Ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα αν θα φτάναμε ως εδώ ή αν θα είχαμε πάρει άλλη ρότα, αν δεν υπήρχε αυτός ο πόλεμος των δύο υπέρμετρα φιλόδοξων πολιτικών;
Δυστυχώς από τα αλληλοκαρφώματα τους, έστω και καθυστερημένα, μαθαίνουμε τον ρόλο που έπαιξαν οι ίδιοι ως οι πρωταγωνιστές στην αντιμετώπιση της κρίσης και το πόσο ανεπαρκείς τελικά αποδείχτηκαν.
Φυσικά και έχουν το δικαίωμα να ζητούν την ψήφο του Ελληνικού λαού, όπως και κάθε άλλος υποψήφιος, μπορούν μάλιστα και να ελπίζουν ότι ξεχάσαμε ή άλλα ζήσαμε και άλλα νομίζαμε ότι ζήσαμε αν τους πιστέψουμε.
Είπαμε ότι ο λαός ξεχνά εύκολα, έχει όμως κρίση και τη δύναμη της ψήφου που τελειώνει και τον πιο δυνατό πολιτικό, αυτόν που φαίνεται, και φυσικά δεν είναι, άτρωτος.
Έχετε σκεφτεί την πολιτική ζωή της χώρας χωρίς τους Βενιζέλο-Παπανδρέου;
Πιστεύει κανείς πως το Κράτος θα λειτουργεί χειρότερα; Πως δεν θα δοθούν λύσεις στα προβλήματα που και οι ίδιοι με τις πολιτικές τους δημιούργησαν;
Σκεφτείτε την επόμενη μέρα, με όσο το δυνατόν λιγότερους αυτοδιαφημιζόμενους πυλώνες σταθερότητας και έμπειρους διαπραγματευτές, όπως οι ίδιοι θεωρούν τους εαυτούς τους, δεν θα είναι καλύτερη αυτή η μέρα;
Πόσο καλύτερη θα είναι αυτή η μέρα αν μείνουν και οι δύο κάτω από 3%; Αν μας λείψουν, άλλοι για πολύ και άλλοι για πάντα, μπας και απαλλαγούμε από τη σοφία και τη γνώση τους που τόσο "καλό" μας έκανε.
Ευκαιρίες στο λαό δεν δίνονται κάθε μέρα, τώρα έχει μία, και μπορεί, εύκολο είναι...
Prefadoros