Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Να θυμηθούμε, γιατί όχι να συγκρίνουμε;

Εκτός από το Δημοτικό χρήμα, που όπως είπαμε αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του Δημάρχου και της ηγετικής ομάδας που διοικούν το Δήμο Ναυπλιέων, υπάρχει και μια οργανωμένη επικοινωνιακή ομάδα σε κανάλια, διαδίκτυο και εφημερίδες που έχει αναλάβει και το πιο ασήμαντο, συνηθισμένο ή υποχρεωτικό να το παρουσιάζει σαν μέγα επίτευγμα κυρίως του Δημήτρη Κωστούρου.

Αυτή η ομάδα φροντίζει καθημερινά να προβάλει το Δήμαρχο και να υποβαθμίζει ή να αποσιωπά ότι θεωρεί ότι τσαλακώνει την εικόνα του.

Αν δε κάποιος κάνει κριτική που δεν αρέσει ρίχνεται στην πυρά της συκοφαντίας ώστε να χαρακτηριστεί ως αναξιόπιστος.

Δεν είναι όμως το θέμα μου αυτό, αφορμή αποτελεί να θυμηθώ, και γιατί όχι να προκαλέσω, μνήμες και δραστηριότητες κάποιων ανθρώπων που για χρόνια ήταν αυτοί που λειτουργούσαν το Δήμο, χωρίς διαφημίσεις στα ΜΜΕ και δεχόμενοι μάλιστα τόνους λάσπης και απαξίωσης.

Κατά ένα περίεργο τρόπο η ζωή εκδικείται, καμιά φορά δικαιώνει κιόλας, όμως σίγουρα δεν αδικεί, οι άνθρωποι αδικούν.

Για να θυμηθούμε λοιπόν και να μάθουν οι νεώτεροι, όταν είσαι για δεκαπέντε χρόνια Αντιδήμαρχος ή έχεις άλλα αποφασιστικά πόστα σε ένα Δήμο, πρέπει να συμβαίνουν δυο πράγματα, εμπιστοσύνη από το Δήμαρχο και ευρεία εκλογική αποδοχή.

Οι τρεις συμπολίτες που θα αναφέρω είχαν και τα δύο, εμπιστοσύνη από τους Δημάρχους Τσούρνο και Χαραμή, από τους πρώτους σε σταυρούς σε αλλεπάλληλες εκλογές, από το 1987 έως το 2002.

Γιάννης Μπινιάρης, Γιώργος Ξυνός, Μπάμπης Θανόπουλος, πολυσυζητημένοι στην εποχή τους, ξεχασμένοι πια, οι δύο έχουν φύγει από καιρό.

Πολυτεχνίτες και γνωρίζοντας πράγματα που σπουδασμένοι ούτε καν υποψιάζονται ότι υπάρχουν, άνθρωποι που επικοινωνούν με άνεση με ένα προσωπικό λίγων ατόμων και λίγων δυνατοτήτων, που όμως καταφέρνουν να το κινητοποιούν και να λύνουν προβλήματα που οι σημερινές πολυάνθρωπες και με εξαιρετικά τεχνικά μέσα Υπηρεσίες δεν μπορούν ή δυσκολεύονται.

Το εργατοτεχνικό προσωπικό εκείνων των χρόνων δεν αριθμούσε πάνω από πέντε-έξι άτομα, ένα αρχιεργάτη και τους ανθρώπους της καθαριότητας.

Αυτοί λοιπόν οι λίγοι κατάφερναν πράγματα και ήταν παντού, σε πλημμύρες, φωτιές, αγωγούς, πεζοδρόμια, κολώνες και λάμπες, φρεάτια, σπασμένα δένδρα και καταστροφές, στους κήπους, στις εκδηλώσεις του Δήμου, στους στολισμούς, σε γκρεμίσματα, επιδιορθώσεις, χωρίς ωράρια και τη θαλπωρή κάποιου γραφείου.

Σε εποχές που ούτε τα δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, οι δρόμοι και οι άλλες υποδομές ήταν όπως σήμερα, με μεγάλες ελλείψεις και ημιτελή έργα που είχαν συνεχώς προβλήματα.

Μοιάζουν μακρινά, οι τρεις Σύμβουλοι και Αντιδήμαρχοι κατηγορήθηκαν, το γνωστό σπορ που ανθεί ιδιαίτερα στον τόπο μας, κατά καιρούς για διάφορες αδιαφανείς πράξεις τους, για αυταρχισμό και για αλαζονεία.

Τίποτα φυσικά ούτε απεδείχθη ούτε καν έφτασε στο σημείο επίσημης καταγγελίας.

Πλην του ότι ο Γιάννης Μπινιάρης διεκδικούσε τις ψήφους των Ρομά από άλλους συνυποψηφίους του και προώθησε τη μελέτη της Αιγίου, που ποτέ δεν εφαρμόστηκε, όσο για το Γιώργο Ξυνό ότι πλήρωνε τη ΔΕΗ σε κάποιες γριούλες της Πρόνοιας που δεν είχαν χρήματα, χωρίς ο ίδιος να το δημοσιοποιήσει ποτέ.

Αν έκανα αυτή την αναφορά, που ίσως κάποιους να τους παραξενέψει, την έκανα για να δείξω πόσο λίγοι είναι οι σημερινοί Άρχοντες του Δήμου, σε σχέση με κάποιους παλιούς, που με ένα τεράστιο τεχνικό εξοπλισμό, με πολυάριθμο προσωπικό, επιστημονικό, τεχνικό και εργατικό, κάποιες λίγες καθημερινές επεμβάσεις και εργασίες τις παρουσιάζουν σαν κάτι εξαιρετικό που γίνεται χάρη στην ικανότητα του Δημάρχου.

Ξέρετε, λέω να συνεχίσω, ξεκίνησα από τις απλές καθημερινές δραστηριότητες του Δήμου και στους ανθρώπους που ότι και να πει κάποιος, ήταν αυτοί που σήκωναν το βάρος συνήθως αυτών που κανένας δεν θέλει να αναλάβει και να φέρει σε πέρας.

Θα πούμε και για τον Πολιτισμό, τον Τουρισμό, κυρίως τα έργα, για να φανεί η σημερινή φτωχή πραγματικότητα, αυτή που χαρακτηρίζει την ανεπάρκεια και τη χαμηλή προοπτική της Δημαρχίας Κωστούρου.

Prefadoros