Διαολεμένο Σαββατοκύριακο, ενδεικτικό της πραγματικότητας που ζει η χώρα.
Ένας Πρωθυπουργός να πασχίζει να πείσει το κομματικό ακροατήριο ότι "βγήκαμε από την εντατική αλλά όχι από το Νοσοκομείο" στην προσπάθεια να κερδίσει χρόνο, ενώ την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη μια μεγαλειώδης πορεία-διαμαρτυρία για ένα θέμα που πριν λίγα χρόνια θα απασχολούσε κάποιους "επαγγελματίες" οικολόγους και στην Αθήνα η δυναμική εκδήλωση αποστράτων Στρατού και Σωμάτων Ασφαλείας ενάντια στα Μνημόνια.
Περάσαμε τη βδομάδα με Παπαγεωργόπουλο, Τσοχατζόπουλο και τα "45άρια" του Ψωμιάδη αλλά ο κατάλογος μοιάζει, και είναι ατέλειωτος.
Διώξεις σε Αθανασόπουλο και Μέργο για σύμβαση που υπέγραψαν όταν ήταν στο ΔΣ της ΔΕΗ με τον Μυτιληναίο, μακάρι να είναι αθώοι όπως για όλους εύχεται ο Prefadoros, ακέφαλο και πάλι το ΤΑΙΠΕΔ την ώρα που βρίσκονται μπροστά οι αποκρατικοποιήσεις ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, η "Ελευθεροτυπία" προβάλει το θέμα για τα χαμένα εκατομμύρια του ΕΟΤ επί υπουργίας Σπηλιωτόπουλου, Μαρκόπουλου, που βρίσκεται στη Βουλή από το 2011 με κίνδυνο παραγραφής, το "Έθνος" σε πρωτοσέλιδο βγάζει τα 2.200 σκάνδαλα που αραχνιάζουν από το 2007, το "Θέμα" μας λέει ότι "έστηναν έργα οι μεγαλοεργολάβοι", το "Βήμα" διαπιστώνει ότι η χώρα είναι ακίνητη λόγω ύφεσης και ανεργίας και η Τρόικα διαπιστώνει ότι τίποτα δεν προχωράει και πιέζει, λέμε τώρα, για σκληρότερα μέτρα.
Πέρα από τις δεσμεύσεις και τις επιταγές των Μνημονίων, συμβαίνει το εξής, το ντόπιο πολιτικό κατεστημένο αδυνατεί, όχι απλά να ανανεωθεί αλλά έστω να απεγκλωβιστεί ακόμα και από πρόσωπα που έχουν παίξει κατά καιρούς καταστροφικό ρόλο και όμως επανέρχονται συνεχώς σαν, περίπου, μεσσίες.
Σαφέστατα και υπάρχει εξήγηση, να πούμε και να δεχτούμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει τις ευγενέστερες προθέσεις για τη χώρα και το λαό μας.
Μάλιστα, κατ΄αρχήν για να γίνει Πρωθυπουργός, εκτός από την ψήφο του λαού και τη στήριξη Βενιζέλου και Κουβέλη, υπέγραψε, δυο φορές μάλιστα, δέσμευση στους δανειστές ότι θα εφαρμόσει τα Μνημόνια, κάτι που από μόνο του περιορίζει μέχρι εξαφάνισης τα περιθώρια ελιγμών και αποφάσεων υπέρ ακριβώς της χώρας και του λαού.
Κινείται και λειτουργεί σε ένα περιβάλλον, μέρος του οποίου είναι και ο ίδιος, που έχει καταγγελθεί, από τους ίδιους στις αντιπαλότητες τους, χρόνια τώρα ως ένα σάπιο διαπλεκόμενο σύστημα εξουσίας που ως στόχο έχει την διαιώνιση αυτής της εξουσίας και απομύζησης του εθνικού πλούτου και της παραγωγής του εργαζόμενου λαού.
Τα πρόσωπα που μπορεί να στηριχτεί και να εφαρμόσει την όποια πολιτική βρίσκονται στη μικρή δεξαμενή που τα αναπαράγει, κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της διεθνούς και ντόπιας ολιγαρχίας, αυτά με τη σειρά τους ακόμα και αν διαθέτουν αντιστάσεις "αναγκάζονται" να υποκύψουν, τόσο απλά είναι τα πράγματα.
Βάλτε και ισορροπίες και θέσεις για να εξασφαλιστεί η πλειοψηφία και συμπληρώνεται το παζλ.
Έτσι λειτουργεί ο Καπιταλισμός, όπως θέλετε πέστε τον, η ουσία δεν αλλάζει.
Να ρωτήσω εγώ ο αφελής, ο έρημος Prefadoros, γιατί έπρεπε να επανέλθει για Γραμματέας στο Υπουργείο Οικονομικών ένας που ήταν πάλι στην ίδια θέση στην αποτυχημένη θητεία Αλογοσκούφη; γιατί ένας παλιός Μάνατζερ και αμφισβητούμενος πρώην Πρόεδρος της ΔΕΗ να τοποθετηθεί κουμάντο στο ΤΑΙΠΕΔ, το πιο κρίσιμο πόστο για να βγει το όποιο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων;
Δεν υπάρχουν άλλοι Έλληνες νέοι, άξιοι, που έχουν τα προσόντα, που έχουν τις σπουδές και τις ικανότητες να καταλάβουν αυτές τις θέσεις; ποιος είναι ο λόγος που πρέπει να είναι από το σάπιο θερμοκήπιο;
Μα το είπαμε.
Prefadoros