ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΗΜΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Τέσσερις τελικά οι νέοι Δήμοι στην Αργολίδα και ας δούμε πως διαμορφώνεται η κατάσταση.

Οι νέοι Δήμοι Επιδαύρου και Ερμιονίδας δεν θα συναντήσουν ιδιαίτερες δυσκολίες αφού υπάρχει αρκετή ομοιογένεια και παρόμοια προβλήματα που μπορούν σχετικά εύκολα να αντιμετωπιστούν.

Ο νέος Δήμος Ναυπλίου έχει να αντιμετωπίσει την ομαλή λειτουργία των τουριστικών περιοχών (Ναύπλιο, Τολό) με τις αγροτικές (Τίρυνθα, Μιδέα) αλλά και τις σοβαρές ανισότητες που υπάρχουν στα χρέη, στην κατανομή και τιμολόγηση του νερού, στα τέλη από τις παρεχόμενες υπηρεσίες και στη νοοτροπία που η καθημερινότητα διαμόρφωσε  με την προηγούμενη, όχι τόσο μακρινή, συνένωση.

Εκεί που πραγματικά θα επικρατήσει μπάχαλο (μακάρι να βγούμε ψεύτες) είναι στο νέο Δήμο Άργους-Μυκηνών (φοβερή εφεύρεση!) που οι κραυγές κάποιων μεγαλομανών παραγόντων, μικροπολιτικές σκοπιμότητες; και η "προτίμηση" του Γιάννη Μανιάτη για ένα μεγάλο Δήμο έσβησαν τα ψελλίσματα κάποιων σωφρόνων Αργείων.

Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε, όμως δεν θα τους φταίει κανένας όταν θα αρχίσουν τα προβλήματα.

Ένα Άργος που υποβαθμίζεται τα τελευταία χρόνια κατά γενική ομολογία "φορτώνεται" περιοχές που θα του δημιουργήσουν αξεπέραστες δυσκολίες γιατί οι περίφημες υποδομές που υποτίθεται πως έχει για να μπορέσει να σηκώσει το βάρος αυτής της συνένωσης δεν αρκούν ούτε για το παλαιό καθεστώς λειτουργίας του Δήμου.

Αντί να ενωθεί με τους Δήμους Ν.Κίου και Λέρνας, τουριστικές περιοχές και με δραστήριους και προοδευτικούς κατοίκους, που θα έδιναν ώθηση και διεξόδους στην απομόνωση που βιώνει μετά τη δημιουργία των δύο οδικών αξόνων Κορίνθου-Τρίπολης και Μυκηνών-Ναυπλίου μπλέκει με τις καθαρά αγροτικές (όχι κατ΄ανάγκη κακό), ημιορεινές και ορεινές περιοχές που έχουν άλλες ανάγκες και απαιτήσεις και φυσικά άλλα οικονομικά δεδομένα.

Αυτός ο "αχταρμάς" Δήμος, με πενήντα χιλιάδες κατοίκους και τη μισή έκταση της Αργολίδας, καλείται να μπει στη νέα εποχή της Αυτοδιοίκησης κατά τη γνώμη μου γυμνός με μόνη προοπτική υποσχέσεις και το ασαφές πλαίσιο χρηματοδότησης που προσφέρει ο Καλλικράτης.

Έτσι χάθηκε και η ευκαιρία για ένα πραγματικά βιώσιμο Δήμο Μυκηναίων που θα μπορούσε να λειτουργήσει ιδανικά και να ικανοποιήσει τους κατοίκους του.

Αυτός είναι και ο στόχος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε αυτόν επιμένω μέχρι να διαψευσθώ.

Και μακάρι.