Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσες παρεκκλίσεις από το Νόμο έχουν γίνει σε αυτή την ιστορία με τη συνεργασία Δήμου Ναυπλιέων και της εταιρείας Μαζιώτη από το Κιάτο.
Από προφορικές συμφωνίες με προμηθευτές που απαγορεύονται, από απευθείας αναθέσεις πάνω από 20.000 Ευρώ που απαγορεύονται -επομένως πως θα πληρώνονταν οι εργασίες αφού δεν είχε γίνει διαγωνισμός;- από την αποφυγή κατάθεσης έφεσης επί της πρωτόδικης απόφασης και φυσικά από το να μην έρθει το θέμα στην Οικονομική Επιτροπή και το Δημοτικό Συμβούλιο για να αποφασίσουν, όπως έχουν την αρμοδιότητα και προβλέπεται από το Νόμο.
Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου για την πληρωμή συνολικά 130.000 Ευρώ, με τους τόκους και τα έξοδα, βγαίνει τον Ιούνιο του 2017, από τότε και μέχρι το Δεκέμβριο που ψηφίζεται στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Προϋπολογισμός του Δήμου για το 2018, επικρατεί σιγή ασυρμάτου, αλλά και κανείς από τους Συμβούλους δεν παρατηρεί και δε ρωτά το Δήμαρχο, "γιατί τα 20.000 Ευρώ που προβλέπονταν για δικαστικά έξοδα στον Προϋπολογισμό του 2017, αυξήθηκαν σε 150.000 Ευρώ στον Προϋπολογισμό του 2018;"
Κωδ 6492.001 ∆ικαστικά έξοδα και έξοδα εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων ή συµβιβαστικών 20.000 (2017) 150.000 (2018)
Μερικά από αυτά που αναφέρω, μπορεί να μοιάζουν ακαταλαβίστικα για το μέσο αναγνώστη, που δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει πως λειτουργεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όμως αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται οι κατ΄ επάγγελμα Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι και Σύμβουλοι, αλλά και τα σαΐνια κυρίως εταιρειών συμβούλων και προγραμμάτων, για να ωφελούνται και να καλύπτουν κάθε φορά τις μικρές ή μεγαλύτερες υπερβάσεις τους και να μπαλώνουν τα ανοίγματα.
Είδαμε τα Ερωτηματικά για την πληρωμή 130.000 Ευρώ σε εταιρεία, που ο Δήμος Ναυπλιέων αρνείτο ότι τα χρωστούσε!!! ας δούμε και κάποια άλλα στοιχεία για να βγάλουμε συμπέρασμα...
Την ίδια τακτική περί προφορικής συμφωνίας είχε ακολουθήσει η εταιρεία Μαζιώτη και με τη ΔΕΥΑΝ, ένα χρόνο πριν!!! όπου μετά την άρνηση πληρωμής για τιμολόγιο 7.287,75€ προσέφυγε στο δικαστήριο που σε πρώτο βαθμό τη δικαίωσε, μάλιστα το ποσό με τους τόκους και τα δικαστικά έξοδα, έφτασε και πληρώθηκε στα 9.994,15€...
Ούτε και σε κείνη την περίπτωση ασκήθηκε έφεση, ούτε έγινε συμβιβασμός για μείωση του ποσού και στη δίκη δεν παρουσιάστηκε μάρτυρας από την πλευρά της ΔΕΥΑΝ και παρά την άρνηση της τότε Διευθύντριας ότι υπήρχε κάποια οφειλή στην εταιρεία Μαζιώτη.
Να θυμηθούμε τις λεπτομέρειες, Η προσφυγή μου στο Συνήγορο του Πολίτη, μετά την άρνηση παράδοσης εγγράφων από τη ΔΕΥΑΝ...
Συμπτώσεις επαναλαμβανόμενες...
