Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Αποστασία και σύγχρονα παιχνίδια εξουσίας

Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο, η οικονομική εξαθλίωση ή η πολιτική κατάπτωση που επιτρέπει τα πάντα για χάρη της εξουσίας;

Το διαχρονικό θέμα της αποστασίας απασχόλησε πάντα τις κοινωνίες, ιδιαίτερα στη χώρα μας και μετά τον πόλεμο, πλήθος περιπτώσεων έχουν καταγραφεί με χαρακτηριστικότερη την αποστασία του 1965 και την ανατροπή της Νόμιμης Κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου.

Εκείνη έμεινε στην Ιστορία γιατί σαφέστατα εκφράστηκαν από πολλές πλευρές οι υπόνοιες, μέχρι βεβαιότητες, ότι ήταν αποτέλεσμα χρηματισμού ή άλλων ανταλλαγμάτων και υποσχέσεων για Κυβερνητικά αξιώματα και όχι ιδιαίτερων ιδεολογικών διαφορών.


Από τότε έχουμε κατά καιρούς αποχωρήσεις και διαγραφές από τα κόμματα, μεμονωμένων μελών ή και ομάδων, με αποτέλεσμα τις αλλαγές συσχετισμών και στα κόμματα αλλά και στα Κυβερνητικά σχήματα.

Το Σεπτέμβριο 1993 υπάρχει η πτώση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη της ΝΔ και το Νοέμβριο 2011 η πτώση του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από τις Νόμιμες με εκλογές θέσεις που κατέχουν.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις ο Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται στο προσκήνιο ή το παρασκήνιο των εξελίξεων.

Τα τελευταία χρόνια, μετά τις εκλογές του 2009, παρατηρείται μια κινητικότητα, Βουλευτές μπαίνουν και βγαίνουν στα κόμματα με τα οποία έχουν εκλεγεί, μερικοί πάνε σε άλλο κόμμα, διαγράφονται και ξαναεπιστρέφουν, όλες δε αυτές οι κινήσεις συνοδεύονται από την απαραίτητη δήλωση περί αξιοπρέπειας, παραλείπεται το ότι οι μετακινήσεις αυτές συνοδεύονται συνήθως και από την κατάληψη κάποιου αξιώματος.

Θυμάστε την πανστρατιά που κήρυξε ο Αντώνης μετά τη συντριβή του Μαΐου 2012, όπου "ανταποκρίθηκαν" οι περισσότεροι "πεπλανημένοι" πρώην ένοικοι της πολυκατοικίας, που και επέστρεψαν ώστε το ποσοστό να φτάσει στο αξιοπρεπές 29 και κάτι τον Ιούνιο που του επέτρεψε να κάνει Κυβέρνηση.

Βέβαια, μέσα σε δυο χρόνια έχουμε χάσει το λογαριασμό στο πόσοι έχουν ανεξαρτητοποιηθεί από τα κόμματα που εκλέχτηκαν, αλλά αυτό δεν είναι εμπόδιο στο διαρκές πολιτικό αλισβερίσι.

Αλισβερίσι που εντάθηκε αμέσως μετά τα ιστορικά χαμηλά που κατέγραψαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές, που είναι αναγκαίο αν θέλουν τα δυο κόμματα να Συγκυβερνούν.

Έτσι, και ενώ ακόμα δεν έχει τελειώσει η καταμέτρηση των σταυρών, έφυγαν δύο Βουλευτές από τους ΑΝΕΛ και ήδη έχει ανακοινωθεί η επιστροφή Λοβέρδου-Αηδόνη, όχι μόνο στο Κυβερνητικό στρατόπεδο αλλά και σε Υπουργικούς θώκους.

Ναι, αυτός ο τεράστιος Ανδρέας Λοβέρδος, αυτός που κατέστρεψε το ΕΣΥ, ο ιδρυτής του ΕΟΠΥΥ που φαλίρισε και κατάργησε ο Άδωνις, αυτός που ψήφισε το Νόμο για τις συντάξεις που θα ισχύσει από 1-1-2015 και που κατακρεουργεί το μόχθο εκατομμυρίων Ελλήνων, αυτός που αφού έκανε το γυρολόγο ψάχνοντας εκτός ΠΑΣΟΚ να κάνει τον αρχηγό, ξαναγυρίζει για να αποτελειώσει το έργο του από όποιο πόστο του αναθέσουν.

Και ο κολλητός Αηδόνης μαζί, ξέρεις τι είναι δυο σίγουροι ψήφοι στις δύσκολες ψηφοφορίες που έρχονται με τα νέα μέτρα; Πάρτε Υπουργεία, να σώσουμε τη χώρα.

Αλλά ο Αντώνης έχει να φροντίσει και το κόμμα εκτός από την Κυβέρνηση.

Τρυπάει τα πατώματα της πολυκατοικίας ώστε οι ένοικοι να έχουν άμεση επαφή μεταξύ τους, καλεί Υπουργός δημόσια στην τηλεόραση, εντελώς αυθόρμητα, τον Πρόεδρο Καρατζαφέρη να επιστρέψει στη ΝΔ και ο Πρόεδρος χωρίς να το απορρίπτει κατηγορηματικά, μας λέει ότι όλοι πρέπει να αντισταθούμε ώστε να μην γίνει Πρωθυπουργός ο Τσίπρας.

Καταλάβαμε Πρόεδρε Γιώργο, προέχει το συμφέρον της χώρας το οποίο πρέπει να διαφυλάξουμε από τις ορδές του ΣΥΡΙΖΑ.

Μέχρι να έρθουν οι ορδές και ο μισητός Αλέξης, ο Πρόεδρος Γιώργος Καρατζαφέρης εξασφάλισε άδεια πανελλήνιας εμβέλειας αντί περιφερειακής, που είχε μέχρι τώρα για τον τηλεοπτικό του σταθμό και που καταλαβαίνετε το τεράστιο όφελος που αποκόμισε.

Κατά τα άλλα σε αυτή τη χώρα ζούμε με μύθους, τις αλήθειες τις απεχθανόμαστε, ζήτω το παραμύθι που ο ποιο καπάτσος κερδίζει, ο ποιο αδίστακτος κατατροπώνει τους αντιπάλους, αυτός που δεν έχει ηθικούς φραγμούς επικρατεί ακόμα και σ'αυτούς που προβάλλουν κάποιες αντιστάσεις.

Το τι έλεγες, το τι έλεγες πως πίστευες χθες, δεν έχει σημασία, δεν μας νοιάζει, σήμερα είσαι μαζί μας να σου προσφέρουμε και κάτι;

Πενήντα χρόνια μετά, όλα είναι χειρότερα.

Prefadoros