Τι θα γίνει; Τι βλέπεις; Τι θα κάνουμε;
Τα ερωτήματα της εποχής που γίνονται όλο και πιο έντονα καθώς έρχεται ένας σκληρός και κρύος, όπως λένε, χειμώνας.
Η συνηθισμένη απάντηση είναι, τίποτα, αλλά όλοι περιμένουν ότι κάτι θα γίνει και θα αλλάξουν τα πράγματα.
Όλοι λένε ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, αλλά συγχρόνως δεν είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τίποτα από αυτά που τους έχουν απομείνει, για να διεκδικήσουν αυτά που θα χάσουν γιατί περιμένουν ότι θα τους τα χαρίσουν.
Με λίγα λόγια, τίποτα δεν γίνεται, δεν υπάρχει σωτηρία, θα βουλιάζουμε όλο και περισσότερο στη μιζέρια και την εξαθλίωση που μας επέβαλλαν.
Μας την επέβαλλαν, αλλά και μεις ούτε αντιδρούμε ούτε αποφασίζουμε να διορθώσουμε τις αιτίες που μας έφτασαν εδώ.
Τα χίλια δίκια έχουμε, για τη συντριπτική πλειοψηφία πάντα μιλάω, αλλά ρε παιδιά όταν δεν αλλάζουμε μυαλά και νοοτροπία, και στην ψήφο μας αλλά και στο χαρακτήρα μας, τότε τίποτα δεν πρόκειται να πάει καλύτερα.
Προσπαθούμε να μηχανευτούμε τρόπους να διατηρήσουμε την επίπλαστη ευδαιμονία μας αντί να βρούμε λύσεις ώστε να δημιουργήσουμε νέες συνθήκες ποιοτικότερης ζωής.
Η απογοήτευση έρχεται από τους νέους, με κάποιο μαγικό τρόπο υιοθέτησαν τη στρεβλή άποψη ότι θα πάνε στα εξωτερικά όπου εκεί τους περιμένουν με ανοιχτές αγκαλιές να τους προσφέρουν μεταπτυχιακά και δουλειές και εξασφάλιση για όλη τους τη ζωή.
Άμα δεν ψάξεις, άμα δεν βρεις τις αιτίες, άμα δεν καταλάβεις γιατί συμβαίνουν αυτά, δεν πρόκειται να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη.
Θα μείνεις εγκλωβισμένος σε τσιτάτα περί δημοκρατίας και ελευθερίας που περιφέρουν καμιά τρακοσαριά χρόνια τώρα οι κήνσορες του Καπιταλισμού.
Ξεφύγαμε, προχτές λοιπόν το βράδυ, μεταξύ δεύτερου και τρίτου στη μπάρα ενός μαγαζιού της παραλίας Ναυπλίου, ρωτάω το φίλο μου, "σας φέρανε νερό στο Κουτσοπόδι;".
-- "Πλάκα μου κάνεις, δεν ξέρεις ότι το Κουτσοπόδι δεν έχει νερό από τον Ανάβαλο;".
-- "Καλά ρε φίλε, μέσα στον κάμπο και δεν έχετε νερό να ποτίσετε;".
Δεν απάντησε, παράγγειλε μια γύρα ακόμη.
-- "Λοιπόν, άκου Prefadore, κάθε Παρασκευή στο Κουτσοπόδι έχουμε Λαϊκή και υπάρχουν τέσσερις καφενοταβέρνες που λειτουργούν, για το Κουτσοπόδι μιλάμε".
Άδειασα το ποτήρι με τη μία, άλλωστε είχε έρθει το καινούργιο.
-- "Ρε, εκείνη τη γκόμενα τη Ρούλα, τι βλέπεις;"
Αυτή η χώρα δεν πρόκειται να σωθεί.
Τα ερωτήματα της εποχής που γίνονται όλο και πιο έντονα καθώς έρχεται ένας σκληρός και κρύος, όπως λένε, χειμώνας.
Η συνηθισμένη απάντηση είναι, τίποτα, αλλά όλοι περιμένουν ότι κάτι θα γίνει και θα αλλάξουν τα πράγματα.
Όλοι λένε ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, αλλά συγχρόνως δεν είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν τίποτα από αυτά που τους έχουν απομείνει, για να διεκδικήσουν αυτά που θα χάσουν γιατί περιμένουν ότι θα τους τα χαρίσουν.
Με λίγα λόγια, τίποτα δεν γίνεται, δεν υπάρχει σωτηρία, θα βουλιάζουμε όλο και περισσότερο στη μιζέρια και την εξαθλίωση που μας επέβαλλαν.
Μας την επέβαλλαν, αλλά και μεις ούτε αντιδρούμε ούτε αποφασίζουμε να διορθώσουμε τις αιτίες που μας έφτασαν εδώ.
Τα χίλια δίκια έχουμε, για τη συντριπτική πλειοψηφία πάντα μιλάω, αλλά ρε παιδιά όταν δεν αλλάζουμε μυαλά και νοοτροπία, και στην ψήφο μας αλλά και στο χαρακτήρα μας, τότε τίποτα δεν πρόκειται να πάει καλύτερα.
Προσπαθούμε να μηχανευτούμε τρόπους να διατηρήσουμε την επίπλαστη ευδαιμονία μας αντί να βρούμε λύσεις ώστε να δημιουργήσουμε νέες συνθήκες ποιοτικότερης ζωής.
Η απογοήτευση έρχεται από τους νέους, με κάποιο μαγικό τρόπο υιοθέτησαν τη στρεβλή άποψη ότι θα πάνε στα εξωτερικά όπου εκεί τους περιμένουν με ανοιχτές αγκαλιές να τους προσφέρουν μεταπτυχιακά και δουλειές και εξασφάλιση για όλη τους τη ζωή.
Άμα δεν ψάξεις, άμα δεν βρεις τις αιτίες, άμα δεν καταλάβεις γιατί συμβαίνουν αυτά, δεν πρόκειται να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη.
Θα μείνεις εγκλωβισμένος σε τσιτάτα περί δημοκρατίας και ελευθερίας που περιφέρουν καμιά τρακοσαριά χρόνια τώρα οι κήνσορες του Καπιταλισμού.
Ξεφύγαμε, προχτές λοιπόν το βράδυ, μεταξύ δεύτερου και τρίτου στη μπάρα ενός μαγαζιού της παραλίας Ναυπλίου, ρωτάω το φίλο μου, "σας φέρανε νερό στο Κουτσοπόδι;".
-- "Πλάκα μου κάνεις, δεν ξέρεις ότι το Κουτσοπόδι δεν έχει νερό από τον Ανάβαλο;".
-- "Καλά ρε φίλε, μέσα στον κάμπο και δεν έχετε νερό να ποτίσετε;".
Δεν απάντησε, παράγγειλε μια γύρα ακόμη.
-- "Λοιπόν, άκου Prefadore, κάθε Παρασκευή στο Κουτσοπόδι έχουμε Λαϊκή και υπάρχουν τέσσερις καφενοταβέρνες που λειτουργούν, για το Κουτσοπόδι μιλάμε".
Άδειασα το ποτήρι με τη μία, άλλωστε είχε έρθει το καινούργιο.
-- "Ρε, εκείνη τη γκόμενα τη Ρούλα, τι βλέπεις;"
Αυτή η χώρα δεν πρόκειται να σωθεί.