Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Νέα δεν υπάρχουν στη γειτονιά μας, μπορεί και να σκέφτονται

Με καλή διάθεση το λέω, μακάρι οι τραγικοί τελευταίοι μήνες να γίνουν αφορμή εποικοδομητικού διαλόγου, ακόμα και με διαφωνίες, γιατί φαντάζομαι έγινε κατανοητό ότι κανένας δεν περισσεύει.


Είναι τόσο δύσκολη η συγκυρία που για να καταφέρουμε να βγούμε, τουλάχιστον σαν περιοχή, μια ώρα αρχύτερα από την κρίση πρέπει να υπάρξει μια μίνιμουμ συνένεση με χαμήλωμα των εγωισμών, προσωπικών διαφορών και των κάθε είδους αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων που δεν έχουν σχέση με τα καυτά ζητήματα που πρέπει να λυθούν.

Παρήγορο δείγμα η συζήτηση για το σχέδιο πόλης, σε απλά Ελληνικά, που παρά τη διαφορετική άποψη που εκφράστηκε κυρίως από το Χρήστο Γραμματικόπουλο, έγινε σε πολιτισμένα πλαίσια και προτάθηκε μια λύση που μπορεί να ξεμπλοκάρει τις διαδικασίες και να προχωρήσει ταχύτερα η υλοποίηση του.

Θα ήταν καλύτερη μια ομοφωνία; μπορεί, όμως καμιά φορά και η καταγραφή αντιρρήσεων κάνει καλό σε μια κοινή προσπάθεια.

Αν έχει λάθος ο Γραμματικόπουλος θα το χρεωθεί, αν ο Δήμαρχος και οι Τεχνικές Υπηρεσίες και αυτό θα φανεί.

Αυτό που λέει ο Prefadoros είναι ότι για πρώτη ίσως φορά έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο σοβαρή και εποικοδομητική συζήτηση και μακάρι να ακολουθήσουν και άλλες, έτσι προχωρούν οι λύσεις στα προβλήματα.

Οι ξερολισμοί, οι ειρωνείες, η απαξίωση και υποτίμηση, κυρίως από την εξουσία που πρέπει να στέκεται ένα βήμα πιο πάνω, για την πόλη και την περιοχή μας ενδιαφερόμαστε όλοι, πρέπει να σβήσουν από τον τρόπο άσκησης της εξουσίας και του πολιτικού διαλόγου, από όλους.

Πιστεύω να γίνεται κατανοητό, την κύρια ευθύνη τη φέρνει ο Δήμαρχος, αυτός καθορίζει την ατζέντα, αυτός δίνει τον τόνο και προσδιορίζει το επίπεδο της αντιπαράθεσης.

Οι όποιες αδυναμίες και τα λάθη που είναι φυσιολογικό να γίνονται, πρέπει να τοποθετούνται στη σωστή τους διάσταση και να αναγνωρίζονται με αίσθημα απλής αστοχίας και όχι ηθελημένης ή σκόπιμης αντιστροφής της πραγματικότητας.

Απλές σκέψεις μετά από ένα Σαββατοκύριακο με λίγους επισκέπτες μεταξύ των οποίων και κάποιοι γνωστοί του Νομικού κόσμου και του επιχειρηματικού-πολιτικού που έκαναν αισθητή την παρουσία τους και έδειξαν ότι απολάμβαναν το βροχερό Ανάπλι.

Έχει τόση δύναμη αυτή η πόλη που μπορεί να διαψεύσει όλους εμάς που βλέπουμε την παρακμή να μας βουλιάζει.

Μακάρι, που λέει και ο Δημήτρης Κωστούρος, να μας διαψεύσει, όμως εγώ σαν Prefadoros φοβάμαι για τα μεγάλα έργα που μας έχουν υποσχεθεί και για το Μπούρτζι που δείχνει κουρασμένο, γερασμένο, παρατημένο στην αρμύρα, τους αγέρηδες και τα κύματα.