Ξέρω ότι για τους περισσότερους δεν λέει τίποτα το όνομα του, για κάποιους άλλους μπορεί και απέχθεια.
Έτσι συμβαίνει συνήθως με ανθρώπους που προτιμούν στη ζωή τους να είναι συνεπείς στις αρχές τους, τα πιστεύω τους, να βάζουν πάνω από το εγώ το εμείς και να υπερασπίζονται ως υπέρτατο καθήκον το κοινωνικό από το ατομικό.
Ο Γιάννης Μπανιάς που μας άφησε σήμερα, υπήρξε η προσωποποίηση αυτού που λέμε και εννοούμε ως αγωνιστή χωρίς δεύτερες σκέψεις και υστεροβουλίες.
Ηγετική μορφή της ανανεωτικής Κομμουνιστικής Αριστεράς και θερμός υποστηρικτής του δημοκρατικού δρόμου για το Σοσιαλισμό, με τη στάση του έδειξε ότι τα ιδανικά μπορεί να συμπορεύονται με τη ζωή όταν αυτή μπαίνει στις πραγματικές της διαστάσεις.
Στην εποχή της σαχλαμάρας, για όσους καταλαβαίνουν ή θέλουν, όταν λιγοστεύουν τέτοιοι άνθρωποι περισσεύουν οι λίγοι.
Έτσι συμβαίνει συνήθως με ανθρώπους που προτιμούν στη ζωή τους να είναι συνεπείς στις αρχές τους, τα πιστεύω τους, να βάζουν πάνω από το εγώ το εμείς και να υπερασπίζονται ως υπέρτατο καθήκον το κοινωνικό από το ατομικό.
Ο Γιάννης Μπανιάς που μας άφησε σήμερα, υπήρξε η προσωποποίηση αυτού που λέμε και εννοούμε ως αγωνιστή χωρίς δεύτερες σκέψεις και υστεροβουλίες.
Ηγετική μορφή της ανανεωτικής Κομμουνιστικής Αριστεράς και θερμός υποστηρικτής του δημοκρατικού δρόμου για το Σοσιαλισμό, με τη στάση του έδειξε ότι τα ιδανικά μπορεί να συμπορεύονται με τη ζωή όταν αυτή μπαίνει στις πραγματικές της διαστάσεις.
Στην εποχή της σαχλαμάρας, για όσους καταλαβαίνουν ή θέλουν, όταν λιγοστεύουν τέτοιοι άνθρωποι περισσεύουν οι λίγοι.