Μετά βέβαια μεγαλώνοντας διαβάσαμε, μάθαμε, περάσαμε τη Δικτατορία, καταλάβαμε, όσοι κατάλαβαν, ότι αυτό το σύστημα της λεγόμενης αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας δυτικού τύπου δεν είναι παρά μια μεγάλη απάτη.
Γιατί πολύ απλά μπορεί οι τύποι να τηρούνται αλλά η ουσία είναι ότι τις αποφάσεις τις παίρνουν ελάχιστοι με "αναγκαστική" νομιμοποίηση από τα όργανα που προβλέπονται.
Ότι θέλει ο Αρχηγός αυτό και γίνεται, θέλουν δε θέλουν Υπουργοί και Βουλευτές "αναγκάζονται", για τους λόγους του ο καθένας, να συμφωνούν με αποφάσεις που συνήθως έχουν παρθεί εκ των προτέρων και εν αγνοία τους.
Δεν χρειάζεται νομίζω ανάλυση, είναι αυταπόδεικτο, και αν στα κόμματα της Αριστεράς αυτό δεν ισχύει απόλυτα και τουλάχιστον η γραμμή δίνεται από τα αρμόδια όργανα, στα κόμματα εξουσίας το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ η θέληση του Αρχηγού είναι ο υπέρτατος Νόμος.
Αλλά εκτός από αυτό έχουμε και τα εκλογικά συστήματα που πριμοδοτούν τις πλειοψηφίες σε βάρος των μειοψηφιών και βεβαίως τη δυσαρμονία που παρατηρείται κατά τη διάρκεια μιας κυβερνητικής θητείας αποφάσεων της Κυβέρνησης με τη θέληση του εκλογικού σώματος.
Τους τελευταίους δυο-τρεις μήνες όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΠΑΣΟΚ να έχει την προτίμηση περίπου του 15 % του Λαού, θέλετε 20 % γιατί παραπάνω δεν είναι.
Τι σημαίνει αυτό; ότι αυτή η Κυβέρνηση και κυρίως ο Πρωθυπουργός παίρνουν αποφάσεις που μέχρι τώρα ο τόπος μας δεν είχε γνωρίσει και σε βάρος του Λαού χωρίς να έχουν την έγκριση, έστω της πλειοψηφίας μεταξύ των κομμάτων, αφού η ΝΔ προηγείται αν και αυτή δεν πιάνει τα προηγούμενα ποσοστά της.
Για ποια Δημοκρατία μιλάμε λοιπόν όταν η Τρόικα όχι μόνο ελέγχει αλλά επιβάλλει όρους και απαγορεύσεις που ξεπερνούν τα θεσμοθετημένα όργανα της Δημοκρατίας;
Όταν ακόμα επεμβαίνει και στη Δικαιοσύνη;
Αντιγράφω από την ανακοίνωση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών:
«η σημερινή εξέλιξη δεν μπορεί παρά να φέρνει στο μυαλό του κάθε πολίτη το μετεπαναστατικό παρελθόν της Ελλάδας και την εγκατάσταση από τις τότε μεγάλες δυνάμεις του Βαυαρού νομομαθούς Μάουρερ ως μέλους της Αντιβασιλείας, επιφορτισμένου με την οργάνωση της Δικαιοσύνης, προσώπου που έφτασε να υπογράψει - με απόλυτη μυστικότητα και χωρίς προηγουμένως να ειδοποιήσει το υπουργικό συμβούλιο - τη διαταγή σύλληψης του Κολοκοτρώνη».
«Η δημοκρατία και η κοινωνία μας δεν αντέχουν περαιτέρω προσβολές που μας γυρνούν χρόνια πίσω, σε καταστάσεις ανελευθερίας και πλήρους υποτέλειας».
Τι να προσθέσω περισσότερο; ότι η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα προσωπείο των ολίγων και ισχυρών;
Μάλλον περιττεύει.