Μια πρώτη διάψευση της ρήσης του πρόβατου που το τρώει ο λύκος, που αποδίδεται στον αείμνηστο Ευάγγελο Αβέρωφ, ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος που κάθε άλλο παρά τον έφαγε ο λύκος, αφού μετά τη φυγή του από τη ΝΔ, έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας για δέκα χρόνια, καθόλου άσχημα.
Άλλες τρανταχτές περιπτώσεις, οι Αβραμόπουλος-Μπακογιάννη όσο και διάφοροι Βουλευτές που πηγαινοέρχονται μέσα-έξω, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Αυτός βέβαια που ανέλαβε να βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας αυτή, την επιτρέψτε μου "μπούρδα", είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ, που αφού προ 20 χρόνων βγήκε από το μαντρί, με τόση μάλιστα φασαρία, επανήλθε όχι μόνο στο μαντρί "αφάγωτος" αλλά έγινε και ο τράγος του μαντριού, να μην πω ο τσοπάνης.
Αυτό σκεφτόμουνα βλέποντας και ακούγοντας έναν κουρασμένο, φοβισμένο, απολογητή του αυταρχισμού και αλαζονείας του Πρωθυπουργό, με επιχειρήματα τύπου "αμαρτωλού" παρελθόντος που πρέπει να ξεπεράσουμε για να πάμε που άραγε; το μόνο σίγουρο όχι σε εκλογές, γιατί έτσι κινδυνεύει το πρόγραμμα των δανειστών και η δική του εξουσία.
Ας μη μιλήσω για την εικόνα των ξεγραβάκοτων Υπουργών που φώναξαν άρον άρον νυχτιάτικα στο Μαξίμου για να κάνουν δήλωση βγαίνοντας ότι στηρίζουν τις μεταρρυθμίσεις και την Κυβέρνηση τετραετίας.
Είναι οι στιγμές που αναρωτιέσαι, "γιατί ρε πούστη μου ευτελίζουν έτσι την πατρίδα;".
Ο άλλος, ο Βενιζέλος, αφού μας έβγαλε έναν προεκλογικό δεκάρικο, μας είπε ότι στηρίζει τον Σαμαρά γιατί το κόμμα του έχει το υψηλό καθήκον να κρατήσει τη χώρα όρθια!!!
Τι του λες τώρα; άστο γιατί δεν με βλέπω καλά.
Ένας Αριστερός, με χρόνια στην πολιτική, με αρκετά μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη σε κοινωνικούς αγώνες, πως μπορεί να την πατάει αγαπητέ Φώτη Κουβέλη και συντροφική ΔΗΜΑΡ;
Είναι δυνατόν να αλλάξουν ο πιο χαρακτηριστικός δεξιός πολιτικός και ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του συστήματος εξουσίας της χώρας, του ΠΑΣΟΚ;
Εγώ πιστεύω στις καλές προθέσεις σας, κυρίως στο να μην μπλέξει η χώρα σε περιπέτειες, όμως όταν ήρθαν τα δύσκολα, όταν πια τα νούμερα δεν βγαίνουν, όταν τα αδιέξοδα των Μνημονίων είναι προφανή, όταν επομένως η εξουσία πρέπει να γίνει απόλυτη και αυταρχική, πριν καταρρεύσει, έπρεπε να το περιμένατε.
Τώρα; νέα κουστούμια, καλοκαιρινά μόνο, ερχόμενο το φθινόπωρο θα φέρει την αλλαγή που θα χρειαστεί πολύ κόπο και δουλειά για να ξεκινήσει από τα ερείπια, που θα αφήσουν φεύγοντας.
Και το κακό είναι ότι σκέφτομαι το μέλλον και δεν μπορώ να κατουρηθώ στα γέλια.
Prefadoros