Με ρωτάει προχθές η πεθερά μου, "τι είναι αυτό παιδάκι μου -τρόπος του λέγειν- αυτό το "σεξστορ" που μας έχουν πρήξει οι τηλεοράσεις;", "θα κάνει καλύτερη τη ζωή μας;".
Σκούρα τα πράγματα, πως να τα πεις; είναι και σε μια ηλικία "φεύγα", μην τη χάσουμε και πριν την ώρα της, χάσουμε και τη σύνταξη.
- "Κοίταξε να δεις, τα πράγματα είναι απλά, εσένα σου άφησε ο μακαρίτης ένα σπιτάκι, ένα χέρσο που το έγραψες στα εγγόνια και μια συνταξούλα που σου φτάνει και περισσεύει".
- "Όπως τα λες κάτι μου κρύβεις, θέλω να ξέρω, νομίζεις ότι δεν καταλαβαίνω; τόσα χρόνια βλέπω τηλεόραση, οικονομολόγος έγινα".
- "Λοιπόν τα λέω μαζεμένα, το ΑΕΠ μέσα σε πέντε χρόνια έχασε 30%, η ύφεση εξακολουθεί να βολοδέρνει στο -5% για έβδομη χρονιά, η ανεργία στο 27-30%, χιλιάδες λουκέτα στα μαγαζιά, ισοπέδωση μισθών και συντάξεων στα όρια πείνας, διάλυση του κοινωνικού κράτους και υποβάθμιση την παροχών υγείας, κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, ελαστικά ωράρια "απασχόλησης" και πετσοκομμένες αποδοχές, ξεπούλημα σε ότι απέμεινε και έχει αξία, η δημόσια περιουσία αντιπαροχή στους τοκογλύφους, παράδοση στο διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο κάθε πλουτοπαραγωγικής πηγής, εξασφαλισμένης κερδοφορίας "επενδύσεις" από τους μόνιμους εθνικούς εργολάβους και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, χαράτσια και φόροι για το λαό, ασυλία για τους κοσμούντες τις Λίστες της φοροδιαφυγής, άλωση του κράτους από ημέτερους και ευλαβική τήρηση του 4-2-1 στη στελέχωση, ανάπτυξη που όλο ακούμε και δεν έρχεται, ανάκαμψη που ψάχνουμε και δεν υπάρχει, αυταρχισμός στα όρια της νομιμότητας, δανειολήπτες και καταχρεωμένοι πολίτες που κινδυνεύουν να χάσουν την περιουσία τους λόγω αδυναμίας πληρωμής των δανείων, νέοι που φεύγουν κατά χιλιάδες παίρνοντας μαζί τους τη γνώση και το δυναμικό της ηλικίας τους, μια χώρα ουραγός, στον πάτο της κατάταξης των προηγμένων χωρών, ένα κράτος "μπαταχτσής" που χρωστά στους πολίτες του για χρόνια περισσότερα από 7,5 δισ. και που με διάφορες αλχημείες τα καθυστερεί, χιλιάδες αυτοκτονίες, δεκάδες χιλιάδες άστεγοι και συσσίτια παντού, μια Κυβέρνηση με περισσότερους από πενήντα Υπουργούς, εκατοντάδες Γραμματείς και χιλιάδες Συμβούλους και παρατρεχάμενους να διοικούν ένα Λαό που του στερούν βασικές ανάγκες για να πληρώνονται οι διεθνείς τοκογλύφοι, φτάνουν αυτά ή να συνεχίσω;"
Όσο μίλαγα έβλεπα τα μάτια της να βουρκώνουν, σταμάτησα.
- "Άκου", ψέλλισε, "νομίζεις ότι δεν τα ξέρω; ότι δεν τα ξέρουμε εμείς οι μεγαλύτεροι; όλα τα καταλαβαίνουμε και αν δεν αντιδρούμε είναι γιατί φοβόμαστε, φοβόμαστε την αιματοχυσία παιδάκι μου".
- "Δεν σε καταλαβαίνω, τι θέλεις να πεις; γιατί να χυθεί αίμα;"
- "Σιχτιρίζω τον εαυτό μου, τόσα χρόνια λέγαμε σαν απειλή, τα κατάλοιπα που ίσως δεν ξεπεράσαμε, σε παιδιά και εγγόνια, "κατοχή που σας χρειάζεται" και να που για τους περισσότερους ήρθε. Μετά ξέρεις τι ακολούθησε".
Prefadoros