Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Η ανάσα είναι αυτονόητο δικαίωμα


Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή τις επισκέψεις Σαμαρά σε Βερολίνο και Παρίσι, έχει δημιουργηθεί από τα ντόπια, αλλά και ορισμένα διεθνή, καθεστωτικά ΜΜΕ μια εικόνα της χώρας μας και του Έλληνα Πρωθυπουργού που κάθε άλλο παρά αληθινά είναι.


Κατά ένα μαγικό τρόπο εξαφανίστηκαν τα είδη "κλειδωμένα" μέτρα των 11,7 έως 15,5 δις Ευρώ και η άφιξη της Τρόικας που θα αποφασίσει αν θα κλείσει τη στρόφιγγα και θα τραβήξει τα σωληνάκια του Έλληνα ασθενή μια ώρα αρχύτερα.

Αντί αυτών ακούμε για αλλαγή του κλίματος στην Ευρώπη και για τον αποφασιστικό Πρωθυπουργό στο εσωτερικό που "αγανάκτησε" γιατί οι Βουλευτές (του) διορίζουν και το μπατζανάκη του ξαδέλφου τους στη Βουλή σαν να μην τρέχει τίποτα.

Τώρα το πήρε χαμπάρι; καλό το δούλεμα, αλλά.

Ας πάμε στα σοβαρότερα, μια ανάσα ζήτησε ο Πρωθυπουργός από την Μέρκελ και της υποσχέθηκε ότι θα πληρώσουμε όλα τα χρέη και τους τόκους.

Δεν φτάνουν φαίνεται οι προεκλογικές επιστολές Σαμαρά-Βενιζέλου, πρέπει σε κάθε ευκαιρία να δηλώνουμε την υποταγή μας.

Βαριά κουβέντα η υποταγή; δε νομίζω, όπως έχω γράψει πολλές φορές, εταίροι και συνεργάτες υποτίθεται ότι είμαστε στην Ευρώπη, όχι υποτακτικοί των ισχυρότερων.

Αυτή την Ευρώπη νομίζω θέλουν οι περισσότεροι Έλληνες και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης.

Μαζί με την ανάσα και τις διαβεβαιώσεις μήπως θα έπρεπε ο Έλληνας Πρωθυπουργός να ζητήσει και κάποια πραγματάκια από τους φίλους μας Γερμανούς που συστηματικά κάνουν πως τα ξεχνάνε;

Μήπως να τους υπενθύμιζε ότι δεν χάνουν κιόλας από την Ελληνική οικονομική κρίση; και τη Siemens κανονίσαμε και τα λεφτά για τους εξοπλισμούς από Γερμανία μεριά τα πληρώνουμε κανονικά.

Επομένως; καλή η προπαγάνδα αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή, αδυσώπητη, ο Ελληνικός λαός θα πληρώσει το μάρμαρο και τις νέες απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών μας.

Και μπορεί μετά την ανάσα, καμιά Μέρκελ δεν μπορεί να μας κλείσει το στόμα, να βγάλει την κραυγή, "ως εδώ".

Θα το δούμε σύντομα.

Ένα εξαιρετικό κείμενο της Μαρίας Ψαράκη δημοσιεύεται στο Fimotro, εδώ.