Πριν συμπληρωθούν δυόμισι χρόνια Πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά έγινε πράξη αυτό που μας είχε υποσχεθεί, "θα κατεβάσω τις κουκούλες από αυτά τα καθάρματα για να δούμε ποιοι είναι αυτοί και ποιοι κρύβονται από πίσω".
Και κατέβηκαν οι κουκούλες χθες, και είδαμε τα καθαρά πρόσωπα φοιτητών, καθαρά πρόσωπα νέων ανθρώπων, αγόρια και κορίτσια που διαμαρτύρονταν ειρηνικά για το Πανεπιστήμιο τους, χωρίς ύποπτα σακίδια, χωρίς ρόπαλα, χωρίς μαντήλια, χωρίς μολότοφ, χωρίς ξύλα και πέτρες.
Και είδαμε τους κουκουλοφόρους από την άλλη πλευρά, οπλισμένους, με αντιασφυξιογόνες μάσκες, με κράνη, με ασπίδες και στολές, γκλομπς, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, καπνογόνα και χημικά, είδαμε με μίσος και πάθος να χτυπούν απροστάτευτα, τρομαγμένα παιδιά που μάταια αναζητούσαν διέξοδο από τη βία.
Και καταλάβαμε, ακόμα και αυτοί που έκαναν πως αγνοούν, καταλάβαμε ποιοι έχουν ανάγκη τις κουκούλες, ποιοι έχουν λόγο να φορούν κουκούλες, ποιους εξυπηρετούν οι κουκούλες.
Αλλά και τι εννοούσε ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς όταν έλεγε ότι θα κατεβάσει τις κουκούλες.
Να ρωτήσω και κάτι αφελές, όταν ένα όργανο της τάξης επιτίθεται, απρόκλητα μάλιστα, χτυπά και χρησιμοποιεί χειροβομβίδες κρότου λάμψης κατά πολιτών, δεν διαπράττει αδίκημα; Η Δικαιοσύνη τι λέει;
*** Μια παρατήρηση ερώτηση ακόμα, οι προβοκάτορες κουκουλοφόροι που έκαιγαν όταν "έπρεπε" την Αθήνα τι έγιναν; Που χάθηκαν; Πότε θα ξαναχτυπήσουν;
Σαρανταένα χρόνια μετά, το σύνθημα "η Χούντα δεν τελείωσε το 73" παραμένει ζωντανό και μας προκαλεί.
Prefadoros