Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

"Αποφύγαμε τη χρεοκοπία". Και γιατί εξαθλιωθήκαμε;

Δυστυχώς ακόμα και τα απαισιόδοξα σενάρια αποδείχτηκαν φτωχά για να αποδώσουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο Ελληνικός και ο Κυπριακός λαός. Με ακατανόητες αποφάσεις, ακόμα και για τον πιο σκληρό Καπιταλισμό, οδηγούνται χώρες στην εξαθλίωση χωρίς λογική και εμφανές επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Τι θέλουν επιτέλους, ξέρουν; έχουν κάποιο στόχο; κάπου που θέλουν να πάνε; εντάξει, η κλοπή της λαϊκής αποταμίευσης και μόχθου μπορεί να γίνουν πολύ πιο απλά και σίγουρα, εδώ όμως μιλάμε για πραγματική σφαγή και δρόμους χωρίς διέξοδο.

Με ανεργία κοντά στο 30%, ύφεση μεταξύ 5-6%, με αναβολή στις αποκρατικοποιήσεις, κλείσιμο μιας μονάδας της ΑΓΕΤ Ηρακλής, φυγή της Michelin στη Ρουμανία, πιστεύει ακόμα κανείς ότι έρχονται επενδύσεις που θα δώσουν πνοή σε μια καθισμένη οικονομία;

Ποιος θα αφήσει τα λεφτά του στην Κύπρο; ποιος θα βάλει τα λεφτά του σε επένδυση στην Ελλάδα;

Διώτης, Παπακωνσταντίνου, Γιώργος Παπανδρέου, ΣΔΟΕ, ΚΥΠ, Κουρής και βία σε φυλακισμένους το παζλ της ημερήσιας ειδησεογραφίας και ένας Πρωθυπουργός "κρυμμένος" στο Μαξίμου εδώ και δέκα μέρες.

Δυο χρόνια τα λέω και τα γράφω, αυτά που τώρα βλέπω είναι ακόμα χειρότερα, θα πάμε ακόμα πιο κάτω, ο πάτος κατέβηκε.

*** Ημέρα λύπης για την αποδημία του Ιεράρχη, όμως η ζωή συνεχίζεται και έτσι δύσκολη που έγινε αξίζει να αναρωτιόμαστε, τουλάχιστον αυτό ήθελε και ο Ιάκωβος Β΄, στην όποια κατεύθυνση.

Prefadoros