♥ Prefadore εσύ δεν μας έχεις πει, με το Ευρώ είσαι ή με τη Δραχμή;
♣ Αν με διάβαζες πιο συχνά θα ήξερες.
♥ Άσε τις υπεκφυγές και λέγε.
♣ Λοιπόν, πιστεύω πως το νόμισμα είναι το μέσο, δεν είναι σκοπός και πολύ περισσότερο αυτοσκοπός, με αυτή την έννοια ποσώς με ενδιαφέρει το όνομα, το χρώμα και το μέγεθος.
♥ Ναι αλλά το να έχεις κάποιο νόμισμα και όχι κάποιο άλλο, προϋποθέτει κανόνες.
♣ Ακριβώς, εδώ είναι το ζουμί, αν προϋπόθεση ή και αποτέλεσμα μετάβασης στη Δραχμή είναι η αποχώρηση εκτός από τη ζώνη του Ευρώ και η αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πολύ περισσότερο οι κρατικοποιήσεις των Τραπεζών, οι κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, η βίαιη αρπαγή του πλούτου, ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, η απομόνωση της χώρας και η εγκαθίδρυση μοντέλων παρωχημένων εποχών και αποτυχημένων διακυβερνήσεων, η διολίσθηση δηλαδή στον ολοκληρωτισμό, τότε είμαι με το Ευρώ.
Αν με τη Δραχμή, ή το εθνικό νόμισμα καλύτερα, απλά θα βγούμε από την Ευρωζώνη και τις καταστροφικές πολιτικές λιτότητας, υπάρξει επιτέλους ανάπτυξη και καλύτερες συνθήκες ζωής για τους πλέον αδικημένους, με απόλυτο σεβασμό στη Δημοκρατία και την Ελευθερία, τότε δεν με χαλάει καθόλου.
♥ Δηλαδή είσαι υπέρ ενός ελεγχόμενου Grexit;
♣ Σημασία δεν έχει το όνομα, σημασία έχουν οι κανόνες όπως είπαμε, η Δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή, το προσδοκώμενο καλύτερο αύριο με ισοτιμία των εταίρων και όχι υποταγή της χώρας μας.
♥ Ναι αλλά αυτοί που είναι υπέρ της Δραχμής και της αποδέσμευσης από την Ευρώπη, λένε ότι θα περάσουμε έξι μήνες μέχρι ένα χρόνο δύσκολα και με ελλείψεις, αλλά μετά θα αρχίσουν να αποδίδουν οι υποτιμήσεις της Δραχμής και η νέα παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ώστε μεσομακροπρόθεσμα να είμαστε πολύ καλύτερα.
♣ Λένε, πολλά λένε, πολλοί λένε, ιδιαίτερα οι Οικονομολόγοι που μονίμως πέφτουν έξω, να σου θυμίσω τι έλεγε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ το 2009, ο Σαμαράς το 2012 ή μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015;
Όσο για τις δυσκολίες, είναι πολύ περισσότερες από αυτές που λένε, πάρε παράδειγμα την αγροτική παραγωγή που είναι απόλυτα εξαρτώμενη από τις εισαγωγές, σπόροι, λιπάσματα, φάρμακα, πρώτες ύλες συσκευασίας, μηχανήματα, ανταλλακτικά και ανθρώπινο εισαγόμενο εργατικό δυναμικό.
♥ Μα για να τελειώνουμε με τις αυταπάτες λένε ότι λύση είναι η επιστροφή στη Δραχμή και η αποδέσμευση, αφού είναι αδύνατη η συμπόρευση με τους εταίρους μας όπως πλέον έχει φανεί καθαρά.
♣ Άκου φίλε, σε μια ανοιχτή παγκοσμιοποιημένη οικονομία και κοινωνία, με τις ανισότητες, τις αδικίες, τις δολοφονικές μεθόδους συσσώρευσης πλούτου, τον βάναυσο βιασμό των ελευθεριών, της κυριαρχίας του καπιταλισμού κατά των αδυνάτων, την εκμετάλλευση, τη λεηλασία του πλούτου κρατών και ανθρώπων, την ανθρωποκτόνο φτώχεια, το θρησκευτικό μίσος και τις λογής εθνικιστικές σκοπιμότητες, το μόνο που δεν είναι λύση είναι η απομόνωση.
Γιατί όπως είπε ο Ρούντι Ρινάλντι παραιτούμενος από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, "Η ζωή όμως συνεχίζεται, με ό,τι έχει και ό,τι της λείπει…"
... αυτό που λείπει έχουμε χρέος να διεκδικούμε, όπως κάνει χρόνια ο Σύντροφος Ρούντι.
Prefadoros
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν είναι αναπόφευκτη τελικά η μετάβαση σε Εθνικό νόμισμα, όπως πολλοί προεξοφλούν διαφωνούντες μόνο για το χρόνο, εύχομαι αν αυτή γίνει, να μας βρει τουλάχιστον και κατά το δυνατόν προετοιμασμένους και κυρίως, ενωμένους.
