Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Ο μονόδρομος της ανάπτυξης και η στραβομάρα μας. Οι μέρες του πορτοκαλιού

Τέτοιες μέρες, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, το λιμάνι του Ναυπλίου έσφυζε από ζωή.

Τέσσερα πέντε φορτηγά πλοία φόρτωναν πορτοκάλι και άλλα τόσα περίμεναν πίσω από το Μπούρτζι τη σειρά τους.

Ευτυχισμένες εποχές, πριν ακόμα και από τις επιδοτήσεις και τις χαβούζες, όταν η Αργολική γη πρόσφερε τα δώρα της και οι έξυπνοι έμποροι τα έστελναν στις ανατολικές χώρες.

Ζωή στο λιμάνι σχεδόν όλο το χρόνο, μετά προστέθηκαν και τα αδρανή.



Αλλάξανε τα πράγματα, πάει το πορτοκάλι, πάνε τα αδρανή, μας έμεινε ο μονόδρομος του τουριστικού λιμένα.

Πάνε κοντά δέκα χρόνια που το παλεύουμε, επενδύσαμε στα κρουαζιερόπλοια και στη μαρίνα.

Επενδύσαμε τρόπος του λέγειν, πολιτικές καριέρες χτίστηκαν πάνω τους, υπέρμετρες φιλοδοξίες αδαών ειδικών, προσδοκίες ευκολόπιστων επαγγελματιών στην απελπισία τους.

Εκβάθυνση γιοκ, μαρίνα αγνοείται, 52 κρουαζιερόπλοια ήρθαν φέτος, τα ίδια θα έρθουν και του χρόνου, 29.000 τουρίστες έφεραν.

Πόσοι κατέβηκαν με τις λάντζες και πόσοι ψώνισαν έστω και ένα Ευρώ στην πόλη δεν καταγράφεται.

Λίγο τελικά το όφελος, περισσότερο είναι από το όνειρο που κάνεις βλέποντας τα.

Γιατί είναι όμορφα τα άτιμα, όσοι μπορείτε και δεν έχετε πάει στη ζωή σας κρουαζιέρα, κάντε το, αξίζει και το κόστος δεν είναι μεγάλο.

Παρασύρθηκα, σαν λάτρης αυτού του είδους τουρισμού, όμως, κακά τα ψέματα, τα χρήματα τα παίρνουν οι εταιρείες, ελάχιστα αφήνουν στα μέρη που επισκέπτονται.

Μιας και παρασύρθηκα, να πάω πίσω πάνω από είκοσι χρόνια, τότε που συνδεθήκαμε ακτοπλοϊκώς με την Κρήτη.

Σκέφτεστε να είχε δυναμώσει, αντί να καταργηθεί σύντομα, εκείνη η σύνδεση; Αν είχε υπάρξει και άλλη για τις Κυκλάδες;

Εντάξει, πολύπλοκα θέματα με πολλά συμφέροντα να ανακατεύονται και να τρώγονται, όμως γιατί όχι ρε παιδιά; Πάντα στα μικρά θα μένουμε;

Πρωθυπουργό "δικό" μας είχαμε, δυο Υπουργούς, Γραμματείς και λοιπούς παράγοντες, τι μας έλειπε;

Να ξαναγυρίσω στο σήμερα, καλά τα κρουαζιερόπλοια, έχουν όμως και τις αδυναμίες που τόσες φορές έχω γράψει, να δούμε και τις άλλες μορφές τουρισμού που δίνουν ανάσα κυρίως τους δύσκολους μήνες, τα σχολεία, τα ΚΑΠΗ, τις οργανωμένες εκδρομές συλλόγων και σωματείων.

Πηγαίνετε μια βόλτα εκεί που παρκάρουν τα πούλμαν στο λιμάνι, μετρήστε τα και κάντε ένα πολλαπλασιασμό με το 55, να δείτε πόσος κόσμος έρχεται και μάλιστα τις καθημερινές.

Κατά τα άλλα, μην αμφιβάλλετε, τα Σαββατοκύριακα ο εσωτερικός τουρισμός θα υπάρχει πάντα για το Ναύπλιο, το Μπούρτζι, το Παλαμήδι, η φυσική ομορφιά και το απαράμιλλο ερωτικό σκηνικό της παλιά πόλης, θα "πουλάνε" ότι και να κάνουμε εμείς.

Ευτυχώς βέβαια γιατί αν περίμενε τ΄Ανάπλι τους Άρχοντες του...

Prefadoros