Δεν είναι πολύς χρόνος που πέρασε από τον Οκτώβρη του 2009 όταν ο Γιώργος, όλο ενθουσιασμό και πίστη, μας είπε "πάμε" και μεις νομίζαμε ότι θα μας οδηγήσει τουλάχιστον σε καλύτερες μέρες από αυτές που μας είχε πάει ο Καραμανλής, αφού υπήρχανε και τα λεφτά.
Σύντομα αρχίσανε να μας ζώνουνε τα φίδια και λίγο αργότερα νοιώσαμε στο πετσί μας που ήθελε ο Γιώργος να μας πάει.
Όλοι ξέραμε πια, γι΄αυτό και με τη βοήθεια των φίλων μας Γαλλογερμανών στα δυο χρόνια τον ξεφορτωθήκαμε και στηρίξαμε εκείνο το έκτρωμα υπό τον Παπαδήμο, που εκτός από το ότι χάσανε Ελληνικές Τράπεζες, Ασφαλιστικά Ταμεία και Οργανισμοί και όσοι "αφελείς" ιδιώτες εμπιστεύτηκαν το κράτος τα λεφτά τους, μας επέβαλλε, θυμάστε το Φλεβάρη, το δεύτερο Μνημόνιο που αυτό του Γιώργου, το πρώτο, έμοιαζε παιδική χαρά.
Από την άλλη, ο Αντώνης δεν κρατιόταν να μας σώσει γιατί έβλεπε ότι "έρχεται βροχή έρχεται μπόρα" που λέει και ο Νιόνιος και φοβόταν μήπως "δεν προκάνει", που έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης, να γίνει Πρωθυπουργός.
Έτσι αφού μας πήγε δυο φορές σε εκλογές με το ζόρι, άρχισε να ξετυλίγει τα έτοιμα προγράμματα που είχε από τα ΖΑΠΠΕΙΑ, τα έτοιμα σταθερά φορολογικά συστήματα, τα αιτήματα της επαναδιαπραγμάτευσης, τις εγγυήσεις που είχε δώσει προεκλογικά για μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα 18 μέτρα, τα ισοδύναμα μέτρα και όλα τα καλούδια που ετοίμαζε για την ανάπτυξη και τα εξέθεσε στους άλλους δυο συνέταιρους που μετά δυσκολίας, μιλάμε πολύ μεγάλης δυσκολίας, του έδωσαν τη στήριξή τους και μια σειρά από δικούς τους για να στελεχώσουν την Κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό.
Έκαναν για το καλό της χώρας, για να σωθεί η Πατρίδα την καρδιά τους πέτρα, παραμέρισαν τις αρχές τους και αυτά που έλεγαν προεκλογικά και συμμάχησαν με τη μισητή, άλλοτε, Δεξιά.
Η τριπλέτα λοιπόν άρχισε να ζωγραφίζει στο γήπεδο, να ντρίπλες, να κωλοτούμπες, να τάκλιν, να σβούρες, να τσαλίμια, να κόλπα, ατέλειωτη παράσταση για όλα τα γούστα.
Μόνο που κανένας δεν γέλαγε, κάποιοι λίγοι μόνο, στα σκοτάδια και στο σκοτάδι του μυαλού και της ψυχής τους.
Νέες αγωνίες, νέο άγχος, "θα την πάρουμε" πατριώτες; και αν δεν την πάρουμε; να νέα μέτρα, να νέα χαράτσια, να νέες μειώσεις, να νέοι φόροι, να η εξαθλίωση, μεγαλώνει, μας πνίγει.
Και αφού τους δώσαμε τη μάνα μας και τον πατέρα μας, και την πατρίδα μας, να, το χαρμόσυνο μήνυμα από τον Αντώνη ήρθε.
""Μετά τον αγώνα που όλοι οι φίλοι μας αναγνωρίζουν θα μας τα δώσουν και μάλιστα όλα, βέβαια αυτά είναι μια ανάσα αλλά όπως έλεγε και ο Γιώργος, "θα τα καταφέρουμε", γιατί ο Έλληνας στα δύσκολα υπερπηδάει τα εμπόδια, είναι η φτιάξη του τέτοια.""
Ουουουουφφφφ, έφυγε ένα βάρος από πάνω μας, άλλωστε μας διαβεβαίωσε ο Πρωθυπουργός ότι αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα.
Επάνω στη χαρά το ξεφούρνισε ο Αντώνης και μας τα ΄κανε μούσκεμα.