♣ Αν με διάβαζες πιο συχνά θα ήξερες.
♥ Άσε τις υπεκφυγές και λέγε.
♣ Λοιπόν, πιστεύω πως το νόμισμα είναι το μέσο, δεν είναι σκοπός και πολύ περισσότερο αυτοσκοπός, με αυτή την έννοια ποσώς με ενδιαφέρει το όνομα, το χρώμα και το μέγεθος.
♥ Ναι αλλά το να έχεις κάποιο νόμισμα και όχι κάποιο άλλο, προϋποθέτει κανόνες.
♣ Ακριβώς, εδώ είναι το ζουμί, αν προϋπόθεση ή και αποτέλεσμα μετάβασης στη Δραχμή είναι η αποχώρηση εκτός από τη ζώνη του Ευρώ και η αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πολύ περισσότερο οι κρατικοποιήσεις των Τραπεζών, οι κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, η βίαιη αρπαγή του πλούτου, ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, η απομόνωση της χώρας και η εγκαθίδρυση μοντέλων παρωχημένων εποχών και αποτυχημένων διακυβερνήσεων, η διολίσθηση δηλαδή στον ολοκληρωτισμό, τότε είμαι με το Ευρώ.
Αν με τη Δραχμή, ή το εθνικό νόμισμα καλύτερα, απλά θα βγούμε από την Ευρωζώνη και τις καταστροφικές πολιτικές λιτότητας, υπάρξει επιτέλους ανάπτυξη και καλύτερες συνθήκες ζωής για τους πλέον αδικημένους, με απόλυτο σεβασμό στη Δημοκρατία και την Ελευθερία, τότε δεν με χαλάει καθόλου.
♥ Δηλαδή είσαι υπέρ ενός ελεγχόμενου Grexit;
♣ Σημασία δεν έχει το όνομα, σημασία έχουν οι κανόνες όπως είπαμε, η Δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή, το προσδοκώμενο καλύτερο αύριο με ισοτιμία των εταίρων και όχι υποταγή της χώρας μας.
♥ Ναι αλλά αυτοί που είναι υπέρ της Δραχμής και της αποδέσμευσης από την Ευρώπη, λένε ότι θα περάσουμε έξι μήνες μέχρι ένα χρόνο δύσκολα και με ελλείψεις, αλλά μετά θα αρχίσουν να αποδίδουν οι υποτιμήσεις της Δραχμής και η νέα παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ώστε μεσομακροπρόθεσμα να είμαστε πολύ καλύτερα.
♣ Λένε, πολλά λένε, πολλοί λένε, ιδιαίτερα οι Οικονομολόγοι που μονίμως πέφτουν έξω, να σου θυμίσω τι έλεγε προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ το 2009, ο Σαμαράς το 2012 ή μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015;
Όσο για τις δυσκολίες, είναι πολύ περισσότερες από αυτές που λένε, πάρε παράδειγμα την αγροτική παραγωγή που είναι απόλυτα εξαρτώμενη από τις εισαγωγές, σπόροι, λιπάσματα, φάρμακα, πρώτες ύλες συσκευασίας, μηχανήματα, ανταλλακτικά και ανθρώπινο εισαγόμενο εργατικό δυναμικό.
♥ Μα για να τελειώνουμε με τις αυταπάτες λένε ότι λύση είναι η επιστροφή στη Δραχμή και η αποδέσμευση, αφού είναι αδύνατη η συμπόρευση με τους εταίρους μας όπως πλέον έχει φανεί καθαρά.
♣ Άκου φίλε, σε μια ανοιχτή παγκοσμιοποιημένη οικονομία και κοινωνία, με τις ανισότητες, τις αδικίες, τις δολοφονικές μεθόδους συσσώρευσης πλούτου, τον βάναυσο βιασμό των ελευθεριών, της κυριαρχίας του καπιταλισμού κατά των αδυνάτων, την εκμετάλλευση, τη λεηλασία του πλούτου κρατών και ανθρώπων, την ανθρωποκτόνο φτώχεια, το θρησκευτικό μίσος και τις λογής εθνικιστικές σκοπιμότητες, το μόνο που δεν είναι λύση είναι η απομόνωση.
Γιατί όπως είπε ο Ρούντι Ρινάλντι παραιτούμενος από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, "Η ζωή όμως συνεχίζεται, με ό,τι έχει και ό,τι της λείπει…"
... αυτό που λείπει έχουμε χρέος να διεκδικούμε, όπως κάνει χρόνια ο Σύντροφος Ρούντι.
Prefadoros
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν είναι αναπόφευκτη τελικά η μετάβαση σε Εθνικό νόμισμα, όπως πολλοί προεξοφλούν διαφωνούντες μόνο για το χρόνο, εύχομαι αν αυτή γίνει, να μας βρει τουλάχιστον και κατά το δυνατόν προετοιμασμένους και κυρίως, ενωμένους.