Πόση σημασία έχει πια αν θα πάρουμε την επόμενη δόση;
Ειλικρινά δεν ξέρω, αξίζουν όλα αυτά που μας περιμένουν για χάρη της;
Και να ήταν μόνο αυτά, άντε να τα υπομείνουμε, όμως αυτή η σαπίλα που μας πνίγει και που αναδύεται από κάθε σημείο του δημόσιου βίου πως να την αντέξουμε;
Λίστες, κοπτοραπτική ονομάτων, Μυστικές Υπηρεσίες, Υπουργοί που κανονικά θα έπρεπε να λογοδοτούν στη Δικαιοσύνη, εκβιασμοί και συναλλαγές, κραταιοί οικονομικοί παράγοντες που γκρεμίζονται σαν χάρτινοι πύργοι και οδηγούνται στον Κορυδαλλό, Μιντιάρχες που εκλιπαρούν για νέα δάνεια, λεφτά φεύγουν και ενώ όλοι ξέρουν ποιοι είχαν τα "μαύρα" κανείς δεν μιλάει, οι δανειστές μας γνωρίζουν τους "λαδιάριδες" και τους χρησιμοποιούν καταλλήλως, στην αναμπουμπούλα και οι τοπάρχες κανονίζουν τις δουλειές τους με το πρόσχημα της κρίσης.
Σταματάω και βλέπω τα πρόσωπα, ναι τα πρόσωπα, αυτών που φέρουν την κύρια ευθύνη που φτάσαμε ως εδώ.
Τα γνωστά πρόσωπα ορισμένων βαρόνων του ΠΑΣΟΚ που όλη μέρα μας λένε ότι αφού ψηφιστούν τα μέτρα την άλλη μέρα θα πρέπει να ανατραπεί το υπάρχων πολιτικό σύστημα εξουσίας και να αντικατασταθεί με ένα άλλο που φυσικά θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο οι ίδιοι.
Αν δεν είμαστε στην τραγική κατάσταση που είμαστε θα ήταν πρώτης τάξεως θέμα για τις επιθεωρήσεις -πάνε κι αυτές ελλείψει διάθεσης γέλιου- να προτείνουν λύσεις για το σύστημα που σάπισε αυτοί που ευθύνονται για τη σαπίλα.
Έχουν άραγε σκεφτεί μήπως δεν φταίει το σύστημα, που είναι απρόσωπο, και φταίνε αυτοί που το υπηρέτησαν με το συγκεκριμένο τρόπο; μήπως πρέπει να αποσυρθούν οι ίδιοι; μήπως, και κυρίως, αυτοί είναι το πρόβλημα;
Από κοντά και η αρμάδα του Φώτη Κουβέλη, "εντάξει" το βόδι αλλά η ουρά θα μας πειράξει, μήπως να πούμε παρών, δηλαδή κάτι σαν όχι και βλέπουμε;
Υπάρχουν και αυτοί που έχουν τακτοποιήσει τις δουλειές τους καιρό τώρα, ότι και να κάτσει η μπίλια εμείς μέσα θα είμαστε.
Το έγραψα σαν κουίζ, σαν αστείο και σοβαρό, είναι γνωστό στους παροικούντες στο κλεινόν άστυ του Ναυπλίου, Άγιο Νικόλα μεριά, εδώ και δέκα μήνες.
Οι μεγαλοδημοσιογράφοι των Αθηνών τώρα κάτι μυρίζονται, δεν μπορεί να τα ξέρουν και όλα!
Κατά τα άλλα το νέο Μνημόνιο και ο Προϋπολογισμός θα ψηφιστούν με λίγο ζόρι και θα περιμένουμε σαν επαίτες τοξικομανείς τη δόση μας.
*** Ο Καπιταλισμός που λέγαμε, έχει μόνιμο θύμα τη φτωχολογιά, τη μεσαία λεγόμενη τάξη κυρίως στις κρίσεις, και μέχρι οικονομικού θανάτου εξόντωση του αντίπαλου Καπιταλιστή στην οξεία φάση που διακυβεύονται οι ίδιες οι ισορροπίες του συστήματος.
Να πχ ο συντελεστής μείωσης των συντάξεων από 25% έγινε 15%, γιατί; μα για να "ωφεληθούν" οι μεγαλοσυνταξιούχοι.
Έχει ανάγκη από συμμάχους το Κεφάλαιο και βρίσκει πάντα πρόθυμους υπηρέτες.