Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Μείναμε στο Ευρώ, αποφύγαμε την πτώχευση. Γιατί δεν χαιρόμαστε;

Από το πρωί σκεφτόμουνα να γράψω για τη δόση που πήραμε και τη σελίδα που γυρίσαμε στο δρόμο προς την ανάπτυξη και τις καλύτερες μέρες.

Έτσι άλλωστε δεν μας είπε ο Πρωθυπουργός;

Σερφάροντας  στο διαδίκτυο, έπεσα στο blog του Νίκου Χατζηνικολάου, πάνω σε ανάρτηση του Στάθη που λέει πολύ περισσότερα από αυτά που είχα στο μυαλό μου να γράψω και καλύτερα διατυπωμένα.

Γράφω λοιπόν μερικές σκέψεις και σας παραπέμπω μετά στο αυθεντικό κείμενο του Στάθη χωρίς αντιγραφές.

Ένας Πρωθυπουργός, που μέχρι πριν ένα χρόνο μας έλεγε ότι πίστευε τα εντελώς αντίθετα για τη λύση του προβλήματος από αυτά που εφάρμοσε, που κατέλαβε την εξουσία συμμαχώντας με παραδοσιακούς μισητούς αντιπάλους της παράταξής του και δύο εκλογικές αναμετρήσεις, με σύνθημα να μην καταστραφεί η χώρα, έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα, παράταση της εξουσίας του, ένας Πρωθυπουργός που πέτυχε τα εξής:

Παρέδωσε την κυριαρχία της χώρας στους δανειστές.

Επίτροποι και επιτροπείες που παρακολουθούν τα πάντα.

Εξαθλίωσε οικονομικά το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων.

Γύρισε πίσω αιώνες τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών των εργαζομένων.

Κυβερνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου παρακάμπτοντας τη Βουλή και αγνοεί επιδεικτικά Δικαστικές αποφάσεις.

Αναγκάζει χιλιάδες νέους να φεύγουν από την πατρίδα τους για να βρουν δουλειά.

Διαλύει τα συστήματα Υγείας, Περίθαλψης και Πρόνοιας.

Ξεπουλά ότι αξίζει από την περιουσία του Δημοσίου, που ανήκει σε όλους.

Υποδαυλίζει, με αυτές τις πολιτικές, τις ακραίες συμπεριφορές και τα φαινόμενα, ρατσισμού, ξενοφοβίας, φασισμού και νεοναζισμού της κοινωνίας που απροστάτευτη και υποβαθμισμένη παραδίδεται σε ότι ποιο ευτελές υπάρχει.

Το αντάλλαγμα; θυμάμαι σαν τώρα τα λόγια του Αντώνη Σαμαρά, Φλεβάρης του 2012 ήτανε, "αν βγούμε από το Ευρώ και πτωχεύσουμε, δεν θα έχουμε φάρμακα, προϊόντα στα ράφια, δεν θα μπορούμε να εισάγουμε πετρέλαιο...".

Τώρα που μείναμε στο Ευρώ, φάρμακα δεν έχουμε, καταστήματα με ράφια δεν έχουμε και όσα απέμειναν μας κοιτάνε και τα κοιτάμε μιας και δεν υπάρχει Ευρώ για αγορές, όσο για πετρέλαιο, απλά το μυρίζουμε, ούτε για ζέστη ούτε για κίνηση περισσεύουν.

Να μην πάω στα βαθιά για το πως ευνοούνται οι εκλεκτοί και οικονομικά δυνατοί που αποτελούν και προνομιακούς συνομιλητές του Πρωθυπουργού μας, ούτε βέβαια για την ανάπτυξη μετά από έξι χρόνια ύφεσης και ποιος θα την πληρώσει και αυτή, άλλη φορά.

Διαβάστε το Στάθη, Κατιμάς με γραβάτες...