Μια υγιής αντίδραση σε μια όλο και πιο σκληρή και απάνθρωπη πολιτική σε βάρος των αδύνατων στρωμάτων της κοινωνίας και κυρίως των νέων.
Βέβαια παραμένει ζητούμενο ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτών των κινητοποιήσεων και κυρίως το μετά της συνειδητοποίησης όλου αυτού του κόσμου των αιτίων που φτάσαμε ως εδώ.
Γιατί μπορεί να είναι σχεδόν όλοι αγανακτισμένοι αλλά δεν υπάρχει κοινή οπτική γωνία του προβλήματος και της προτεινόμενης λύσης.
Γιατί μια λύση προς συντηρητικές ρυθμίσεις και τακτοποιήσεις χωρίς να θιγούν οι ισορροπίες του συστήματος το μόνο που θα καταφέρουν είναι η απογοήτευση των Αγανακτισμένων και η ανάμνηση της συμμετοχής στη διαμαρτυρία της πλατείας.
Σκεφτείτε μόνο την μείωση του εισοδήματος και των εργασιακών δικαιωμάτων που χάθηκαν μέσα σε ένα χρόνο και που είχαν κατακτηθεί με πολύχρονους αγώνες.
Σκεφτείτε την κοινωνική συνοχή που καταρρακώθηκε και την ανεργία που κατατρώει τη ζωή και τα όνειρα των νέων ανθρώπων.
Αυτά θα τα ξαναβρούμε στο τέλος της πορείας των Αγανακτισμένων;
Μακάρι.