Με ρωτάει ένας φίλος, "τι βλέπεις με τις εκλογές στην Αμερική, τη βάψαμε αν βγει ο Ρόμνευ;".
Από τότε που θυμάμαι, τέσσερις και βάλε δεκαετίες, οι μαλάκες οι Έλληνες ασχολούνταν με τις εκλογές στην Αμερική και πανηγύριζαν ή απογοητεύονταν ανάλογα με το ποιος έβγαινε Πρόεδρος.
Δεν πέρναγαν λίγοι μήνες για να αρχίζουν όλοι μαζί να τον βρίζουν, και μετά την άλλη τετραετία πάλι τα ίδια.
Μα είναι θέμα προσώπου η πολιτική απέναντι στην Ελλάδα ή σε κάθε χώρα; όχι φυσικά, ποιος δεν μπορεί να καταλάβει αυτό το πράγμα; και όμως σε κάθε εκλογή το ίδιο ερώτημα.
Πάμε παρακάτω, στα αμιγώς δικά μας, αυτή τη βδομάδα καλούμαστε να ψηφίσουμε αν το σκοινί που θα μπει θηλιά στο λαιμό μας θα είναι τρίχινο ή πλαστικό.
Έτσι μας απειλούν, έτσι μας εκβιάζουν, έτσι μας φοβίζουν.
Μάλιστα διαρρέουν ότι όσο πιο πολλούς ψήφους πάρει στη Βουλή το νομοσχέδιο με τα μέτρα, τόσο περισσότερα χρήματα θα μας δώσουν.
Όμως, όποιος νομίζει ότι με το να ψηφιστούν τα μέτρα θα γλιτώσουμε, κοροϊδεύει τον εαυτό του και στην ουσία δεν το πιστεύει αλλά έχει κάποιους λόγους γι΄αυτό.
Αν δεν ψηφιστούν πάλι, μπορεί με προϋποθέσεις να υπάρξει λύση, μα πρέπει να γίνουν πράγματα δύσκολα για το σύγχρονο Έλληνα.
Εξηγούμαι, με ελάχιστη απόκλιση από το στόχο του προϋπολογισμού για το 2012, λείπουν περίπου 2,5 δις, τα οποία μπορούν να καλυφτούν πολύ πιο εύκολα από τα 11,5 δις και χωρίς να ματώσει ο λαός, η χώρα μπορεί να καλύψει πλέον τις εγχώριες υποχρεώσεις και να σταθεί ισότιμα απέναντι στους εταίρους-δανειστές και να ζητήσει την αποπληρωμή του χρέους μέσα από την ανάπτυξη.
Φυσικά και με αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας κράτους και θεσμών.
Διαφορετικά, αφαιρώντας συνολικά 19 δις μέχρι το 2016 δεν χρειάζεται καμιά γνώση οικονομίας ότι η ύφεση θα καταστρέψει όλες τις υποδομές της χώρας και θα οδηγήσει πολύ περισσότερους στην ανεργία και την εξαθλίωση.
Έχοντας αυτά τα στοιχεία, που αρκετοί οικονομολόγοι επισημαίνουν, όχι βέβαια τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε να καταψηφιστούν τα μέτρα και να πάμε σε εκλογές ώστε να δημιουργηθεί ένα καινούργιο μπλοκ εξουσίας που θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος της νέας εποχής και της αναγκαίας πραγματικής νέας διαπραγμάτευσης.
Μπορεί τελικά να μην χρειαστεί να διαλέξουμε σκοινί, τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ πιο απλά και να εξαρτώνται μόνο από τις αποφάσεις μας.
Μπορεί να ήρθε η ώρα να το τολμήσουμε, πριν το φέρει η ζωή.
Την Τετάρτη το βράδυ θα ξέρουμε.
Από τότε που θυμάμαι, τέσσερις και βάλε δεκαετίες, οι μαλάκες οι Έλληνες ασχολούνταν με τις εκλογές στην Αμερική και πανηγύριζαν ή απογοητεύονταν ανάλογα με το ποιος έβγαινε Πρόεδρος.
Δεν πέρναγαν λίγοι μήνες για να αρχίζουν όλοι μαζί να τον βρίζουν, και μετά την άλλη τετραετία πάλι τα ίδια.
Μα είναι θέμα προσώπου η πολιτική απέναντι στην Ελλάδα ή σε κάθε χώρα; όχι φυσικά, ποιος δεν μπορεί να καταλάβει αυτό το πράγμα; και όμως σε κάθε εκλογή το ίδιο ερώτημα.
Πάμε παρακάτω, στα αμιγώς δικά μας, αυτή τη βδομάδα καλούμαστε να ψηφίσουμε αν το σκοινί που θα μπει θηλιά στο λαιμό μας θα είναι τρίχινο ή πλαστικό.
Έτσι μας απειλούν, έτσι μας εκβιάζουν, έτσι μας φοβίζουν.
Μάλιστα διαρρέουν ότι όσο πιο πολλούς ψήφους πάρει στη Βουλή το νομοσχέδιο με τα μέτρα, τόσο περισσότερα χρήματα θα μας δώσουν.
Όμως, όποιος νομίζει ότι με το να ψηφιστούν τα μέτρα θα γλιτώσουμε, κοροϊδεύει τον εαυτό του και στην ουσία δεν το πιστεύει αλλά έχει κάποιους λόγους γι΄αυτό.
Αν δεν ψηφιστούν πάλι, μπορεί με προϋποθέσεις να υπάρξει λύση, μα πρέπει να γίνουν πράγματα δύσκολα για το σύγχρονο Έλληνα.
Εξηγούμαι, με ελάχιστη απόκλιση από το στόχο του προϋπολογισμού για το 2012, λείπουν περίπου 2,5 δις, τα οποία μπορούν να καλυφτούν πολύ πιο εύκολα από τα 11,5 δις και χωρίς να ματώσει ο λαός, η χώρα μπορεί να καλύψει πλέον τις εγχώριες υποχρεώσεις και να σταθεί ισότιμα απέναντι στους εταίρους-δανειστές και να ζητήσει την αποπληρωμή του χρέους μέσα από την ανάπτυξη.
Φυσικά και με αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας κράτους και θεσμών.
Διαφορετικά, αφαιρώντας συνολικά 19 δις μέχρι το 2016 δεν χρειάζεται καμιά γνώση οικονομίας ότι η ύφεση θα καταστρέψει όλες τις υποδομές της χώρας και θα οδηγήσει πολύ περισσότερους στην ανεργία και την εξαθλίωση.
Έχοντας αυτά τα στοιχεία, που αρκετοί οικονομολόγοι επισημαίνουν, όχι βέβαια τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε να καταψηφιστούν τα μέτρα και να πάμε σε εκλογές ώστε να δημιουργηθεί ένα καινούργιο μπλοκ εξουσίας που θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος της νέας εποχής και της αναγκαίας πραγματικής νέας διαπραγμάτευσης.
Μπορεί τελικά να μην χρειαστεί να διαλέξουμε σκοινί, τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ πιο απλά και να εξαρτώνται μόνο από τις αποφάσεις μας.
Μπορεί να ήρθε η ώρα να το τολμήσουμε, πριν το φέρει η ζωή.
Την Τετάρτη το βράδυ θα ξέρουμε.