Τι ακούμε τις τελευταίες ώρες παρά φράσεις όπως ''Θα το συζητήσουμε με την Τρόικα'', ''Θα δούμε αν θα συμφωνήσει η Τρόικα'', ''Η Τρόικα δεν πείθεται με τίποτα για περισσότερες δόσεις για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών'', ''Δε θα... μας δώσουν τη δόση του Μαρτίου αν δεν απολυθούν τόσες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι'', ''Ανυποχώρητη η Τρόικα'' και άλλα πολλά τέτοια ταπεινωτικά που με κάνουν να αναρωτιέμαι, και σίγουρα δεν είμαι η μόνη, πόση υποτέλεια και ραγιαδισμό μπορεί να αντέξει ο λαός αυτός που χρόνια τώρα αποτελούσε τρανό παράδειγμα περηφάνειας, φιλότιμου, γενναιότητας και αντοχής.
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν όλοι όσοι μας κυβερνούν να μην έχουν μια σταγόνα αξιοπρέπειας, ώστε να βάλουν τέλος και φρένο στα '' θέλω '', τα '' πρέπει '' και τα '' αποφασίζωμεν και διατάζωμεν '', με μορφή τελεσιγράφου, των εισαγόμενων σωτήρων που τους επιτρέπουμε, μήνες τώρα, να μας εξαθλιώνουν, να μας ποδοπατούν και να μας φτωχοποιούν.
Αφού από το 2009, απροκάλυπτα πια, οι πολιτικοί μας ταγοί (λέμε τώρα ) φαντάζουν μαριονέτες και αχυράνθρωποι, υποκύπτοντας στις εξευτελιστικές απαιτήσεις των δανειστών μας, στο όνομα πάντα των δόσεων που καρτερικά περιμένουμε να πάρουμε, δήθεν για να διασωθούμε.
Μήπως τελικά το ασταμάτητο κυνήγι του χρήματος που μας έφερε μέχρι εδώ, θα πρέπει κάποια στιγμή να μας διδάξει, μέσα απο τη σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής αυτής κρίσης, ότι αν δε θέλουμε να καταλήξουμε στα βράχια, θα πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα μας, πολιτικοί και πολίτες, αλλάζοντας ρότα και περπατησιά ;
http://fimotro.blogspot.gr/2013/03/blog-post_5559.html