Είμαστε συμμαθητές στα τελευταία χρόνια του Λυκείου στο Γ΄ των Αμπελοκήπων στην Αθήνα με το Γιάννη το Σμπώκο.
Καθόταν στο πρώτο το θρανίο και λόγω ύψους αλλά κυρίως λόγω της φιλομάθειας και της προσοχής που έδειχνε σε όλα τα μαθήματα ξεχώριζε δε από τη βαριά Κρητική προφορά του.
Εμείς στριμωχνόμαστε στα πίσω θρανία γιατί θέλαμε να λουφάρουμε συμμετέχοντας και σε όλες τις εκδηλώσεις, μπάσκετ, βόλεϊ, χορωδία, που μας εξασφάλιζαν νόμιμη απουσία από τα μαθήματα.
Τελειώνοντας το σχολείο, το 1969, οι περισσότεροι από τους συμμαθητές πέρασαν στο Πανεπιστήμιο και άλλοι έφυγαν κατευθείαν στο εξωτερικό.
Μην ξεχνάμε ότι ήταν Δικτατορία και κάποιοι είχαν περισσότερους λόγους φυγής.
Ο Γιάννης ο Σμπώκος πέρασε στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Κλειστός τύπος δεν συμμετείχε, σπάνια, σε κοπάνες και άλλες "παρεκτροπές" της τσακαλοπαρέας, που συνήθως υπάρχει σε κάθε σχολείο, αλλά πάντα με κατανόηση και καλαμπούρι αντιμετώπιζε τα πάντα και μάλιστα με καταπληκτική ψυχραιμία.
Όταν σκορπιστήκαμε στα διάφορα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού τον χάσαμε.
Μαθαίναμε ότι δραστηριοποιείται σε κάτι οργανώσεις φοιτητών της Κρήτης και ότι ήταν πολύ καλός φοιτητής όπως ήταν και μαθητής
Στο φούντωμα του φοιτητικού κινήματος το 1973 πήρε ενεργό μέρος στις κινητοποιήσεις και μάλιστα του κόπηκε η αναβολή στράτευσης.
Όλοι οι φίλοι που κρατάγαμε επαφές από το σχολείο πιστεύαμε ότι είναι μέλος κάποιας Αριστερίστικης οργάνωσης και νοιώσαμε έκπληξη όταν στις αρχές του 80 μάθαμε ότι ήταν στο ΠΑΣΟΚ και μάλιστα είχε αρχίσει να παίρνει θέσεις σε διάφορα όργανα του κινήματος.
Τα χρόνια πέρασαν και το 1991 βγήκε Βουλευτής στην πατρίδα του το Ρέθυμνο.
Έγινε υποστηρικτής του Άκη που του εμπιστεύθηκε τη θέση του Γενικού Διευθυντή Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, 1997-2000, όσο ο Τσοχατζόπουλος ήταν Υπουργός Εθνικής Αμύνης.
Θα μου πείτε, όσοι εξακολουθείτε να αντέχετε μέχρις εδώ, τι μας τα λες ρε Prefadore αυτά;
Γιατί πολύ απλά το δεκαοχτάχρονο παιδί με τα φτωχικά ρούχα και το κοφτερό μυαλό που έγινε άριστος επιστήμονας και διακρίθηκε και στην αντισεισμική προστασία βρίσκεται σήμερα κατηγορούμενος με βαριές κατηγορίες για τα Υποβρύχια.
Τι έγινε; φταίει; είναι αθώος; ακόμα και οι πιο δίκαιες Δικαστικές αποφάσεις σε τέτοιες περιπτώσεις αφήνουν σκιές.
Τελικά γιατί μπήκε στην πολιτική; είχε ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του σαν επιστήμονας, από όραμα ότι μπορεί να βοηθήσει να γίνουν τα πράγματα καλύτερα; ή μήπως για να αποκτήσει χρήμα και εξουσία;
Από όσο τον ήξερα το δεύτερο το αποκλείω, τότε τι;
Αυτή η πουτάνα η εξουσία και η διαπλοκή σε κάνει να φτάνεις σε σημείο να μην ελέγχεις τη συνείδησή σου;
Μπορεί να΄ναι κι έτσι, αν συναντήσω το "φίλο" μου το Γιάννη θα τον ρωτήσω.
