Όπως τα λέγαμε και χθες, ολομέτωπη επίθεση με το ψεύτικο δίλημμα, Ευρώ ή Δραχμή, μέσα ή έξω στην Ευρώπη, από τους Ευρωπαίους κομματάρχες της υποτιθέμενης Ευρωπαικής Δημοκρατικής τάξης και ανεξαρτησίας των κρατών μελών της, του σεβασμού της λαϊκής κυριαρχίας, από τους ηγέτες της.Κατάφωρη παραβίαση κάθε έννοιας εσωτερικού δικαίου και ελεύθερης έκφρασης της βούλησης της πλειοψηφίας, ωμή παρέμβαση υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα.
Από κοντά και ο Αντώνης Σαμαράς ευθυγραμμισμένος με τους Ευρωπαίους δανειστές, δεν βρήκε μια λέξη να πει για το νέο κατάπτυστο, προσβλητικό, ιταμό και απάνθρωπο νέο Μνημόνιο που προτείνουν οι δανειστές-εταίροι μας και για το οποίο θα ψηφίσουμε την Κυριακή.
Παριστάνουν τάχα ότι το διακύβευμα είναι η παραμονή της χώρας μας στο Ευρώ και την Ευρωπαϊκή οικογένεια και στα κέρδη που προσδοκούμε από αυτή.
Για πέστε μας όμως ρε φίλοι εντός και εκτός της Ελλάδας:
-- Μήπως είναι στοχευμένος ο αφανισμός της Ελληνικής Τουριστικής Βιομηχανίας και του κύριου δυναμικού του που βρίσκεται στα νησιά;
Για πέστε μας πόσο θα επιβαρυνθεί το κόστος με την αύξηση του ΦΠΑ στην παροχή υπηρεσιών και την εστίαση στο 23% και συγχρόνως εξαφάνιση της μείωσης του ΦΠΑ, που καλύπτει ένα μέρος από τα υπέρογκα μεταφορικά των νησιών;
Είναι αυτό αναπτυξιακό μέτρο που μας έχετε πρήξει πέντε χρόνια τώρα; Μήπως θέλει να βγάλει από τη διεθνή τουριστική αγορά τη χώρα μας που συνεχώς αυξάνει την παρουσία της; Ποιων τα συμφέροντα ευνοούνται από την απώλεια αυτή για τη χώρα μας; Πόσος είναι ο αντίστοιχος ΦΠΑ στις άλλες χώρες;
Πρέπει κάποιος να είναι τελείως μαλάκας για να μην καταλαβαίνει ότι κάτι τρέχει εδώ, γιατί το θυμήθηκαν μετά από πέντε χρόνια, στα οποία είχαμε συνεχή ώθηση και άνοδο στον Τουρισμό της χώρας μας; Γιατί δεν το ζητούσαν στο πρώτο και δεύτερο Μνημόνιο;
-- Υπάρχει μια ακόμη στοχευμένη επίθεση της απαίτησης των δανειστών και αφορά την Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία, ένα κλάδο από τους ελάχιστους, που όχι μόνο άντεξε τα χρόνια της λιτότητας, αλλά παρουσιάζει και αξιοθαύμαστη εξαγωγική δραστηριότητα.
Έρχονται λοιπόν και ζητούν απόλυτη μείωση των τιμών, από 1ης Ιουλίου, στα γενόσημα φάρμακα στο ύψος του 30%.
Ένας λοιπόν κλάδος Ελληνικός και ανταγωνιστικός των ξένων πολυεθνικών οδηγείται στη συρρίκνωση για να ωφεληθούν οι εταιρείες των κρατών από τους δανειστές μας, οι εκπρόσωποι των οποίων μας επιβάλουν τους όρους.
-- Αυτή και αν δεν είναι στοχευμένη απαίτηση, εδώ μάλιστα γράφουν και το νούμερο, 400 εκατομμύρια Ευρώ μόνο για το 2015 μείωση των αμυντικών δαπανών, με παράλληλη μείωση του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων.
Όχι, την κατάργηση του Στρατού και της Εθνικής Άμυνας δεν την ζητούν σε αυτό το Μνημόνιο, μπορεί στο επόμενο αν ζούμε μέχρι τότε ως λαός και ως χώρα.
Πόσο μαλάκας, για να μη γράψω τίποτα βαρύτερο, πρέπει να είναι κάποιος για να μην καταλαβαίνει ότι η περαιτέρω μείωση της αμυντικής ικανότητας της χώρας, θα ανατρέψει σε βάρος της τις ισορροπίες που ακόμα κρατούμε χάρη στην αυταπάρνηση των παλικαριών μας;
Απαντήστε κύριε Σαμαρά, κύριε Βενιζέλο και Γεννηματά, κύριε Θεοδωράκη, κύριε Σημίτη, κύριε Δήμα και Παπούλια, όλοι εσείς που μας προτρέπετε να ψηφίσουμε ΝΑΙ, συμφωνείτε με αυτή τη μείωση των στρατιωτικών δαπανών που μας ζητούν;
Εσείς θα την υπογράφατε;
Αν το διακύβευμα για τη χώρα μας είναι η παραμονή της στο Ευρώ και την Ευρώπη, όπως μας λέτε, είστε σίγουροι ότι αν δεχθούμε και αυτό το Μνημόνιο θα υπάρχει ελεύθερη χώρα για να ανήκει και στην Ευρώπη;
Τα άλλα για τη σφαγή των Συνταξιούχων με την κατάργηση του ΕΚΑΣ, επικουρικών και μείωση των συντάξεων τα έχετε ακούσει.
Για τους αγρότες επίσης, για τους μικροεπαγγελματίες το ίδιο, για τις απολύσεις και τις αυξήσεις στους φορολογικούς συντελεστές, όλα αυτά που από την 1η Ιουλίου θα μας φορτώσουν, θα τα μάθετε.
Άλλωστε τι να πρωτοδείς, τι να πρωτοδιαβάσεις; Ότι μας δίνουν για τέσσερις μήνες όσα χρειάζονται για να μας τα πάρουν αμέσως πίσω για τα δανεικά; Και με πρόσχημα αυτό έλεγχο κάθε μήνα και εξετάσεις στα Υπουργεία;
Αν την Παρασκευή το βράδυ ένοιωσα ένα μούδιασμα ακούγοντας τον Αλέξη Τσίπρα να εξαγγέλλει το δημοψήφισμα, σήμερα νοιώθω απελευθερωμένος, έτοιμος να κάνω αυτό που μου ζητά η πατρίδα και το μέλλον, το δικό μου και των παιδιών μου.
Επιστρέφω ως απαράδεκτο το εκβιαστικό τελεσίγραφο, προτιμώ το υπερήφανο ΟΧΙ, που όποτε ειπώθηκε κράτησε την πατρίδα όρθια και ελεύθερη.
Προτιμώ το ΟΧΙ σαν την μόνη παραδεκτή απαρχή μιας έντιμης συμφωνίας, έστω και αν οι δανειστές-εταίροι μας, μας έχουν πληγώσει τόσο.
Prefadoros