Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είναι ένα εύκολο πρόβλημα, ότι μπορεί να λυθεί είτε με εξόντωση είτε με απόλυτη ασυδοσία, "μπάτε σκύλοι αλέστε", όποιος επιμένει στο ένα από τα δύο το μόνο που κάνει είναι να βοηθά να μεγαλώνει το αδιέξοδο.
Όταν πρόκειται για διαχείριση της ανθρώπινης ύπαρξης η ευθύνη μεγαλώνει, γίνεται πολύ πιο απαιτητική από τη λύση σε κάθε άλλο πρόβλημα.
Ούτε η οικονομική βοήθεια, με το κεφάλι, που δίνει η Ευρώπη για να έχει η ίδια λιγότερο πονοκέφαλο, ούτε το κυνηγητό και οι φράχτες δίνουν λύση.
Το πρόβλημα άλλωστε υπάρχει ήδη αρκετά χρόνια και το μόνο που δεν βλέπουμε είναι κάποια συντονισμένη και συνολική αντιμετώπιση από την πολιτεία, τους διεθνείς οργανισμούς, από αυτούς που θα έπρεπε να βρουν τη λύση ή τέλος πάντων ότι μπορεί να γίνει για να μην βλέπουμε εικόνες που θυμίζουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του τελευταίου πολέμου.
Στο τέλος τέλος για ανθρώπινες ψυχές μιλάμε.
Nafpliopress.gr