Τα αδιέξοδα είναι μπροστά μας, η νέα επίθεση στα εισοδήματα και τις κοινωνικές παροχές σχεδόν προαναγγέλονται, το κούρεμα των καταθέσεων, οι πλειστηριασμοί και οι φορολογικές επιβαρύνσεις, οι απολύσεις στο Δημόσιο, φοβίζουν κάθε Έλληνα.
Τεράστια η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το ούτως ή άλλως ετοιμόρροπο σκηνικό, και γι΄αυτό περισσότερο επικίνδυνο, δεν φτάνει η καταγγελία, η αναμονή της κατάρρευσης που θα συμπαρασύρει ότι έχει μείνει όρθιο στη χώρα.
Όχι μόνο αυτό, αλλά και η αντίσταση, που θα είναι σφοδρή όταν έρθει η ώρα.
Έτοιμη, από τώρα, πειστική, ρεαλιστική και κατανοητή πρόταση, να γίνει κτήμα του λαού που θα την εμπιστευτεί και θα την στηρίξει.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, υπάρχουν λύσεις που δίνουν προτεραιότητες στον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Αυτό είναι το πρόσταγμα για μια Κυβέρνηση Αριστεράς, από εκεί αντλεί τη δύναμη της, γι΄αυτό παλεύει.
Ακούμε και διαβάζουμε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε ένα συστημικό κόμμα, κάτι σαν το παλιό ΠΑΣΟΚ, ότι ακόμα και αν έρθει στην Κυβέρνηση δεν θα μπορέσει παρά να εφαρμόσει την ίδια πολιτική και να σεβαστεί τις υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί.
Επίσημα, από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον, αυτά δεν προκύπτουν από πουθενά, όμως ήδη περνούν στο λαό, ιδιαίτερα σε στρώματα μικροαστικά που φοβούνται να κάνουν το βήμα απεγκλωβισμού από το συντηρητισμό τους, που προτιμούν να μείνουν ακίνητα αφού και "οι άλλοι τα ίδια θα κάνουν".
Εκεί χρειάζεται η απάντηση, η πειστική απάντηση για Κυβέρνηση Αριστεράς αύριο, που δεν θα αλλοτριωθεί από το σύστημα γιατί δεν θέλει και γιατί δεν χρωστά τίποτα στο σύστημα.
Όσο πιο ευρύτερες και διακριτές είναι οι δυνάμεις που συγκροτούν το ΣΥΡΙΖΑ, όσο πιο δυνατές είναι οι Συνιστώσες, τόσο πιο μεγάλες πιθανότητες έχει να πετύχει η Κυβέρνηση της Αριστεράς, τόσο μεγαλύτερες αντοχές θα έχει στις επιθέσεις των λογής συμφερόντων, τόσο θα στηρίζεται από το λαό.
Ο πόλεμος που γίνεται συντονισμένα από όλο το κατεστημένο στις Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, δεν προκαλεί εντύπωση γιατί γίνονται; μήπως αυτοί ξέρουν καλύτερα ότι το εμπόδιο είναι αυτή η διαφορετικότητα στις κοινές αποφάσεις που δεν μπορούν να σπάσουν, όσο υπάρχουν οι Συνιστώσες αναχώματα των συντηρητικών λύσεων;
Προσωπικά πιστεύω ότι οι Συνιστώσες, το όνομα δεν έχει σημασία, πρέπει να διατηρηθούν ως θεματοφύλακας του πλουραλισμού, της διαφορετικότητας, της αυθεντικότητας συγχρόνως, των δικαιωμάτων μειοψηφιών, των αντισυστημικών προτάσεων και θέσεων.
Το επερχόμενο Συνέδριο και η εμπειρία, η δημιουργικότητα της Αριστεράς, θα βρουν τρόπο ώστε οι Συνιστώσες, με το όποιο όνομα, να είναι παρούσες στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ.
Prefadoros