Παρασυρμένοι από το ράθυμο ύφος του, την κουρασμένη όψη του και το ανέμελο στυλ του πιστεύουν ότι είναι εύκολος στόχος για τις επιδιώξεις τους.
Είναι όμως έτσι;
Φυσικά και όχι, πίσω από την εικόνα βρίσκεται ένα πολιτικό ον στα όρια του αδίστακτου.
Στην εικοσάχρονη παρουσία του στα δημοτικά πράγματα έχει χρησιμοποιήσει ότι ήταν δυνατόν για να τον φέρει στη Δημαρχία τα οκτώ και πλέον χρόνια που συνεχίζονται.
Χρήμα, "ανίερες συμμαχίες" με πρώην αντιπάλους, ταύτιση με πολιτικούς αντιπάλους, κοινή πορεία με κομματικούς αντιπάλους, συνεργασία με αμφίβολα για την αντικειμενικότητά τους κανάλια και εφημερίδες, συκοφαντίες ακόμα και μηνύσεις για να καταφέρει να εδραιωθεί.
Συγχρόνως φρόντισε να περάσει στον κόσμο ένα φιλολαϊκό και φιλικό πρόσωπο που για τον απλό Δημότη έγινε το "καλό παιδί ο Τάκης".
Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο που επικράτησε τρεις φορές των αντιπάλων του κατά σειρά Χαραμής, Τσούρνος και Σαλεσιώτης με τους δύο πρώτους μάλιστα να είναι παλιός τους συνεργάτης.
Δίχως να διαθέτει το "ειδικό βάρος" των εκάστοτε αντιπάλων του στηριζόμενος στον "προσωπικό στρατό" από οπαδούς του που "στρατολόγησε" από απογοητευμένους για διάφορους λόγους πολίτες χωρίς ομοιογένεια και στοιχειώδες πολιτικό υπόβαθρο αναζητούσε πάντα το κάτι παραπάνω.
Πριν δεκαπέντε χρόνια θεωρώντας ότι αδικείται από τον τότε πανίσχυρο Δήμαρχο Γιώργο Τσούρνο του είχε πει μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο: "Στη θέση που βρίσκεσαι εγώ σε έφερα και εγώ θα σε γκρεμίσω", αποτέλεσμα η άμεση διαγραφή και αποπομπή από το Ναυπλιακό Συναγερμό.
Ακολούθησε δύο φορές η αποτυχημένη διεκδίκηση της Δημαρχίας, με αξιοσημείωτα πάντως ποσοστά, η σύμπραξη με τον Γιώργο Τσούρνο (βουνό με βουνό μόνο δε σμίγει) στις εκλογές του 2006 και τελικά μετά από δώδεκα χρόνων σε αντίπαλα στρατόπεδα η "σμίξει" με τον Παναγιώτη Αναγνωσταρά με την ξεκάθαρη φιλοδοξία να τον διαδεχτεί στο Δημαρχιακό θώκο.
Όμως είναι φανερό και ότι βιάζεται να διεκδικήσει θέσεις που αντικειμενικά δεν μπορεί αλλά και το κυριότερο υποτιμά συστηματικά τους αντιπάλους του.
Περίμενε δηλαδή ο Αναγνωσταράς και οι άλλοι μνηστήρες να πουν "περάστε κύριε Λάκη";
Οποία πολιτική αφέλεια, προφανώς δεν διδάχτηκε τίποτα τόσα χρόνια που ανακατεύεται με τα κοινά.
Το φινάλε είναι ήδη γνωστό, η διαγραφή Μπαρού και η απώλεια της Αντιδημαρχίας (ο Νόμος είναι σαφής παρά τα λεγόμενα περί του αντιθέτου).
Επιμύθιον: η πολιτική, και σε τοπικό επίπεδο, είναι ένα σπορ που ο μόνος κανόνας που ισχύει είναι ο κανόνας του ισχυρού, όλα τα άλλα επιτρέπονται, ακόμα και η προσπάθεια με όλα τα μέσα να πάρεις τη θέση του ισχυρού, μέχρις εκεί όμως.