Το να ερμηνεύεις τα γεγονότα με βάσει τις επιθυμίες σου, φανερές ή κρυφές, μπορεί να είναι χρήσιμο για σένα, δεν είναι όμως πειστικό για όποιον ξέρει και διαβάζει σωστά και χωρίς υστεροβουλία τα γεγονότα, ιδίως τα νούμερα, που δεν λένε ποτέ ψέματα.
Να δούμε τη δύναμη της Αριστεράς από τη Μεταπολίτευση ως σήμερα και να βγάλουμε το συμπέρασμα:
1974 ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 9,47% ΣΥΝΟΛΟ 9,47%
1977 ΚΚΕ 9,36% ΣΥΜΜΑΧΙΑ 2,72% ΣΥΝΟΛΟ 12,08%
1981 ΚΚΕ 10,93% ΚΚΕ(ΕΣ) 1,37% ΣΥΝΟΛΟ 12,30%
1985 ΚΚΕ 9,89% ΚΚΕ(ΕΣ) 1,84% ΣΥΝΟΛΟ 11, 73%
1989 ΙΟΥΝΙΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 13,10% ΣΥΝΟΛΟ 13,10%
1989 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 10,97% ΣΥΝΟΛΟ 10,97%
1990 ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 10,28% ΣΥΝΟΛΟ 10,28%
1993 ΚΚΕ 4,54% ΣΥΝ 2,94% ΣΥΝΟΛΟ 7,48%
1996 ΚΚΕ 5,61% ΣΥΝ 5,12% ΣΥΝΟΛΟ 10,73%
2000 ΚΚΕ 5,52% ΣΥΝ 3,20% ΣΥΝΟΛΟ 8,72%
2004 ΚΚΕ 5,90% ΣΥΝ 3,26% ΣΥΝΟΛΟ 9,16%
2007 ΚΚΕ 8,15% ΣΥΡΙΖΑ 5,04% ΣΥΝΟΛΟ 13,19%
2009 ΚΚΕ 7,54% ΣΥΡΙΖΑ 4,60% ΣΥΝΟΛΟ 12,14%
2012 ΜΑΪΟΣ ΚΚΕ 8,48% ΣΥΡΙΖΑ 16,78% ΣΥΝΟΛΟ 25,26%
2012 ΙΟΥΝΙΟΣ ΚΚΕ 4,50% ΣΥΡΙΖΑ 26,89% ΣΥΝΟΛΟ 31,39%
2015 ΚΚΕ 5,47% ΣΥΡΙΖΑ 36,34% ΣΥΝΟΛΟ 41,81%
Όπως διαπιστώνεται με την πραγματική ψήφο και όχι με δημοσκοπήσεις και ευχολόγια, η Αριστερά στο σύνολο της, Κομμουνιστική και Αναθεωρητική ή εκσυγχρονιστική, ουδέποτε ξεπέρασε το 13,19% από τη Μεταπολίτευση μέχρι και το 2009.
Από το 2010 που έχουμε την εφαρμογή των Μνημονίων, ακολουθεί άνοδος των ποσοστών με άλματα, από το 25,26% του 2012, στο 41,81% του Γενάρη του 2015.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει σοβαρά, ότι αυτό που δεν έγινε επί σαράντα χρόνια, έγινε μόλις σε τέσσερα;
Δηλαδή η αριστερή στροφή και συνειδητοποίηση της ταξικής θέσης του Έλληνα μέσα στον καπιταλιστικό κόσμο;
Πολύ περισσότερο, η θέληση για μετάβαση σε εθνικό νόμισμα και η επιθυμία για την αναπόφευκτη απομόνωση της χώρας;
Είχα γράψει το 2012, πριν από τις εκλογές του Μαΐου, "και αν ακόμα δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός θα τον δημιουργούσε για ν΄ακουμπήσει τις ελπίδες του, για να σταματήσει την καταστροφική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ".
Πόσο μάλλον που δείχνοντας από την αρχή της κρίσης σταθερότητα και συνέπεια, ο ΣΥΡΙΖΑ, έγινε η αναγκαία λύση για μεγάλα τμήματα πληθυσμού, που επλήγησαν περισσότερο από τη λιτότητα των Μνημονίων.
Έτσι φτάσαμε από το σύνηθες 4%, μια ανάσα από την αυτοδυναμία.
Πολλοί, για τους δικούς τους λόγους και συμφέροντα, παραποιούν αυτή την πραγματικότητα, θέλουν να μας πείσουν ότι συνέβη περίπου το θαύμα.
Επειδή όμως θαύματα δεν γίνονται, θα το διαπιστώσουν στις 20 Σεπτέμβρη, όταν θα αρχίσει και η αποψίλωση και με δική τους ευθύνη, και η προσγείωση της πλατφόρμας στις διαστάσεις της.
Prefadoros
Υ.Γ. Η ουσία είναι ότι κάπως έτσι η Αριστερά έχασε την ευκαιρία να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, το 4% να γίνει γιατί όχι 40%; Ένα 40% που θα είχε ζυμωθεί μέσα σε μια πραγματικά αριστερή διακυβέρνηση, ένα κίνημα λαϊκό και κοινωνικό, στέρεο, για να μπορεί να αντέχει τις δυσκολίες και τις αντιθέσεις που αναπόφευκτα δημιουργεί η αστικού τύπου κοινοβουλευτική δημοκρατία που έχουμε.
Τουλάχιστον αυτό το μπορούσε.
