Η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία βέβαια δεν εξαρτώνται από λεκτικές κορώνες και δημόσιες σχέσεις, είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά του τρόπου εφαρμογής συμφωνιών, συνθηκών, υποχρεώσεων και φυσικά δικαιωμάτων που απορρέουν από καταστατικές θέσεις που έχουν υπογραφεί από αυτούς που συμμετέχουν σε μια ένωση.
Η συστηματική παραβίαση ή η προσπάθεια παραπλάνησης και αποφυγής υποχρεώσεων και δεσμεύσεων είναι αυτές που δημιουργούν, και καλώς, έλλειψη εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας μεταξύ των εταίρων.
Δεν ξέρω το βαθμό που η χώρα μας έχει κάνει υπερβάσεις σε σχέση με τους άλλους εταίρους μας, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει τώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράς από τα πρώτα πράγματα που υποσχέθηκε και φαίνεται να υλοποιεί είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των εταίρων μας και η αξιοπιστία της Ελλάδας έναντι κυρίως των δανειστών της.
Αυτό βέβαια επίσημα και ως πρόθεση από τον Έλληνα Πρωθυπουργό.
Αγώνας προς κάθε κατεύθυνση των ισχυρών, μονόδρομος προς τη Μέρκελ στην ουσία, με ελπίδες ότι τα πράγματα αλλάζουν και οι Ευρωπαίοι φίλοι μας κατανοούν το δράμα μας και είναι διατεθειμένοι να μας βοηθήσουν.
Σαν απόδειξη και της προσπάθειας να γίνουμε καλοί και πιστοί η υπερψήφιση του Μνημονίου 3, του πιο βάρβαρου και αντιλαϊκού κατασκευάσματος που έχει υποστεί λαός.
Αντί όμως να αλλάξει το κλίμα, προς απογοήτευση του Πρωθυπουργού και των άλλων στηριγμάτων του μεταπολιτευτικού κατεστημένου, εισπράττουμε μεγαλύτερη δυσπιστία, λες και μας λένε οι φίλοι-εταίροι "ρε μπας και πάλι μας τη φέρετε;".
Υπάρχει εξήγηση; και βέβαια υπάρχει, μάλιστα ισχυρότατος συνδυασμός.
Κατ΄αρχήν όπως είναι γνωστό και όπως όλοι αποδέχονται, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χάσει προ πολλού την πολιτική της εξουσία παραχωρώντας την στη χρηματοοικονομική εξουσία.
Όταν τον πρώτο και βασικό ρόλο παίζουν οι Τράπεζες, οι αγορές και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν, πιστεύει κανείς ότι τους νοιάζει αν θα ματώσει ένας λαός και ύστερα κάποιος άλλος; τους ενδιαφέρει η πολιτική επιβίωση του Καραμανλή, του Παπανδρέου, του Βενιζέλου ή του Αντώνη Σαμαρά;
Από κει και πέρα υπάρχει και η απόλυτη γνώση από τους εταίρους μας της Ελληνικής πραγματικότητας, με στοιχεία, ονόματα και διευθύνσεις.
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, με τις διάφορες λίστες, τις έρευνες για τη SIEMENS και άλλες εταιρίες, τους ανθρώπους κλειδιά που μιλάνε και τα συστήματα υποκλοπών και πρόσβασης σε Τραπεζικούς λογαριασμούς που διαθέτουν, έχουν χαρτογραφήσει πλήρως το πολιτικοοικονομικό, επιχειρηματικό και μιντιακό κατεστημένο που για χρόνια ανακυκλώνεται και γνωρίζουν πολύ καλά πόσο διεφθαρμένο είναι.
Προφανέστατα λοιπόν δεν μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη σε ένα σάπιο σύστημα και στις εκβιαστικές ψήφους κάποιων Βουλευτών που δεν θα υπάρχουν αύριο.
Θυμάστε τις υπογραφές από τους αρχηγούς των κομμάτων, που ζήτησαν και πήραν; μόνο αφελείς δεν είναι.
Εξεπλάγησαν λοιπόν κάποιοι γιατί θα μας πάνε τη δόση πίσω και αν θα μας τη δώσουνε ολόκληρη ή τμηματικά και άλλα ηρωικά.
Δηλαδή τι περιμένανε; να μας δώσουν κοντά 45 δις Ευρώ να τα διαχειριστούν αυτοί που γνωρίζουν ότι...
Σταματάω, καταλάβατε φαντάζομαι, όσοι ίσως όχι, συγνώμη παιδιά...