Τι το ήθελες ρε Αντώνη αυτό το "ξεκινάμε"; άστο ρε παιδάκι μου, να χαρούμε λίγο τα δις που θα πάρουμε.
Μην το γρουσουζεύεις, ίδιο με το "πάμε" του Γιώργου είναι.
Σύντομα αρχίσανε να μας ζώνουνε τα φίδια και λίγο αργότερα νοιώσαμε στο πετσί μας που ήθελε ο Γιώργος να μας πάει.
Όλοι ξέραμε πια, γι΄αυτό και με τη βοήθεια των φίλων μας Γαλλογερμανών στα δυο χρόνια τον ξεφορτωθήκαμε και στηρίξαμε εκείνο το έκτρωμα υπό τον Παπαδήμο, που εκτός από το ότι χάσανε Ελληνικές Τράπεζες, Ασφαλιστικά Ταμεία και Οργανισμοί και όσοι "αφελείς" ιδιώτες εμπιστεύτηκαν το κράτος τα λεφτά τους, μας επέβαλλε, θυμάστε το Φλεβάρη, το δεύτερο Μνημόνιο που αυτό του Γιώργου, το πρώτο, έμοιαζε παιδική χαρά.
Από την άλλη, ο Αντώνης δεν κρατιόταν να μας σώσει γιατί έβλεπε ότι "έρχεται βροχή έρχεται μπόρα" που λέει και ο Νιόνιος και φοβόταν μήπως "δεν προκάνει", που έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης, να γίνει Πρωθυπουργός.
Έτσι αφού μας πήγε δυο φορές σε εκλογές με το ζόρι, άρχισε να ξετυλίγει τα έτοιμα προγράμματα που είχε από τα ΖΑΠΠΕΙΑ, τα έτοιμα σταθερά φορολογικά συστήματα, τα αιτήματα της επαναδιαπραγμάτευσης, τις εγγυήσεις που είχε δώσει προεκλογικά για μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα 18 μέτρα, τα ισοδύναμα μέτρα και όλα τα καλούδια που ετοίμαζε για την ανάπτυξη και τα εξέθεσε στους άλλους δυο συνέταιρους που μετά δυσκολίας, μιλάμε πολύ μεγάλης δυσκολίας, του έδωσαν τη στήριξή τους και μια σειρά από δικούς τους για να στελεχώσουν την Κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό.
Έκαναν για το καλό της χώρας, για να σωθεί η Πατρίδα την καρδιά τους πέτρα, παραμέρισαν τις αρχές τους και αυτά που έλεγαν προεκλογικά και συμμάχησαν με τη μισητή, άλλοτε, Δεξιά.
Η τριπλέτα λοιπόν άρχισε να ζωγραφίζει στο γήπεδο, να ντρίπλες, να κωλοτούμπες, να τάκλιν, να σβούρες, να τσαλίμια, να κόλπα, ατέλειωτη παράσταση για όλα τα γούστα.
Μόνο που κανένας δεν γέλαγε, κάποιοι λίγοι μόνο, στα σκοτάδια και στο σκοτάδι του μυαλού και της ψυχής τους.
Νέες αγωνίες, νέο άγχος, "θα την πάρουμε" πατριώτες; και αν δεν την πάρουμε; να νέα μέτρα, να νέα χαράτσια, να νέες μειώσεις, να νέοι φόροι, να η εξαθλίωση, μεγαλώνει, μας πνίγει.
Και αφού τους δώσαμε τη μάνα μας και τον πατέρα μας, και την πατρίδα μας, να, το χαρμόσυνο μήνυμα από τον Αντώνη ήρθε.
""Μετά τον αγώνα που όλοι οι φίλοι μας αναγνωρίζουν θα μας τα δώσουν και μάλιστα όλα, βέβαια αυτά είναι μια ανάσα αλλά όπως έλεγε και ο Γιώργος, "θα τα καταφέρουμε", γιατί ο Έλληνας στα δύσκολα υπερπηδάει τα εμπόδια, είναι η φτιάξη του τέτοια.""
Ουουουουφφφφ, έφυγε ένα βάρος από πάνω μας, άλλωστε μας διαβεβαίωσε ο Πρωθυπουργός ότι αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα.
Επάνω στη χαρά το ξεφούρνισε ο Αντώνης και μας τα ΄κανε μούσκεμα.
Τι το ήθελες ρε Αντώνη αυτό το "ξεκινάμε"; άστο ρε παιδάκι μου, να χαρούμε λίγο τα δις που θα πάρουμε.
Μην το γρουσουζεύεις, ίδιο με το "πάμε" του Γιώργου είναι.