Με το δεδομένο ότι ο Δήμος Ναυπλιέων γνωρίζει από τις 31-12-2012 τη μεθοδολογία της εταιρείας Μαζιώτη, με την επίκληση από την πλευρά της, προφορικής συμφωνίας (που πράγματι μπορεί να υπήρχε, παρανόμως βέβαια) για να πληρωθεί και συνεχίζει όλο το 2013 να συνεργάζεται μαζί της, γιατί δε φρόντισε τουλάχιστον να διευθετήσει τις όποιες προφορικές συμφωνίες και να τις νομιμοποιήσει;
Αφέλεια; Αμέλεια; Άγνοια; Αδιαφορία; Κάτι άλλο; Είναι δυνατόν έμπειροι αυτοδιοικητικοί να την πατήσουν έτσι;
Να αφήσουμε άλλες ερμηνείες για την υπόθεση και να δεχτούμε ότι την πάτησαν, ότι υπολόγισαν λάθος, ότι υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους, ότι για δικούς του λόγους ο Δήμαρχος δεν έφερε το θέμα στην Οικονομική Επιτροπή, ότι έχασαν τις ημερομηνίες για την έφεση, ότι θέλουν ας πουν, αλλά να πουν...
Να πάει ο Δημήτρης Κωστούρος στο Δημοτικό Συμβούλιο και να εξηγήσει τι έγινε, να αναλάβει την ευθύνη, να μας ξεκαθαρίσει αν άδικα πλήρωσε ο Δήμος 130.000 Ευρώ ή αν πράγματι τα χρωστούσαμε στην εταιρεία.
Τα χρήματα είναι πολλά και η ευθύνη του μεγάλη, δεν μπορεί, δεν έχει δικαίωμα να κρύβεται...
Το έγραψα στην αρχή της ανάρτησης: "Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσες παρεκκλίσεις από το Νόμο έχουν γίνει σε αυτή την ιστορία με τη συνεργασία Δήμου Ναυπλιέων και της εταιρείας Μαζιώτη από το Κιάτο".
Οι απαντήσεις έτσι κι αλλιώς θα δοθούν...
Υπάρχει και συνέχεια...
Prefadoros
Από προφορικές συμφωνίες με προμηθευτές που απαγορεύονται, από απευθείας αναθέσεις πάνω από 20.000 Ευρώ που απαγορεύονται -επομένως πως θα πληρώνονταν οι εργασίες αφού δεν είχε γίνει διαγωνισμός;- από την αποφυγή κατάθεσης έφεσης επί της πρωτόδικης απόφασης και φυσικά από το να μην έρθει το θέμα στην Οικονομική Επιτροπή και το Δημοτικό Συμβούλιο για να αποφασίσουν, όπως έχουν την αρμοδιότητα και προβλέπεται από το Νόμο.
Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ναυπλίου για την πληρωμή συνολικά 130.000 Ευρώ, με τους τόκους και τα έξοδα, βγαίνει τον Ιούνιο του 2017, από τότε και μέχρι το Δεκέμβριο που ψηφίζεται στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Προϋπολογισμός του Δήμου για το 2018, επικρατεί σιγή ασυρμάτου, αλλά και κανείς από τους Συμβούλους δεν παρατηρεί και δε ρωτά το Δήμαρχο, "γιατί τα 20.000 Ευρώ που προβλέπονταν για δικαστικά έξοδα στον Προϋπολογισμό του 2017, αυξήθηκαν σε 150.000 Ευρώ στον Προϋπολογισμό του 2018;"
Κωδ 6492.001 ∆ικαστικά έξοδα και έξοδα εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων ή συµβιβαστικών 20.000 (2017) 150.000 (2018)
Μερικά από αυτά που αναφέρω, μπορεί να μοιάζουν ακαταλαβίστικα για το μέσο αναγνώστη, που δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει πως λειτουργεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όμως αυτό ακριβώς εκμεταλλεύονται οι κατ΄ επάγγελμα Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι και Σύμβουλοι, αλλά και τα σαΐνια κυρίως εταιρειών συμβούλων και προγραμμάτων, για να ωφελούνται και να καλύπτουν κάθε φορά τις μικρές ή μεγαλύτερες υπερβάσεις τους και να μπαλώνουν τα ανοίγματα.
