεγγίσεις στα λιμάνια γίνονται κατόπιν σχεδιασμού και σε βάθος χρόνου, αφού υπολογιστούν μια σειρά από παράγοντες, που πρώτιστα συμφέρουν τις εταιρίες, εταιρίες που είναι παγκόσμιου χαρακτήρα και ελέγχουν όλο το προϊόν του θαλάσσιου τουρισμού.


Το Λιμάνι του Ναυπλίου με τα έργα που πρόκειται να γίνουν, σαφέστατα είναι ένας πάρα πολύ ενδιαφέρον προορισμός για την κρουαζιέρα, συνδυάζει ομορφιά, πολιτισμό και απαράμιλλα ιστορικά μνημεία στην ευρύτερη περιοχή του Ναυπλίου.

Πολλοί νομίζουν ότι κρουαζιέρα σημαίνει παίρνουμε ένα καράβι και μας πάει σε κάποιους προορισμούς που μας ενδιαφέρουν.

Λυπάμαι, κρουαζιέρα σημαίνει σύμφωνα με το σχεδιασμό της εταιρίας, απολαμβάνεις πέντε, επτά ή και δέκα μέρες παροχές ενός ξενοδοχείου τεσσάρων και πέντε αστέρων, εν πλω, κάνεις διακοπές αντί σε ένα ξενοδοχείο σε ένα πλοίο που ταξιδεύει.

Για να αποκτήσουν οι διακοπές μεγαλύτερη ποικιλία, αλλά και προτίμηση από άλλες παρόμοιες, επιλέγει η εταιρία πέντε έξι λιμάνια που παρουσιάζουν κάποιο ξεχωριστό ενδιαφέρον και εκεί αποβιβάζουν τους επιβάτες, ώστε να "ξεμουδιάσουν" και να τους μείνουν και κάποιες εικόνες από τα μέρη που επισκέφτηκαν.

Αυτό βέβαια και σε συνάρτηση με το πόσες μέρες είναι η κρουαζιέρα και από ποιο λιμάνι ξεκινά το πλοίο και που καταλήγει.

Ενδιαφέροντα όλα αυτά, αλλά για μας αυτό που έχει σημασία είναι το Ναύπλιο και να αναφέρεται στους προορισμούς κρουαζιέρας αλλά και να έρχονται περισσότεροι επισκέπτες.

Σαφέστατος στόχος για ένα τόπο σαν το δικό μας που συνδυάζει τα πάντα, χωρίς βέβαια να υποτιμούμε και να παραμελούμε άλλα ήδη τουρισμού και όλες τις δυνατότητες του Λιμανιού μας.

Τα τελευταία χρόνια, με τη μείωση των εξαγωγών στα εσπεριδοειδή και την απαγόρευση φόρτωσης αδρανών, το Λιμάνι του Ναυπλίου έχασε τον εμπορικό του χαρακτήρα.

Ήδη ο Γραμματικόπουλος επεσήμανε ότι το Λιμάνι δεν πρέπει να αναπτυχθεί μονοσήμαντα, ακριβώς γιατί τα πράγματα αλλάζουν αλλά και η ΑΥΡΑ του Παντελή Κοκκινόπουλου εκφράζει προβληματισμό ακόμα και για τα αδρανή.

Μπορεί η όχληση να είναι σημαντική, αλλά όταν έχεις ένα πρόβλημα, λύνεις το πρόβλημα, δεν καταργείς τη δράση.

Για σκεφτείτε ότι με την απαγόρευση φόρτωσης των αδρανών κάποιες οικογένειες έμειναν χωρίς εισόδημα και μειώθηκαν τα έσοδα του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου;

Υποχρέωση μιας Δημοτικής Αρχής είναι να βρίσκει λύσεις και όχι αυτό που έκανε ο Παναγιώτης Αναγνωσταράς ως Δήμαρχος, πρώτα "ξεχνάμε" σε ένα συρτάρι την απόφαση για τα αδρανή και όταν την ανακαλύπτουν, απαγορεύουμε στη συνέχεια τη φόρτωση.

Το θέμα του χαρακτήρα του Λιμανιού και τι Λιμάνι θέλουμε, ως ένα βαθμό θα προσδιοριστεί από το Master plan που θα έχει καταρτιστεί μέχρι τον επόμενο χρόνο.

Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να προβλεφθούν όλες οι δυνατότητες και να δίνεται η ευκαιρία ανάπτυξης κάθε οικονομικής δραστηριότητας.

Η εδώ και δύο χρόνια μονοσήμαντη προοπτική και ο σχεδιασμός του Δήμου, στην υποδοχή της κρουαζιέρας, δεν μπορεί να είναι μονόδρομος.

Μπορεί να εξυπηρετεί τις προεκλογικές πολιτικές ανάδειξης έργου από τον Δήμαρχο, μπορεί να ευνοεί και κάποια συμφέροντα, όμως είναι πολύ πιο σημαντική και χρήσιμη η σε βάθος χρόνου προοπτική ανάπτυξης και του Λιμανιού και της ευρύτερης περιοχής.

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, αν κρίνουμε και τους βραδύς ρυθμούς που κινούνται τα πράγματα, για τη Μαρίνα ας πούμε, εδώ και μήνες δεν ακούγεται τίποτα, για το αν και πως προχωράει το έργο, γιατί από δηλώσεις χορτάσαμε.

Θα ξεγελαστούμε και με το yacht show στις αρχές Μαΐου αλλά...

Prefadoros