Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Η χώρα σε παράκρουση. Γιατί;


Για πρώτη φορά από την Μεταπολίτευση, το 1974, το σύστημα που είχε την απόλυτη εξουσία αισθάνεται, και θεωρεί ίσως αναπόφευκτο, ότι χάνει τη δύναμη και το ρόλο του. Για πρώτη φορά δεν ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού και γι΄αυτό βρίσκεται σε πανικό.


Γνωστό το σύστημα, οι πολιτικές ηγεσίες του δικομματισμού, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι βαρόνοι των ΜΜΕ, η οικονομική ολιγαρχία και ένα πλέγμα, διαπλοκή ονομάστηκε, αλληλοϋποστηριζόμενων συμφερόντων από Εργατοπατέρες μέχρι προσωρινά και πρόσκαιρα "τζάκια" αλλά και μηχανισμούς ελέγχου της κοινωνίας και επιβολής απόψεων και κοντά τους οι κατά καιρούς πρόθυμοι να εκτελέσουν τις διάφορες αποστολές με το αζημίωτο.

Η καπιταλιστική κρίση που "φούντωσε" στην Ευρωζώνη με θύμα την Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες, μας οδήγησε με τις ευλογίες του δικομματισμού στη μέγγενη των Μνημονίων που ήδη έχουν εξαθλιώσει τη ζωή μας και θα μας πάνε στην πλήρη καταστροφή εμάς και την πατρίδα.

Γνωστά αυτά, όπως και οι δεσμεύσεις για εφαρμογή των επαχθέστατων όρων της νέας συμφωνίας από τους Σαμαρά και Βενιζέλο.

Γνωστά και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, ύφεση, ανεργία, μειώσεις μισθών και συντάξεων, χαράτσια, εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, ελλείψεις ακόμα και στα φάρμακα, διάλυση του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους, χιλιάδες συσσίτια και άστεγοι.

Ενώ ο δικομματισμός μας έλεγε να τον ξαναψηφίσουμε για να συνεχίσει την ίδια πολιτική, με δήθεν αλλαγές σε κάποιους όρους, βρέθηκε ένας 37άρης νέος πολιτικός, χωρίς αμαρτίες και γραμμάτια από το παρελθόν, και ένας κομματικός μηχανισμός, στην ουσία από παλιούς "ψαγμένους" αριστερούς και νέους με αγωνία για το αύριο, ένα κόμμα του 4-5% να μπει μπροστά από τα εκατομμύρια των Ελλήνων που υπέστησαν τις συνέπειες των Μνημονίων, των Ελλήνων που διαδήλωναν στις πλατείες και αντιστεκόντουσαν όπως μπορούσαν στην καταιγίδα που τους βρήκε.

'Ύψωσαν όσο ανάστημα είχαν και είπαν, "φτάνει, ως εδώ", μια "Κυβέρνηση της Αριστεράς" μπορεί να ανατρέψει τα Μνημόνια και να ξαναφέρει την ελπίδα και το χαμόγελο στην Έλληνα.

Και αν το σύστημα πιάστηκε στον ύπνο στις 6 Μαΐου, που ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε δεύτερος μόλις δυο μονάδες πίσω από την καταβαραθρωθείσα ΝΔ και πολύ μπροστά από το διαλυθέν ΠΑΣΟΚ, για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου επιστράτευσε όλες του τις δυνάμεις σε υπέρ πάντων αγώνα.

Φυσικό είναι, κινδυνεύει να χάσει ότι έχτιζε τόσα χρόνια, θα πολεμήσει με όλα τα μέσα.

Δεν μιλάμε απλά για λάσπη, τερατολογίες, διαστρέβλωση κάθε πρότασης -ακόμα και λέξης-, μιλάμε για πόλεμο με παραπληροφόρηση, "απειλές" και "εκβιασμούς", οικονομικά ανταλλάγματα και υποσχέσεις για θέσεις και "αξιοποίηση" στο μέλλον, για καταστροφολογία από την αποβολή μας από την Ευρώπη και το Ευρώ, τις ολέθριες συνέπειες της επιστροφής στη δραχμή, τον κίνδυνο ένοπλης σύρραξης που τάχα πιστεύουν οι Συνιστώσες, για τρομοκρατία και διλήμματα ότι θα χάσουμε τις περιουσίες μας στις 18 Ιουνίου.

Ιστοσελίδες και Blogs που δυο χρόνια τώρα μίλαγαν για προδότες πολιτικούς που ξεπούλησαν τη χώρα ξαφνικά μεταλλάχτηκαν, άλλα λόγια, ναι μεν αλλά και πάρε παραπληροφόρηση, πάρε δήθεν μυστικά γκάλοπ και απόρρητες δημοσκοπήσεις, πάρε για κρυφά προγράμματα και για το τι είπε η "θεία του μπατζανάκη του ξαδέλφου του Τσιπροπαπαδημουλολαφαζάνη που είναι κολλητός του..." ότι όταν έρθουν στην εξουσία δεν θα έχουμε να φάμε.

Ουδέποτε Ελληνικό κόμμα και σε καμιά περίοδο δεν έχει δεχτεί τέτοιας έκτασης επίθεση με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, ακόμα και ο Ανδρέας Παπανδρέου που κατηγορήθηκε για διαφθορά της Κυβέρνησής του και οδηγήθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο αυτό έγινε εξαιτίας συγκεκριμένων πράξεων και συμπεριφορών αξιωματούχων ενώ κυβερνούσαν.

Να είσαι καθαρός, να μην σε βαραίνει τίποτα, να έχεις αψεγάδιαστο παρελθόν και να σου "φορτώνουν" όλες τις συμφορές της χώρας είναι τουλάχιστον γελοίο αλλά και επικίνδυνο.

Επικίνδυνο γιατί διχάζουν το Λαό και τον ποτίζουν με μίσος.

Μπορεί να μην τους ενδιαφέρει το πως θα κρατήσουν την εξουσία, αρκεί να το πετύχουν και με όποιο τίμημα, όμως για πόσο;

Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.