Τα εισαγωγικά είναι μόνο γιατί δεν ήταν στο στενό κύκλο των φίλων που συνεχίσαμε μέχρι και σήμερα τη φιλία μας.
Καθόταν στο πρώτο το θρανίο και λόγω ύψους αλλά κυρίως λόγω της φιλομάθειας και της προσοχής που έδειχνε σε όλα τα μαθήματα ξεχώριζε δε από τη βαριά Κρητική προφορά του.
Εμείς στριμωχνόμαστε στα πίσω θρανία γιατί θέλαμε να λουφάρουμε συμμετέχοντας και σε όλες τις εκδηλώσεις, μπάσκετ, βόλεϊ, χορωδία, που μας εξασφάλιζαν νόμιμη απουσία από τα μαθήματα.
Τελειώνοντας το σχολείο, το 1969, οι περισσότεροι από τους συμμαθητές πέρασαν στο Πανεπιστήμιο και άλλοι έφυγαν κατευθείαν στο εξωτερικό.
Μην ξεχνάμε ότι ήταν Δικτατορία και κάποιοι είχαν περισσότερους λόγους φυγής.
Ο Γιάννης ο Σμπώκος πέρασε στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Κλειστός τύπος δεν συμμετείχε, σπάνια, σε κοπάνες και άλλες "παρεκτροπές" της τσακαλοπαρέας, που συνήθως υπάρχει σε κάθε σχολείο, αλλά πάντα με κατανόηση και καλαμπούρι αντιμετώπιζε τα πάντα και μάλιστα με καταπληκτική ψυχραιμία.
Όταν σκορπιστήκαμε στα διάφορα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού τον χάσαμε.
Μαθαίναμε ότι δραστηριοποιείται σε κάτι οργανώσεις φοιτητών της Κρήτης και ότι ήταν πολύ καλός φοιτητής όπως ήταν και μαθητής
Στο φούντωμα του φοιτητικού κινήματος το 1973 πήρε ενεργό μέρος στις κινητοποιήσεις και μάλιστα του κόπηκε η αναβολή στράτευσης.
Όλοι οι φίλοι που κρατάγαμε επαφές από το σχολείο πιστεύαμε ότι είναι μέλος κάποιας Αριστερίστικης οργάνωσης και νοιώσαμε έκπληξη όταν στις αρχές του 80 μάθαμε ότι ήταν στο ΠΑΣΟΚ και μάλιστα είχε αρχίσει να παίρνει θέσεις σε διάφορα όργανα του κινήματος.
Τα χρόνια πέρασαν και το 1991 βγήκε Βουλευτής στην πατρίδα του το Ρέθυμνο.
Έγινε υποστηρικτής του Άκη που του εμπιστεύθηκε τη θέση του Γενικού Διευθυντή Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, 1997-2000, όσο ο Τσοχατζόπουλος ήταν Υπουργός Εθνικής Αμύνης.
Θα μου πείτε, όσοι εξακολουθείτε να αντέχετε μέχρις εδώ, τι μας τα λες ρε Prefadore αυτά;
Γιατί πολύ απλά το δεκαοχτάχρονο παιδί με τα φτωχικά ρούχα και το κοφτερό μυαλό που έγινε άριστος επιστήμονας και διακρίθηκε και στην αντισεισμική προστασία βρίσκεται σήμερα κατηγορούμενος με βαριές κατηγορίες για τα Υποβρύχια.
Τι έγινε; φταίει; είναι αθώος; ακόμα και οι πιο δίκαιες Δικαστικές αποφάσεις σε τέτοιες περιπτώσεις αφήνουν σκιές.
Τελικά γιατί μπήκε στην πολιτική; είχε ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του σαν επιστήμονας, από όραμα ότι μπορεί να βοηθήσει να γίνουν τα πράγματα καλύτερα; ή μήπως για να αποκτήσει χρήμα και εξουσία;
Από όσο τον ήξερα το δεύτερο το αποκλείω, τότε τι;
Αυτή η πουτάνα η εξουσία και η διαπλοκή σε κάνει να φτάνεις σε σημείο να μην ελέγχεις τη συνείδησή σου;
Μπορεί να΄ναι κι έτσι, αν συναντήσω το "φίλο" μου το Γιάννη θα τον ρωτήσω.
Τα εισαγωγικά είναι μόνο γιατί δεν ήταν στο στενό κύκλο των φίλων που συνεχίσαμε μέχρι και σήμερα τη φιλία μας.