Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Πόσο άλλαξε το πολιτικό σκηνικό, πόσο θα αλλάξει η ζωή μας;

Επειδή οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια, σε αντίθεση με τους λογής αναλυτές και τους εκπροσώπους των κομμάτων που ο καθένας ερμηνεύει τα εκλογικά ποσοστά όπως τον συμφέρουν, η καλύτερη προσέγγιση στην πραγματικότητα είναι βάσει των αριθμών.

Στις Βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012, στην πιο πρόσφατη Πανελλαδική αναμέτρηση σαν των Ευρωεκλογών, τα κόμματα είχαν πάρει, ΝΔ 29,66%, ΣΥΡΙΖΑ 26,89%, ΠΑΣΟΚ 12,28%, ΑΝΕΛ 7,51%, ΧΑ 6,92%, ΔΗΜΑΡ 6,25%, ΚΚΕ 4,50%, να δούμε τα συμπεράσματα με βάση τα σημερινά αποτελέσματα.


Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενσωμάτωσε τους ψηφοφόρους που τον εμπιστεύτηκαν το 2012 και τον εκτόξευσαν από το 4% σχεδόν στο 27%, το οποίο φαίνεται ότι είναι πλέον η αφετηρία για τις μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις, είναι καθαρά πρώτο κόμμα με μια σημαντικότατη διαφορά 3,5 μονάδων από τη ΝΔ και έχει όλες τις προϋποθέσεις σύντομα να ανατρέψει το σκηνικό.

Το δεύτερο πολύ σημαντικό είναι ότι το άθροισμα της Συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξεπερνά μόλις το 31%, όταν πριν από δύο χρόνια έφτανε το 42% και αν βάλουμε και τη ΔΗΜΑΡ που ξεκίνησαν τη Συγκυβέρνηση τον Ιούνιο του 2012 έφταναν το 48%, ποσοστό που ανταποκρινόταν σε λαϊκή εντολή και μια ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή για εφαρμογή αντιλαϊκών Μνημονιακών πολιτικών.

Σήμερα, η ΝΔ καταγράφει απώλειες 6,5 μονάδων και χάνει έναν στους τέσσερις περίπου ψηφοφόρους της, από τον Ιούνιο του 2012, το δε ΠΑΣΟΚ χάνει 4 μονάδες και έναν στους τρεις ψηφοφόρους του!

Συντριπτικά ποσοστά που όσο και αν θέλουν να τα ξεπεράσουν με ένα "πήραμε το μήνυμα", δεν αλλάζουν και δεν αλλάζει η όλο και λιγότερη στήριξη σε μια αντιλαϊκή και καταστροφική Κυβέρνηση για τον τόπο.

Από κει και πέρα, η Χρυσή Αυγή καλπάζει, μην μας τρομάζει η αλήθεια, κερδίζει 2,5% σε συνθήκες απόλυτου αποκλεισμού από τα ΜΜΕ, με την ηγεσία της στη φυλακή και πιέσεις από παντού.

Είναι τρίτο κόμμα, όχι απλά αντέχει, αλλά προφανώς έχει ξεφύγει από τον οποιοδήποτε και υποτιθέμενο έλεγχο, όσο εξαθλιώνεται ο λαός από τις πολιτικές που επιβάλλουν οι δανειστές και εφαρμόζουν οι εδώ κυβερνήτες, το ακροδεξιό κομμάτι που πλήττεται περισσότερο και πάντα φώλιαζε στα δεξιά κόμματα, θα βρίσκει καταφύγιο και θα δίνει την ψήφο του στη Χρυσή Αυγή.

Τρίτο συμπέρασμα, το "Ποτάμι" του Σταύρου Θοδωράκη, αν και οι φουσκωμένες δημοσκοπήσεις το είχαν κάνει να φαίνεται χειμαρρώδες, μάλλον μοιάζει ήσυχο, καλό το 6,5% αλλά έχουμε δει πολλά άλλα τέτοια εγχειρήματα που στο τέλος ξεφτίζουν, αφού κάνουν ένα σύντομο κύκλο στο πολιτικό προσκήνιο, ίδωμεν.

Να, όπως οι ΑΝΕΛ που από το 7,51% του 2012 με το ζόρι περνούν το 3%, όπως η ΔΗΜΑΡ που από 6,25% μόλις περνάει το 1%.

Όχι πια πρόβλημα ταυτότητας, πρόβλημα πολιτικής επιβίωσης, που αν δεν παρθούν γρήγορα αποφάσεις, στις επόμενες εκλογές ίσως και να μην υπάρχουν με τη σημερινή τους μορφή.

Το ΚΚΕ σταθερό στα χαμηλά ποσοστά των τελευταίων χρόνων αν και εμφανίζει μια μικρή άνοδο 1,5%, αν θα είναι προσωρινή θα το δούμε στις επόμενες εκλογές.

Τελευταίο σημαντικό, η άνοδος του ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, σβησμένου από το χάρτη τα δύο τελευταία χρόνια, μετά τον καταποντισμό του στο 1,58% τον Ιούνιο 2012, πλησιάζει το 3% δείχνοντας αντοχές και ίσως προοπτική επανόδου στο πολιτικό παιχνίδι.

Τελικό συμπέρασμα και απάντηση στο ερώτημα του τίτλου της ανάρτησης, το πολιτικό σκηνικό άλλαξε και άλλαξε πολύ, ουσιαστικά, πολύ περισσότεροι πολίτες προβληματίζονται και ψάχνουν να βρουν τι είναι καλύτερο για τους ίδιους και το τόπο μας.

Σκεφτείτε μόνο ότι πριν από πέντε χρόνια το 2009, το ποσοστό την δύο συστημικών κομμάτων εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν 77,39% και παλιότερα 85-86%, σήμερα μόλις ξεπερνά το 31%.

Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες απελευθερώθηκαν από τα "δεσμά" του πελατειακού κράτους που για σαράντα χρόνια επέβαλε την κυριαρχία του.

Προς το παρόν η Συγκυβέρνηση θα σκληρύνει, έτσι γίνεται πάντα όταν τα ποσοστά μικραίνουν, ο φαύλος κύκλος αναπόφευκτος, σαν λύτρωση θα έρθει η κατάρρευση, όχι για τους κατέχοντες, για τους μη έχοντες, μη συμμετέχοντες, ακόμα και για κάποιους συμπράττοντες κατ΄ανάγκην.

Prefadoros