Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται όπως το 1980-81

Η δεκαετία του 70 ήταν μια από τις πλέον παραγωγικές σε όλους τους τομείς, οικονομία, επιστήμη, πολιτισμός, κοινωνία, αναπτύχθηκαν γρήγορα και θεαματικά, παρά τις δύο πετρελαϊκές κρίσεις που απομυζούσαν οικονομικά αποθέματα και το δυσεύρετο, τότε, συνάλλαγμα.

Όμως, ενώ αυτά συνέβαιναν και στην Ευρώπη, στη χώρα μας ένα μεγάλο τμήμα του λαού ήταν αποκομμένο και δεν εισέπραττε τα αποτελέσματα αυτής της ανάπτυξης, λόγω των περίφημων "κοινωνικών φρονημάτων" που λειτουργούσαν απαγορευτικά ακόμα και για μια απλή πρόσληψη καθαρίστριας στο Δημόσιο.


Σε ένα Δημόσιο βαθιά διαβρωμένο από ανθρώπους που υπηρέτησαν με θέρμη την επταετία της Δικτατορίας και που ποτέ δεν αξιολογήθηκαν, ανθρώπους που ήταν τροχοπέδη, λόγω συντηρητισμού και διαχωριστικών γραμμών, στην απελευθέρωση της κοινωνίας και της παραγωγικότητας του Δημόσιου τομέα.

Στην Ευρώπη η λέξη Σοσιαλισμός και η στροφή σε ένα περισσότερο κοινωνικό κράτος είχε αρχίσει να εκφράζεται στη Γαλλία του Μιτεράν, στην Ιταλία και την Ισπανία.

Στην Ελλάδα, που μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 70, οι μόνοι που μιλούσαν για Σοσιαλισμό ήταν οι Κομμουνιστές, ήρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ να συνδυάσουν το Σοσιαλισμό με τα συνθήματα για κοινωνική απελευθέρωση και δικαιοσύνη, Εθνική κυριαρχία και το πολύ προωθημένο "ο λαός στην εξουσία, το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση".

Υπήρχε λοιπόν το έδαφος μιας πολιτικής ανατροπής στους συσχετισμούς, ένας λαός που υπέφερε, διχασμένος και αποκλεισμένος από το αντιπαραγωγικό Δημόσιο και ένας χαρισματικός πολιτικός που μιλούσε για Σοσιαλισμό και Αλλαγή.

Μετά το 13,6% του 1974 και τους 12 Βουλευτές, το ΠΑΣΟΚ διπλασιάζει τα ποσοστά του το 1977 φτάνοντας το 25,3% και εκλέγει 93 Βουλευτές.

Τον Μάιο του 1980 γίνεται Πρωθυπουργός ο Γεώργιος Ράλλης, στη θέση του Κωνσταντίνου Καραμανλή που μεταπηδά στην Προεδρία της Δημοκρατίας, με τη δύσκολη υποχρέωση να αντιμετωπίσει το ΠΑΣΟΚ που φουντώνει και μοιάζει πλέον χείμαρρος, έτοιμο να καταλάβει την εξουσία.

Στις 18 Οκτώβρη του 1981, ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, μεγάλοι θριαμβευτές των εκλογών με 48,1% και 172 Βουλευτές, αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση της χώρας ανοίγοντας και τον κύκλο κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ μέχρι τις μέρες μας.

Αυτά για την Ιστορία, το σήμερα πως διαμορφώνεται και τι κοινά έχει με την τότε εποχή;

Κατ΄αρχήν η συντριπτική πλειοψηφία του λαού υποφέρει από τις συνέπειες της εφαρμογής των Μνημονίων, κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια αντιμετωπίζει αξεπέραστα προβλήματα, σε αντίθεση με μια μικρή κάστα που πλούτισε κυρίως στο διάστημα της πλήρους ασυδοσίας και της νομενκλατούρας που διαχειρίζεται την εξουσία, οι οποίοι είναι και οι μόνοι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα.

Η βίαιη ανατροπή κοινωνικών κατακτήσεων, η φτωχοποίηση ενός μεγάλου μέρους του λαού, η εξαφάνιση της μεσαίας διαστρωμάτωσης και η καταστροφή του ιστού που ισορροπούσε η κοινωνία, οδηγούν το λαό στο σύνολο του να αναζητά οδό διαφυγής από το σαθρό κατασκεύασμα, το παράταιρο άθροισμα, το υπεύθυνο εξουσιομανές δίδυμο, των κομμάτων που αφού μας έφτασαν εδώ, θέλουν να μας πάνε και πιο πέρα, στο γκρεμό.

Από την άλλη, υπάρχει ένας νέος πολιτικός και ένα κόμμα που ήδη ο λαός εκφράζει σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη του και ακουμπά την ελπίδα του για ανατροπή της προφανώς αδιέξοδης σημερινής κατάστασης.

Ο Αλέξης Τσίπρας, από το 2012 έριξε το σπόρο, μόνο μια Κυβέρνηση Αριστεράς μπορεί να ξαναφέρει τις χαμένες κοινωνικές δομές, να αποκαταστήσει αδικίες και να αναστρέψει την οικονομική υποβάθμιση που βιώνει κάθε Έλληνας.

Με βάση τον ΣΥΡΙΖΑ, μια Κυβέρνηση Αριστεράς και με τη συμμετοχή του λαού παντού, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια σε μια πορεία πραγματικής ανάπτυξης, να της δώσει ξανά ελπίδα και προοπτική.

"Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω" είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, πρώτο πλέον κόμμα με 26,6% και τέσσερις μονάδες διαφορά από τη δεύτερη ΝΔ, είναι "το ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω".

Η Ιστορία θα επαναληφθεί 34 χρόνια μετά.

Prefadoros