Από την Έκθεση της Θεσσαλονίκης στις Αρχές Σεπτεμβρίου, ο Αντώνης Σαμαράς μας είπε ότι το Μνημόνιο τελειώνει, βγαίνουμε στις αγορές και έρχεται επιτέλους η ανάπτυξη, δεν θα χρειαστούμε άλλα δανεικά και δεν θα παρθούν νέα μέτρα σε βάρος του λαού.
Μπήκαμε στο Δεκέμβρη και όχι μόνο δεν τελειώνουν τα Μνημόνια, όχι δεν βλέπουμε ανάπτυξη, αλλά γίναμε ικέτες να επιστρέψει η Τρόικα που λέγαμε ότι θα φύγει οριστικά.
Νέα μέτρα ξανά, νέα βάρη για τους πολλούς, τους αδύναμους, όπως και να ονομαστούν και νέο πρόγραμμα όπως και αυτό να ονομαστεί.
Κύκλοι άνευ σημασίας, απλά να περνά ο χρόνος της εξουσίας χωρίς να προχωρά τίποτα.
Ελπίδα, προοπτική, λέξεις ξεχασμένες, μόνο εκφωνούνται αλλά δεν πείθουν κανέναν πια.
Προεδρική εκλογή και ήδη υπάρχει ένας ιδιόμορφος διχασμός, κατηγορίες για κουμπαράδες που δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή και αποδυναμώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στους πολιτικούς και το Δημοκρατικό μας Πολίτευμα, νοσηρό κλίμα παντού, αδιέξοδο.
Τη λύση πάντα τη δίνει ο λαός, από κει πηγάζει η δύναμη της εξουσίας στη Δημοκρατία, όποιος φοβάται την κρίση του λαού απλά δυσκολεύει τη δική του θέση στην κρίση του, που αργά ή γρήγορα , πάντα έρχεται.
Η προσφυγή στο λαό, το συντομότερο, είναι η μόνη λύση, τουλάχιστον για να σταματήσει η καχυποψία και το ψέμα, να ξεκινήσει από την αρχή η όποια προσπάθεια ανάταξης όχι μόνο της Οικονομίας αλλά και της Εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Μπήκαμε στο Δεκέμβρη και όχι μόνο δεν τελειώνουν τα Μνημόνια, όχι δεν βλέπουμε ανάπτυξη, αλλά γίναμε ικέτες να επιστρέψει η Τρόικα που λέγαμε ότι θα φύγει οριστικά.
Νέα μέτρα ξανά, νέα βάρη για τους πολλούς, τους αδύναμους, όπως και να ονομαστούν και νέο πρόγραμμα όπως και αυτό να ονομαστεί.
Κύκλοι άνευ σημασίας, απλά να περνά ο χρόνος της εξουσίας χωρίς να προχωρά τίποτα.
Ελπίδα, προοπτική, λέξεις ξεχασμένες, μόνο εκφωνούνται αλλά δεν πείθουν κανέναν πια.
Προεδρική εκλογή και ήδη υπάρχει ένας ιδιόμορφος διχασμός, κατηγορίες για κουμπαράδες που δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή και αποδυναμώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στους πολιτικούς και το Δημοκρατικό μας Πολίτευμα, νοσηρό κλίμα παντού, αδιέξοδο.
Τη λύση πάντα τη δίνει ο λαός, από κει πηγάζει η δύναμη της εξουσίας στη Δημοκρατία, όποιος φοβάται την κρίση του λαού απλά δυσκολεύει τη δική του θέση στην κρίση του, που αργά ή γρήγορα , πάντα έρχεται.
Η προσφυγή στο λαό, το συντομότερο, είναι η μόνη λύση, τουλάχιστον για να σταματήσει η καχυποψία και το ψέμα, να ξεκινήσει από την αρχή η όποια προσπάθεια ανάταξης όχι μόνο της Οικονομίας αλλά και της Εθνικής μας αξιοπρέπειας.