Είδαμε τα Ερωτηματικά για την πληρωμή 130.000 Ευρώ σε εταιρεία, που ο Δήμος Ναυπλιέων αρνείτο ότι τα χρωστούσε!!! ας δούμε και κάποια άλλα στοιχεία για να βγάλουμε συμπέρασμα...
Την ίδια τακτική περί προφορικής συμφωνίας είχε ακολουθήσει η εταιρεία Μαζιώτη και με τη ΔΕΥΑΝ, ένα χρόνο πριν!!! όπου μετά την άρνηση πληρωμής για τιμολόγιο 7.287,75€ προσέφυγε στο δικαστήριο που σε πρώτο βαθμό τη δικαίωσε, μάλιστα το ποσό με τους τόκους και τα δικαστικά έξοδα, έφτασε και πληρώθηκε στα 9.994,15€...
Ούτε και σε κείνη την περίπτωση ασκήθηκε έφεση, ούτε έγινε συμβιβασμός για μείωση του ποσού και στη δίκη δεν παρουσιάστηκε μάρτυρας από την πλευρά της ΔΕΥΑΝ και παρά την άρνηση της τότε Διευθύντριας ότι υπήρχε κάποια οφειλή στην εταιρεία Μαζιώτη.
Να θυμηθούμε τις λεπτομέρειες, Η προσφυγή μου στο Συνήγορο του Πολίτη, μετά την άρνηση παράδοσης εγγράφων από τη ΔΕΥΑΝ...
Συμπτώσεις επαναλαμβανόμενες...
Με το δεδομένο ότι ο Δήμος Ναυπλιέων γνωρίζει από τις 31-12-2012 τη μεθοδολογία της εταιρείας Μαζιώτη, με την επίκληση από την πλευρά της, προφορικής συμφωνίας (που πράγματι μπορεί να υπήρχε, παρανόμως βέβαια) για να πληρωθεί και συνεχίζει όλο το 2013 να συνεργάζεται μαζί της, γιατί δε φρόντισε τουλάχιστον να διευθετήσει τις όποιες προφορικές συμφωνίες και να τις νομιμοποιήσει;
Αφέλεια; Αμέλεια; Άγνοια; Αδιαφορία; Κάτι άλλο; Είναι δυνατόν έμπειροι αυτοδιοικητικοί να την πατήσουν έτσι;
Να αφήσουμε άλλες ερμηνείες για την υπόθεση και να δεχτούμε ότι την πάτησαν, ότι υπολόγισαν λάθος, ότι υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους, ότι για δικούς του λόγους ο Δήμαρχος δεν έφερε το θέμα στην Οικονομική Επιτροπή, ότι έχασαν τις ημερομηνίες για την έφεση, ότι θέλουν ας πουν, αλλά να πουν...
Να πάει ο Δημήτρης Κωστούρος στο Δημοτικό Συμβούλιο και να εξηγήσει τι έγινε, να αναλάβει την ευθύνη, να μας ξεκαθαρίσει αν άδικα πλήρωσε ο Δήμος 130.000 Ευρώ ή αν πράγματι τα χρωστούσαμε στην εταιρεία.
Τα χρήματα είναι πολλά και η ευθύνη του μεγάλη, δεν μπορεί, δεν έχει δικαίωμα να κρύβεται...
Το έγραψα στην αρχή της ανάρτησης: "Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσες παρεκκλίσεις από το Νόμο έχουν γίνει σε αυτή την ιστορία με τη συνεργασία Δήμου Ναυπλιέων και της εταιρείας Μαζιώτη από το Κιάτο".
Οι απαντήσεις έτσι κι αλλιώς θα δοθούν...
Υπάρχει και συνέχεια...
Prefadoros