Σκληρή μέρα κι΄αυτή, με θύμησες από το παρελθόν, με το δράμα να μην έχει τελειωμό, με τις εικόνες να κατακλύζουν τις ψυχές όσων ακόμα προσπαθούν να αντισταθούν στην τρέλα, στον παραλογισμό.Στην αδίστακτη δίψα για εξουσία και χρήμα, πέστε το όπως θέλετε, καπιταλισμό, απληστία, ταπεινά ένστικτα, δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι αυτό που βλέπουμε τις τελευταίες ώρες μοιάζει αδιανόητο, έχει όμως εξήγηση, την είπαμε.
Αυτό που βλέπουμε είναι απλά το αποτέλεσμα, και της δική μας στάσης, της συμμετοχής ή αδιαφορίας, της ανοχής, της έννοιας μόνο για την πάρτη μας.
Κακόμοιροι, πέρασαν τόσοι αιώνες προόδου και βρισκόμαστε ακόμα με δουλέμπορους, για λίγα ή πολλά αργύρια, για τις ηδονές του σαρκίου και της καθώς πρέπει ζωής μας.
Στις παραλίες των νησιών που σε λίγο καιρό θα λιάζουμε την κορμάρα μας, σβήνει το κλάμα των παιδιών που χάνονται.
Και νομίζουμε ότι αυτά αφορούν άλλους, πιστεύουμε ότι είμαστε τυχεροί, δεν θα μας αγγίξουν, λίγη φτώχεια το πολύ πολύ.
Δεν είναι ανάγκη να είσαι προφήτης ή μέντιουμ για να δεις τι έρχεται.
Prefadoros